Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Łękowski h.Lubicz

14.06.2010 16:47
ŁĘKOWSKI h. LUBICZ. Senator w rodzinie, Mateusz, kasztelan wy¬szogrodzki 1388 r.
Stara i niegdyś zamożna mazowiecka rodzina; wzięła nazwisko od wsi Lękowo, na Mazowszu. Świętosław, kustosz płocki, i Paweł, leśnik pło¬cki, żyli około 1360 r. Po Pawle synowie, Paweł, podstoli płocki. Mateusz, kasztelan wyszngrodzki 1388 r., po którym synowie: Mikołaj, Andrzej, proboszcz płocki, zmarły w Rzymie, i Maciej 1451 r.; Maciej z N. Kucharskiej, kasztelanki zakroczymskiej, zostawił pięciu synów: Mikołaja, kanonika płockiego, proboszcza w Łęku, Szczęsnego, dworzanina króla Jana-Alberta, Andrzeja, Jana i Stanisława.Jan, dziedzic Łękowa 1548 roku, zaślubił N. Gołyńską i z niej miał syna Franciszka, po którym z Wilkanowskiej synowie: Adam, podczaszy i poborca płocki 1577—1581 r., Szymon i Jan.Stanisław, ostatni syn Macieja i Kucharskiej, uwolniony 1509 r. od wyprawy wojennej, marszałek arcybiskupa Boryszewskiego, z żony N. Bogackiej, wojewodzianki mazowieckiej, pozostawił synów, Stanisława i Mikołaja, po którym z Katarzyny Gołyńskiej, kasztelanki czerskiej, syn Stanisław, podstoli ciechanowski 1574 r., miał synów: Melchiora, Mikołaja, Tomasza i Wojciecha. Mikołaj, podstoli ciechanowski 1615 r., a po Wojciechu syn Stanisław, dziedzic Łękowa, miał syna Wojciecha 1687 r.Mikołaj 1511 r. Andrzej ze Szczepek 1523 r. Franciszek, syn Jana, 1556 roku. Po Mikołaju syn Łukasz 1578 r. (Metr. Kor., Conv. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.).W początku XVII stolecia upadła majątkowo ta rodzina, a wielu jej członków przeniosło się na Litwę. N. N. zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1800 r., a Łukasz, syn Franciszka, 1805 r. do ksiąg szlachtygub. kijowskiej. Samuel, syn Kazimierza, i Józef, syn Mateusza, z synami: Ignacym, Adolfem i Konstantym wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej 1845 r., a potomstwo Kazimierza, Jakóba i Andrzeja, synów Włodzimierza, wnuków Kazimierza, zapisane 1854 r. do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego