Marceli Żuk-Skarszewski

Ur. 1815 Pryszowa, zm. 13.9.1882[8]. Syn Erazma i Anny Wyszkowskiej[1] a wnuk Onufrego, towarzysza chorągwi husarskiej.
Ukończył gimnazjum w Nowym Sączu i nauki prawne w Pradze czeskiej. Z wiana żony właściciel Gródka nad Dunajcem. Organizator powstania w 1846 - choć osobiście był mu przeciwny. Więzień stanu 1847-48. W czasie Wiosny Ludów Prezes Rady Centralnej Sądeckiej, Delegat Rady Centralnej we Lwowie, członek wydziału kierującego Rady Centralnej. Wieloletni współpracownik "Czasu". Niezmiernie aktywny na gruncie społecznym, unikał jednak funkcji politycznych.[8]
W 1863 naczelnik obwodu i przewodniczący Ławy z terenu Nowego Sącza. Podlegały tym jednostkom punkty werbunkowe ze Starego Sącza i Grybowa. Tędy też biegł szlak przerzutu ochotników z Węgier. [4][7] W kwietnia 1865 skazany przez Sąd Wojenny w Nowym Sączu na 6 tygodni więzienia, w drodze łaski kara została zamieniona na 3 tygodnie aresztu.[9]
Pochowany Podole-Górowa.[2]
Żona: Józefa Kirchner, również aktywna na polu niepodległościowym, w 1865 sądzona przez Sąd Wojenny w Nowym Sączu.[3]
Córki: Zofia (ur. 1841, zam. Paweł Młodecki) i Helena (ur. 1846, zam. Władysław Kłobukowski)[1]