Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Łagiewnicki h.Grzymała
12.06.2010 10:03
ŁAGIEWNICKI h. GRZYMAŁA. Stara, wielkopolska rodzina, wzięła nazwisko od wsi Łagiewniki, w pow. bydgoskim, której dziedzic Filip, syn Mirosława, w 1313 r. cytowany w Cod. Rzyszcz., sprzedał niektóre swoje grunta biskupom kujawskim za pozwoleniem ks. kujawskich Leszka i Przemysława w 1313 r. i w 1318 r. Jakób, syn Przemysława z Łagiewnik 1411 r. na Uniwersytecie krakowskim. Maciej 1503 r. Wincenty, kanonik i oflcyał gnieźnieński, otrzymał 1513 r. pozwolenie królewskie odstąpienia probostwa w Powydziu Cherbowskiemu, kanonikowi poznańskiemu. Andrzej, 1519 r. dziedzic Wziąchowa, w poznańskiem. Stanisław z Łagiewnik 1523 r. Jakób, syn Stanisława i Zofii z Brodzie, miał syna Jana, pisarza kancelaryi królewskiej 1572 r. Andrzej procesował się od 1575 r. w ziemstwie zatorskiem z Komorowskim o zabór gruntów z jego Gorzenia do Jaroszowie, a 1584 r. uzyskał na niego wyrok o zabór dokumentów. Jan ożeniony z Zofią Bykowską i Piotr żonaty z Katarzyną Baranowską, synowie Jakóba, dziedzice Łagiewnik 1576 r. Andrzej, Jarosz i Stanisław mieli 1584 roku w grodzie oświęcimskim sprawę o wadium 1000 zł., a 1602—1606 r. Andrzej i Jan procesują Komorowskich o Jaroszewice. Andrzej z Niepruszewa, podstaro-sta i sędzia grodzki krakowski 1581 r., podsędek Zatorski i oświęcimski 1594 roku, był żonatym z Elżbietą N. Mikołaj, syn Marcina, wnuk Łukasza 1585 r. Adam, Stefan i Stanisław, synowie Jana i Maruszy Świstelnickiej, 1594 r.
Jan miał pensyę 1601 r. na żupach krakowskich. Heronim, Andrzej i Walenty, synowie Andrzeja, 1620 r. Sebastyan 1627 r. na mocy zapisu wwiązany do Gorzenia, a Eliasz i Jerzy, synowie Balcera, 1633 r. Heronim puścił 1667 r. Gorzeń Żelisławskiej zastawem. Jan z żoną Zofią Jackowską sprzedali trzecią część Borszowa i Zalipia Borkowskim, który 1659 r. część tę odprzedał w grodzie lwowskim Cetnerowi (Metr. Kor., Conv. Vars. i Piotr., Sigil., Wyr. Tryb Lubel., Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza we Lwowie).
Ta rodzina dotąd istnieje na Litwie. Wylegitymowani w Cesarstwie 1847 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej, synowie Michała: Teodor i Ignacy z synami, Ignacym i Janem-Adamem, a wylegitymowani w Cesarstwie 1847 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej, Michał, syn Stanisława, z synami: Edmundem, Teodorem i Ignacym.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego
Jan miał pensyę 1601 r. na żupach krakowskich. Heronim, Andrzej i Walenty, synowie Andrzeja, 1620 r. Sebastyan 1627 r. na mocy zapisu wwiązany do Gorzenia, a Eliasz i Jerzy, synowie Balcera, 1633 r. Heronim puścił 1667 r. Gorzeń Żelisławskiej zastawem. Jan z żoną Zofią Jackowską sprzedali trzecią część Borszowa i Zalipia Borkowskim, który 1659 r. część tę odprzedał w grodzie lwowskim Cetnerowi (Metr. Kor., Conv. Vars. i Piotr., Sigil., Wyr. Tryb Lubel., Zbiory Dr. M. Dunina-Wąsowicza we Lwowie).
Ta rodzina dotąd istnieje na Litwie. Wylegitymowani w Cesarstwie 1847 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej, synowie Michała: Teodor i Ignacy z synami, Ignacym i Janem-Adamem, a wylegitymowani w Cesarstwie 1847 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej, Michał, syn Stanisława, z synami: Edmundem, Teodorem i Ignacym.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego