Bliny (1868)

Wziąć kwartę pięknéj pszennéj mąki, i rozczynić ją na noc kwaterką wody i dwoma łutami suchych drożdży, namoczonych w wodzie lub téż półkwaterkiem piwnych. Z rana skoro się ciasto ruszy, dosypać kwartę dobrej mąki tatarczanéj /gryczanej/, którą zwią blinową i dolać tyle wody, ile potrzeba na wolne ciasto. Skoro się ruszy, wlać w sam środek ciasta pół szklanki ukropu, zamieszać, aby ciasto nie wiele było gęstsze jak na naleśniki i gdy znów się ruszy, zacząć piec. Na późny obiad można rano zarobić ciasto, ale od pierwszego zarobienia do pieczenia powinno upłynąć 10 do 12 godzin. Skoro zbyt ciasto rośnie, zmieszać je łyżką i wynieść na chłodniejsze miejsce. Wygrzawszy dobrze małe patelnie miedziane lub pokrywy od małych rądli, posmarować je watą obwiniętą w płótno lub piórkiem, gorącem masłem sklarowaném, nalać ciasta łyżką, aby pokryło grubo patelnią i piec w piecu gorącym bez przewracania, skoro się zrumieni i podrośnie, przewrócić patelnię na talerz i podać póki gorący. Jeżeli potrzeba więcéj blinów, to je piec na kilku patelniach od razu.
Do blinów podać kawiar świeży, masło roztopione lub śmietanę.

[Makarego 730 obiadów wielkich, średnich i małych, mięsnych i postnych z opisem śniadań i wieczerzy tudzież spiżarni, sklepu i kuchni dla chorych.]