Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Guzicki / Guziccy rodem z Mławy
13.07.2023 12:18
Guziccy rodem z Mławy
Rodzinny krąg Reginy Guzickiej 1v. Adamowej Lipińskiej 2v. Wacławowej Wincentowej KARWACKIEJ
(źródło geneteka polska i Adrian Kossowski)
Akt slubu Wacława : 1921 slub 20 Wacław Wincenty kawaler lat .32. Urzędnik banku urodzony w Skale w Ziemi Kieleckiej, zam w Warszaiw pod numerem 1280 ul Nowy Swiat ) Mieczysław, Stanisława Nowicka NOWACKA & Regina ekspedientka lat 32 Lipińska wdowa po Adamie Lipińskim zmarłym w Żyrardowie 1916 roku, dd Guzicka zam ul Jerozolimska nr 6370 Antoni, Antonina Warszawa św. Barbara Metryki - Skanoteka - Baza skanów akt metrykalnych (genealodzy.pl) świadkowie inz Stanisław Guzicki i buchalter Wladysław Lipiński... ) UWAGA NOWY SWIAT nr 1281 mieszkał stryj Władysław Hieronim Karwacki z żona Romana / Rozalia Piotrowicz i 3 córkami
Metryka urodzenia REGINY GUZICKIEJ 2 voto Karwackiej :1888 ur 92 Regina Guzicka rodzice Antoni lat 37 korczmar ? ??? Antonina lat 36 Danielewicz Mława Mława Metryki - Skanoteka - chrzestni Jan Krutyński, Marianna Krutyńska
Akt zgonu praprabaki Antoniny z Danielewicz Guzickiej :zg
zg 93 Antonina wdowa lat 86 przy synie urodzona w Warszawie Guzicka dd Danielewicz zam ul Rybaki 30 Stanisław Regina Warszawa Nawiedzenie NMP Warszawa https://metryki.genealodzy.pl/index.php?op=pg&ar=1&zs=0160d&se=&sy=1937&kt=3&plik=088-093.jpg&x=1921&y=1641&zoom=1
zgłosili Edward Sommer handlowiec, lat 36 ul Freta 4, jan Perkowski robotnik lat 43, zam w Jelonkach
Akt ślubu brata Reginy :1914 slub 150 Stanisław lat 22 Guzicki Antoni, Antonina Danielewicz Stefania Grygorowicz Emilian, Ludwika Romanowska Warszawa św.. Antoni Metryki - Skanoteka -
Stanisław i Stefania Guziccy mieli swoje dzieci: Marię i Leszka
PIEKNA FOTOGRAFIA na niej
Stanisław i Stefania Guziccy prawdopodobnie z małą Marią. Na drzewie i przy drzewie Wacław Wincenty z Reginą Karwaccy.
Para obok to prawdopodobnie Porębscy albo Kuklowie. Kuzyni. Zofia Kuklanka uczestniczyła w Powstaniu Warszawskim.
Przeglądałem ankietę partyjna Stanisława Guzickiego. Trzeba przyznać, że zachował się przyzwoicie, bo nie zdradził, że Kuklanka wróciła do kraju ani nie wydał żyjących krewnych, którzy należeli do AK. W tych ankietach był taki punkt, dotyczący przynależności członków rodziny do AK, NSZ, itd. Przeglądałem ankietę partyjna Stanisława Guzickiego. Trzeba przyznać, że zachował się przyzwoicie, bo nie zdradził, że Kuklanka wróciła do kraju ani nie wydał żyjących krewnych, którzy należeli do AK. W tych ankietach był taki punkt, dotyczący przynależności członków rodziny do AK, NSZ, itd. Zresztą Guziccy też pomogli mojemu dziadkowi z pracą, a Iwonie Karwackiej dostać się na studia, bo podobno miała problemy ze względu na ojca
Leszek Stefan Guzicki (ur. 19 stycznia 1917 w Warszawie, zm. 23 lutego 1984 tamże) – polski ekonomista i działacz polityczny, wykładowca Politechniki Warszawskiej, poseł do Krajowej Rady Narodowej i Sejmu Ustawodawczego (1945–1952).
