Józef Władysław D'Obermayer

Urodzony w Warszawie 2/XII 1844 r, Przed powstaniem uczęszczał do gimnazjum realnego w Warszawie. W marcu 1863 r. wysłany został
do komisji dla sformowania oddziału Mierosławskiego, w składzie którego odbył marsze i potyczki. Jako podporucznik wziął udział w bitwie pod Krzywosądzą. Po rozbiciu pod Krzywosądzą oddziału Mierosławskiego, złączył się z oddziałem Mięleckiego. Z oddziałem tym brał udział w bitwie pod Nową-Wsią, gdzie został ranny pięciokrotnie. Przewieziony do Poznańskiego leczony był w Witkowie przez dr. Langiewicza, brata dyk­tatora. Aresztowany w Witkowie przez władze pruskie, został odstawiony do Gniezna, potem do Poznania, gdzie prawie rok siedział w więzieniu.
W 1864 r. po uwolnieniu z więzienia na rozkaz Komitetu udał się do Paryża, gdzie został zapisany do biura wojskowego polskiego. W 1866 r. służył we Włoszech pod dowództwem Garibaldiego w charak­terze zastępcy lekarza. Od 1867 do 1870 studjował medycynę w Kra­kowie, potem w Grenoble we Francji.W 1870 i 1871 służył we Francji w armji Wogezów pod generałem Bosakiem-Hauke, jako lekarz w randze porucznika I klasy. Po wojnie francusko-pruskiej na zlecenie Czartoryskiego udał się do Turcji, gdzie pozostawał na służbie rządowej w charakterze lekarza kwarantanny do 1909 r. Obecnie jest na emeryturze i zamieszkuje w Konstantynopolu, jest odznaczony szeregiem orderów francuskich, tureckich i bułgarskich.