Ludwik Baltzer

Ludwik Baltzer, ur. w Warszawie, skończył gimnazjum z nagrodami w Lublinie. W r. 1860 wstąpił do Szkoły Sztuk Pięknycb na wydział architektoniczny, gdzie kolegował ze słynnym budowniczym Dziekońskim.
W lutym 1861 r. podczas manifestacji był aresztowanyi przez sąd wojenny, jako niepełnoletni, skazany na pięć lat do robot ciężkich w Kronsztadzie.
W listopadzie r. 1862, był zupełnie uwolniony przez w. ks. Konstantego w dniu chrztu jego syna.
Wstąpił wówczas do Szkoły Głównej na wydział matematyczny uczęszczał do niej tylko rok, poczem powtórnie aresztowany w sprawie Pawła Landowskiego i po kilku miesiącach więzienia skazany na śmierć przez powieszenie.
Namiestnik hr. Berg darował mu życie i skazał go na zesłanie dożywotnie do kopalni w Syberji. Przebywał w Nerczyńsku, w kraju Zabajkalskim i t.d. Po 22 latach, t. j. w r. 1885 wskutek rozmaitych amnestji powrócił do Warszawy.