Jan Nepomucen Sawicki, ur. 1789, syn Ignacego. Żona: Petronela Jabłońska
W czasach wojen napoleońskich „…walczył w randze adiutanta majora pod sztandarami Napoleona przeciw armii Sprzymierzonych…(…). W końcu jako adiutant major przydzielony został do 4. Pułku Ułanów i odbywszy kampanię w Rosji (w 1812 roku) przetrwał aż do 1815 roku w wojsku polskim. (...) Musiał potem schronić się z rodziną w Galicji, (…) przybył w okolicę podgórza samborskiego, gdzie siostra jego wyszła za mąż za Wincentego Bielańskiego, a jedna z córek za Dwernickiego…”. Następnie najmłodsza z jego córek Maria wyszła za mąż za Erazma Strzetelskiego. (...) Gdy Jan Nepomucen zmarł spoczął na cmentarzu w Turzem, gdzie modrzewie dookoła jego grobu nasadzone bujnie się rozrosły” [„Staromiejskie, Ziemia i Ludność”]
"W tej samej miejscowości (w Turzem) znalazł takie wieczny spoczynek jeden z tych panów, były adjutant major w armii napoleońskiej, Jan Nepomucen Sawicki, który bił się i w Hiszpanii i w wyprawie na Moskwę brał udział, zaś do rewolucyi listopadowej przeszedł jako uwolniony żołnierz ze stałej armii polskiej. Sawicki spoczywa w Turzem na cmentarzu obok cerkwi." [Grynbergowa Z., Przypowiastka w swej wędrówce, w: Lud. Organ Towarzystwa Ludoznawczego we Lwowie. 1896 R.2, str. 25]