Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Smardzowice 1863 - zbrodnia i kara

13.04.2023 00:53
Po wyjściu oddziału Kurowskiego z Ojcowa włościanie wsi Smarzenicy (Smardzowice) napadli na miasto i dopuścili się tam mordów i rabunku, o czem byliśmy zawiadomieni.
Rozkazano oddziałowi otoczyć wieś. Przy rewizji po chałupach znaleziono pochowane meble i sprzęty różnego rodzaju, które pochodziły z rabunku Ojcowa.
Zniesiono wszystko na dziedziniec plebanji. Było tego wiele, albowiem w każdej prawie chacie znaleziono coś skradzionego.
U jednego chłopa w skrzyni znaleziono palec odcięty, na którym był pierścień złoty. Zbrodniarz ten przyznał się że gdy pierścienia z palca ściągnąć nie mógł, odciął palec siekiera.
Ukarać zbrodniarzy już dla samego przykładu trzeba było koniecznie.
W tym celu złożono sąd, składający się z trzech żołnierzy różnych stopni, proboszcza miejscowego, kapelana oddziału ks. Konarskiego, wójta tamtejszej gminy i z dwóch starszych wiekiem włościan.
Sąd po ścisłem zbadaniu sprawy, wydał wyrok, skazujący trzech na karę śmierci, sześciu na karę cielesną.
Kapelan oddziału ks. Konarski w wymownych słowach przedstawił zebranej gminie ohydę zbrodni, straszne kary czekające w przyszłem życiu zbrodniarzy, czem skruszeni włościanie padli na kolana, prosząc aby ich tu na ziemi karać
Ojciec jednego z obwinionych domagał się żeby syna jego, skazanego na chłostę, ukarać śmiercią.
Skrucha ich wpłynęła na zmniejszenie kary. Jeden tylko urlopnik z wojska moskiewskiego, który był hersztem podczas rabunku, został na mocy powyższego wyroku powieszony.
Pięciu ukarano cieleśnie.
Gmina czterech oddała do szeregów wojsk narodowych.

[Jeziorański Antoni, Pamiętniki jenerała Antoniego Jeziorańskiego : powstanie r. 1863. Cz. 1, Lwów 1913]
Ta strona wymaga zapisu cookies do prawidłowego działania. Aby móc je zapisać na tym urządzeniu, wymagana jest Państwa zgoda. Jeśli nie wyrażą Państwo zgody - wtedy żaden plik cookie nie zostanie zapisany, ale funkcjonalność strony będzie ograniczona, m. in. nie będzie można się zarejestrować, zalogować, pisać komentarzy, nie będzie dostępu do materiałów dostępnych tylko dla zalogowanych. Ponadto informacja ta będzie pojawiać się na każdej stronie, gdyż zapisanie braku zgody na cookies wymagałoby zapisania braku tej zgody w cookies, a na to nie mamy zgody. Szczegóły na stronie Polityka prywatności. Decyzję tę można w przyszłości zmienić na stronie Polityki prywatności.