Zanowa Teresa z domu Dowgiałło (numer obozowy 11272) urodziła się w 1884 roku w majątku rodzinnym Dukszty w powiecie brasławskim na Litwie. Pochodziła z rodziny ziemiańskiej. Blisko związana z kompozytorem Karolem Szymanowskim. Była starannie wykształcona, poliglotka, grała na fortepianie. Teresa Zanowa poślubiła w 1901 r. Tomasza Zana, wnuka filarety "Promiennego", przyjaciela Adama Mickiewicza. W 1917 r. wraz z 15–letnim synem Tomaszem służyła w Korpusie Polskim Dowbora–Muśnickiego. Następnie była komendantką Obwodu „Zarzecze” POW i organizowała walkę z Niemcami i Litwinami w Sejneńskiem. Za tę działalność w 1922 r. odznaczona krzyżem Virtuti Militari V klasy, a w 1933 r. Krzyżem Niepodległości z Mieczami. W czasie okupacji działała w ZWZ-AK w Wilnie, pseudonim "Anna" i "Mszaryna". Aresztowana w 1941 roku przez Gestapo, więziona na Pawiaku, wywieziona 31 maja 1942r. do Ravensbrück. We wspomnieniach więźniarek zachowała się jako ta , która potrafiła zawiązać przyjazną współpracę z więźniarkami Rosjankami i jako ta, która deklamowała współwięźniarkom z pamięci całego "Pana Tadeusza". Zmarła w Ravensbrück 19 lutego 1945 roku na flegmonę czyli ropne zapalenie skóry. Źródło: tajchert.w.interia.pl