Leonard Milczarek

Leonard Milczarek, syn Franciszka, obywatela miejskiego z Błonia, gub. Warszawskiej tam iże urodzony w 1844 r. Po wyjścia z Błonia w styczniu 1863 roku dla wzięcia udziała w zbrojnem powstania, brał udział w różnych małych partyjkach w Warszawskiej gaberni, następnie dostał się do oddziała Wiśniewskiego w Radomskie po wzięcia do niewoli Wiśniewskiego dostał się do partji Czachowskiego, w szeregi strzelców, pod dowództwem Rudowskiego, gdzie uzbrojony w sztucer belgijski, z różnem powodzeniem walczył do zgona Czachowskiego, otrzymająć awans na sierżanta: W lipea pod Iłżą po ostatecznym rozbicia partji przez dragonów, został ranny, wzięty do niewoli, w Radomia i skazany do rot aresztanckich. W r. 1866 został z wiela jeńcami wcielony w szeregi armji rosyjskiej, jako żołnierz i służył do roka 1872, skąd za zezwoleniem b. namiestnika Berga powrócił do kraja i z chwilą rozpoczęcia budowy drogi Ż. Nadwiślańskiej przez L. Kronenberga był przez tegoż przyjęty i dalej przy jej eksploatacji pracował jako agent słażby rucha do 1913 r· Rozkaz naczelnych władz kolei do polaków w szczególności z piętnem 1863 r. zmusił Milezarka podać się do dymisji.