Po ukończeniu szkoły średniej w rodzinnej Warszawie uczył się ekonomii w Wolnej Wszechnicy Polskiej. W 1937 znalazł się wśród członków założycieli Klubu Demokratycznego w stolicy, a dwa lata później Stronnictwa Demokratycznego. Działał w Sekcji Młodych Klubu Demokratycznego (1937–1939). Podczas II wojny światowej kontynuował nielegalnie naukę w Szkole Głównej Handlowej. Stał na czele związanego ze Stronnictwem Polskiej Demokracji Ruchu Młodzieży Demokratycznej. Redagował dwie gazety związane z tym ruchem: „Mosty” oraz „Młodą Demokrację”. Był jednocześnie żołnierzem Gwardii Ludowej, następnie zaś oficerem Armii Ludowej. Podczas powstania warszawskiego walczył w Zgrupowaniu pułku Baszta na Mokotowie. W 1944 został członkiem Koła Młodych przy Krajowej Radzie Narodowej. Był jednym z sygnatariuszy deklaracji Centralnego Komitetu Młodzieży uznającej Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (1944). Został posłem do KRN. W 1945 wybrano go na wiceprezesa okręgu warszawskiego Stronnictwa Demokratycznego, w którym reprezentował frakcję opowiadającą się za marginalizacją Stronnictwa oraz podporządkowaniem go PPR i PZPR[1]. W wyborach w 1947 uzyskał mandat posła do Sejmu Ustawodawczego w okręgu Przasnysz. Zasiadał w Komisjach Morskiej i Handlu Zagranicznego oraz Skarbowo-Budżetowej. Po odejściu z aktywnej polityki poświęcił się pracy naukowo-dydaktycznej. Został wykładowcą Politechniki Warszawskiej. Kierował Zakładem Polityki Gospodarczej i Stosunków Międzynarodowych w Instytucie Nauk Ekonomiczno-Społecznych PW. Zmienił przynależność partyjną, wstępując do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Zmarł w 1984 po krótkiej chorobie, został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 149-2-24)[2].
Odznaczony m.in. Krzyżem Grunwaldu, Walecznych i Partyzanckim (za działalność wojenną), a także Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1946)[3], Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[4], Złotym Odznaczeniem im. Janka Krasickiego i Pamiątkowym Medalem z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983)[5].
Maria Jaszczukowa z domu Guzicka (ur. 30 maja 1915 w Warszawie, zm. 21 grudnia 2007 tamże) – polska prawniczka, działaczka społeczna i polityk, w latach 1945–1957 posłanka: do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji.Była córką Stanisława Guzickiego – wykładowcy Politechniki Warszawskiej. W młodości studiowała prawo[1], jednak dopiero po wojnie ukończyła studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1936 została sekretarzem zarządu Klubu Demokratycznego w Warszawie. Była również sekretarzem Sekcji Młodych KD. W 1939 znalazła się wśród członków nowo powstałego Stronnictwa Demokratycznego.
Po wybuchu II wojny światowej znalazła się na ziemiach wschodnich Rzeczypospolitej. Podczas okupacji radzieckiej podjęła pracę jako nauczycielka historii w Białymstoku (do 1941). W czasie okupacji niemieckiej więziona na Pawiaku i w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau, uczestniczyła w tzw. marszu śmierci kobiet do stacji kolejowej Wodzisław Śląski, skąd więźniarki trafiły do Ravensbrück. Życie ocaliła dzięki interwencji Szwedzkiego Czerwonego Krzyża, resztę okupacji spędzając w Skandynawii. Po 1945 powróciła do działalności społecznej i politycznej w Polsce. Nominowano ją do Krajowej Rady Narodowej, później zasiadała również w Sejmie Ustawodawczym (1947–1952) i Sejmie PRL I kadencji (do 1952–1956). Założyła Koło Posłanek przy Krajowej Radzie Narodowej, znalazła się również wśród twórców Ligi Kobiet oraz tygodnika „Przyjaciółka”. Zasiadała w licznych gremiach, m.in. Komitecie Obrońców Pokoju, Komitecie do spraw Walki z Analfabetyzmem, Towarzystwie Przyjaciół Dzieci oraz Światowej Demokratycznej Federacji Kobiet.
