Adam Wroński

Adam Wiktor Worński. Ur. 23.12.1849 Kraków, zm. 17.12.1915 Krynica. Syn Andrzeja i Katarzyny Żelichowskiej.
Kształcił się w bursie muzycznej w Krakowie pod kierunkiem Piotra Studzińskiego. Jako 13-latek wziął udział w Powstaniu Styczniowym w oddziale Kurowskiego, gdzie zasłynął jako świetny strzelec.
Po upadku powstania wstąpił do Pułku Piechoty im. ks. Wurtemberskiego, gdzie jako muzyk wojskowy odbył kampanię przeciwko Prusom. Z ramienia armii studiował muzykę we Wiedniu. Po odbyciu służby wojskowej, objął kierownictwo muzyki cywilnej krakowskiej i teatralnej, a po rozwiązaniu takowej mianowany został dyrektorem tow. muzycznego w Kołomyi. Po 11 latach artystycznej swej pracy został dyrektorem orkiestry teatralnej w Samborze i Stryju. Od roku 1876 był stałym dyrektorem muzyki zdrojowej w Krynicy.
Napisał muzykę do melodramatów: Czartowska Ława, Błędne Ogniki, Król Dziadów, Wygnańcy, Maciek-Samson, Pan Tadeusz i Chata na Pograniczu. Prócz tego skomponował wiele utworów chóralnych i koncertowych na skrzypce. Tanecznych utworów wyszło spod jego pióra przeszło 200.

Żona: Kazimiera