W 1952 ponownie uzyskała mandat z okręgu Bytom (działała w tym czasie na Górnym Śląsku). W Sejmie I kadencji pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Komisji Pracy i Zdrowia. W 1956 była sprawozdawczynią projektu ustawy o warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, która na 36 lat zalegalizowała w Polsce aborcję z tzw. powodów społecznych. W 1957 została wycofana z życia politycznego. Od 1959 do 1963 przebywała w Moskwie, gdzie jej mąż był ambasadorem PRL. W 1965 została dyrektorem Biura Współpracy z Konsumentem „Opinia”. Na początku lat 70. stanęła z nominacji SD na czele komitetu redakcyjnego biografii Mieczysława Michałowicza. Pełniła funkcję sekretarza Rady Naczelnej ZBoWiD[2]. Zamężna z Bolesławem Jaszczukiem, mieli syna Bolesława, działacza Związku Komunistów Polskich „Proletariat”[3].
Odznaczona m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. W grudniu 1983 wyróżniona Pamiątkowym Medalem z okazji 40 rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983)[5].Zmarła w grudniu 2007, została pochowana w styczniu 2008 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C31-tuje-10)[6].
Zofia Kukla
Pseudonim:
"Porzeczka"
Data urodzenia:
1905-03-10
Data śmierci:
1994-08-01
Funkcja:
-
Stopień:
kapral
Numer legitymacji AK:
715
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Franciszek - Antonina z domu Guzicka
Pseudonimy:
"Porzeczka", "Krystyna", "464"
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Róg" - batalion "Bończa"; następnie I batalion WSOP "Dzik" (Wojskowa Służba Ochrony Powstania) - 11. kompania. Na terenie Śródmieścia kompania "Dzik" w batalionach "Iwo" - "Ostoja"
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ - Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - brak informacji o miejscach pobytu
Numer jeniecki:
224273
Miejsce śmierci:
Warszawa.
Po powstaniu trafiła do stalagu w Oberlangen. Później podobno na emigracji w Londynie. Wróciła do kraju. Pochowana jest w grobie rodzinnym Guzickich. Ciotka zmarła w 1994 r. Ciotka zmarła w 1994 r.
Otwórz
Adrian
Przed wojną była chyba urzędniczką w Polskiej Poczcie, Telegrafie i Telefonie PPTiT.
Rodzinny krąg Reginy Guzickiej 1v. Adamowej Lipińskiej 2v. Wacławowej Wincentowej KARWACKIEJ
(źródło geneteka polska i Adrian Kossowski)
Akt slubu Wacława : 1921 slub 20 Wacław Wincenty kawaler lat .32. Urzędnik banku urodzony w Skale w Ziemi Kieleckiej, zam w Warszaiw pod numerem 1280 ul Nowy Swiat ) Mieczysław, Stanisława Nowicka NOWACKA & Regina ekspedientka lat 32 Lipińska wdowa po Adamie Lipińskim zmarłym w Żyrardowie 1916 roku, dd Guzicka zam ul Jerozolimska nr 6370 Antoni, Antonina Warszawa św. Barbara Metryki - Skanoteka - Baza skanów akt metrykalnych (genealodzy.pl) świadkowie inz Stanisław Guzicki i buchalter Wladysław Lipiński... ) UWAGA NOWY SWIAT nr 1281 mieszkał stryj Władysław Hieronim Karwacki z żona Romana / Rozalia Piotrowicz i 3 córkami
Metryka urodzenia REGINY GUZICKIEJ 2 voto Karwackiej :1888 ur 92 Regina Guzicka rodzice Antoni lat 37 korczmar ? ??? Antonina lat 36 Danielewicz Mława Mława Metryki - Skanoteka - chrzestni Jan Krutyński, Marianna Krutyńska
Akt zgonu praprabaki Antoniny z Danielewicz Guzickiej :zg
zg 93 Antonina wdowa lat 86 przy synie urodzona w Warszawie Guzicka dd Danielewicz zam ul Rybaki 30 Stanisław Regina Warszawa Nawiedzenie NMP Warszawa https://metryki.genealodzy.pl/index.php?op=pg&ar=1&zs=0160d&se=&sy=1937&kt=3&plik=088-093.jpg&x=1921&y=1641&zoom=1
zgłosili Edward Sommer handlowiec, lat 36 ul Freta 4, jan Perkowski robotnik lat 43, zam w Jelonkach
Akt ślubu brata Reginy :1914 slub 150 Stanisław lat 22 Guzicki Antoni, Antonina Danielewicz Stefania Grygorowicz Emilian, Ludwika Romanowska Warszawa św.. Antoni Metryki - Skanoteka -
Stanisław i Stefania Guziccy mieli swoje dzieci: Marię i Leszka
PIEKNA FOTOGRAFIA na niej
Stanisław i Stefania Guziccy prawdopodobnie z małą Marią. Na drzewie i przy drzewie Wacław Wincenty z Reginą Karwaccy.
Para obok to prawdopodobnie Porębscy albo Kuklowie. Kuzyni. Zofia Kuklanka uczestniczyła w Powstaniu Warszawskim.
Przeglądałem ankietę partyjna Stanisława Guzickiego. Trzeba przyznać, że zachował się przyzwoicie, bo nie zdradził, że Kuklanka wróciła do kraju ani nie wydał żyjących krewnych, którzy należeli do AK. W tych ankietach był taki punkt, dotyczący przynależności członków rodziny do AK, NSZ, itd. Przeglądałem ankietę partyjna Stanisława Guzickiego. Trzeba przyznać, że zachował się przyzwoicie, bo nie zdradził, że Kuklanka wróciła do kraju ani nie wydał żyjących krewnych, którzy należeli do AK. W tych ankietach był taki punkt, dotyczący przynależności członków rodziny do AK, NSZ, itd. Zresztą Guziccy też pomogli mojemu dziadkowi z pracą, a Iwonie Karwackiej dostać się na studia, bo podobno miała problemy ze względu na ojca
Leszek Stefan Guzicki (ur. 19 stycznia 1917 w Warszawie, zm. 23 lutego 1984 tamże) – polski ekonomista i działacz polityczny, wykładowca Politechniki Warszawskiej, poseł do Krajowej Rady Narodowej i Sejmu Ustawodawczego (1945–1952).
Po ukończeniu szkoły średniej w rodzinnej Warszawie uczył się ekonomii w Wolnej Wszechnicy Polskiej. W 1937 znalazł się wśród członków założycieli Klubu Demokratycznego w stolicy, a dwa lata później Stronnictwa Demokratycznego. Działał w Sekcji Młodych Klubu Demokratycznego (1937–1939). Podczas II wojny światowej kontynuował nielegalnie naukę w Szkole Głównej Handlowej. Stał na czele związanego ze Stronnictwem Polskiej Demokracji Ruchu Młodzieży Demokratycznej. Redagował dwie gazety związane z tym ruchem: „Mosty” oraz „Młodą Demokrację”. Był jednocześnie żołnierzem Gwardii Ludowej, następnie zaś oficerem Armii Ludowej. Podczas powstania warszawskiego walczył w Zgrupowaniu pułku Baszta na Mokotowie. W 1944 został członkiem Koła Młodych przy Krajowej Radzie Narodowej. Był jednym z sygnatariuszy deklaracji Centralnego Komitetu Młodzieży uznającej Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (1944). Został posłem do KRN. W 1945 wybrano go na wiceprezesa okręgu warszawskiego Stronnictwa Demokratycznego, w którym reprezentował frakcję opowiadającą się za marginalizacją Stronnictwa oraz podporządkowaniem go PPR i PZPR[1]. W wyborach w 1947 uzyskał mandat posła do Sejmu Ustawodawczego w okręgu Przasnysz. Zasiadał w Komisjach Morskiej i Handlu Zagranicznego oraz Skarbowo-Budżetowej. Po odejściu z aktywnej polityki poświęcił się pracy naukowo-dydaktycznej. Został wykładowcą Politechniki Warszawskiej. Kierował Zakładem Polityki Gospodarczej i Stosunków Międzynarodowych w Instytucie Nauk Ekonomiczno-Społecznych PW. Zmienił przynależność partyjną, wstępując do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Zmarł w 1984 po krótkiej chorobie, został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 149-2-24)[2].
Odznaczony m.in. Krzyżem Grunwaldu, Walecznych i Partyzanckim (za działalność wojenną), a także Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1946)[3], Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[4], Złotym Odznaczeniem im. Janka Krasickiego i Pamiątkowym Medalem z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983)[5].
Maria Jaszczukowa z domu Guzicka (ur. 30 maja 1915 w Warszawie, zm. 21 grudnia 2007 tamże) – polska prawniczka, działaczka społeczna i polityk, w latach 1945–1957 posłanka: do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji.Była córką Stanisława Guzickiego – wykładowcy Politechniki Warszawskiej. W młodości studiowała prawo[1], jednak dopiero po wojnie ukończyła studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1936 została sekretarzem zarządu Klubu Demokratycznego w Warszawie. Była również sekretarzem Sekcji Młodych KD. W 1939 znalazła się wśród członków nowo powstałego Stronnictwa Demokratycznego.
Po wybuchu II wojny światowej znalazła się na ziemiach wschodnich Rzeczypospolitej. Podczas okupacji radzieckiej podjęła pracę jako nauczycielka historii w Białymstoku (do 1941). W czasie okupacji niemieckiej więziona na Pawiaku i w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau, uczestniczyła w tzw. marszu śmierci kobiet do stacji kolejowej Wodzisław Śląski, skąd więźniarki trafiły do Ravensbrück. Życie ocaliła dzięki interwencji Szwedzkiego Czerwonego Krzyża, resztę okupacji spędzając w Skandynawii. Po 1945 powróciła do działalności społecznej i politycznej w Polsce. Nominowano ją do Krajowej Rady Narodowej, później zasiadała również w Sejmie Ustawodawczym (1947–1952) i Sejmie PRL I kadencji (do 1952–1956). Założyła Koło Posłanek przy Krajowej Radzie Narodowej, znalazła się również wśród twórców Ligi Kobiet oraz tygodnika „Przyjaciółka”. Zasiadała w licznych gremiach, m.in. Komitecie Obrońców Pokoju, Komitecie do spraw Walki z Analfabetyzmem, Towarzystwie Przyjaciół Dzieci oraz Światowej Demokratycznej Federacji Kobiet.
W 1952 ponownie uzyskała mandat z okręgu Bytom (działała w tym czasie na Górnym Śląsku). W Sejmie I kadencji pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Komisji Pracy i Zdrowia. W 1956 była sprawozdawczynią projektu ustawy o warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, która na 36 lat zalegalizowała w Polsce aborcję z tzw. powodów społecznych. W 1957 została wycofana z życia politycznego. Od 1959 do 1963 przebywała w Moskwie, gdzie jej mąż był ambasadorem PRL. W 1965 została dyrektorem Biura Współpracy z Konsumentem „Opinia”. Na początku lat 70. stanęła z nominacji SD na czele komitetu redakcyjnego biografii Mieczysława Michałowicza. Pełniła funkcję sekretarza Rady Naczelnej ZBoWiD[2]. Zamężna z Bolesławem Jaszczukiem, mieli syna Bolesława, działacza Związku Komunistów Polskich „Proletariat”[3].
Odznaczona m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. W grudniu 1983 wyróżniona Pamiątkowym Medalem z okazji 40 rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983)[5].Zmarła w grudniu 2007, została pochowana w styczniu 2008 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C31-tuje-10)[6].
Zofia Kukla
Pseudonim:
"Porzeczka"
Data urodzenia:
1905-03-10
Data śmierci:
1994-08-01
Funkcja:
-
Stopień:
kapral
Numer legitymacji AK:
715
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Franciszek - Antonina z domu Guzicka
Pseudonimy:
"Porzeczka", "Krystyna", "464"
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Róg" - batalion "Bończa"; następnie I batalion WSOP "Dzik" (Wojskowa Służba Ochrony Powstania) - 11. kompania. Na terenie Śródmieścia kompania "Dzik" w batalionach "Iwo" - "Ostoja"
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ - Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - brak informacji o miejscach pobytu
Numer jeniecki:
224273
Miejsce śmierci:
Warszawa.
Po powstaniu trafiła do stalagu w Oberlangen. Później podobno na emigracji w Londynie. Wróciła do kraju. Pochowana jest w grobie rodzinnym Guzickich. Ciotka zmarła w 1994 r. Ciotka zmarła w 1994 r.
Otwórz
Adrian
Przed wojną była chyba urzędniczką w Polskiej Poczcie, Telegrafie i Telefonie PPTiT.