Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Bielska-Mojejko Jadwiga
17.06.2010 09:43
Bielska-Mojejko Jadwiga (numer obozowy 7922)
urodziła się 22 lipca 1922 roku w Warszawie w rodzinie inteligenckiej jako córka Janiny i Jerzego Bielskich. Wkrótce zamieszkała z rodzicami i młodszym bratem Januszem (późniejszym profesorem medycyny) w Lublinie. Uczęszczała tu do szkół Sióstr Urszulanek przy ul. Narutowicza: powszechnej, gimnazjum i liceum, w którego ukończeniu przeszkodził wybuch II wojny światowej. 14 lutego 1941 r. została aresztowana przez gestapo - powodem była przynależność do Związku Walki Zbrojnej. Aresztowani byli także członkowie jej rodziny: ojciec, matka i siostra matki, Wanda Skowrońska. Po pobycie w lubelskim gestapo (tzw. domu pod zegarem) i w więzieniu na Zamku Lubelskim, gdzie więzieni byli również jej najbliżsi, została we wrześniu 1941 r. przewieziona wraz z matką i ciotką do obozu koncentracyjnego Ravensbrück, gdzie przebywała aż do ewakuacji obozu. W obozie wykonywała przymusowe prace: w szwalni (na nocną zmianę) oraz przy wyładunku towarów w tzw. Ladenkommando. Praca trwała po 12-14 godzin na dobę. Podczas pobytu w Ravensbrück, 23 listopada 1942 r. była poddana pseudomedycznym eksperymentom. W jej przypadku polegały one na wywoływaniu zakażenia przez wprowadzenie bakterii zgorzeli gazowej w serii wstrzykiwań w prawe podudzie. Sprawdzano skuteczność sulfonamidów(abacil) w leczeniu takich zakażeń. Efektem tych "doświadczeń" były ropnie na udzie i w pachwinie wymagające interwencji chirurgicznej. Po wyzwoleniu obozu w 1945 roku powróciła z matką i ciotką do Lublina. Po wojnie ukończyła liceum, zdała maturę i rozpoczęła studia farmaceutyczne na lubelskiej Akademii Medycznej, po których ukończeniu w 1952 roku podjęła pracę w Zakładzie Chemii Farmaceutycznej Akademii Medycznej na stanowisku asystenta. W 1947 r. wyszła za mąż za Włodzimierza Mojejko (późniejszego absolwenta prawa na KUL). Jadwiga Mojejko pracowała na Akademii Medycznej w Lublinie do połowy lat 60-tych, po czym, jako "królik doświadczalny", skorzystała z możliwości przejścia na rentę specjalną . Z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu (KZ syndrom) i niezdolności do samodzielnej egzystencji (uogólniony proces miażdżycowy, zniedołężnienie psycho-fizyczne, niewydolność krążenia) w 1997 r. jako osoba represjonowana została uznana za inwalidę I grupy. Była Członkiem Polskiego Związku b. Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych. W 1998 roku została odznaczona Krzyżem Oświęcimskim. Zmarła w Lublinie 5 lipca 2006 roku. Została pochowana w grobie rodzinnym na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie.
http://jtajchert.w.interia.pl/zyciorysykrolikow.htm
urodziła się 22 lipca 1922 roku w Warszawie w rodzinie inteligenckiej jako córka Janiny i Jerzego Bielskich. Wkrótce zamieszkała z rodzicami i młodszym bratem Januszem (późniejszym profesorem medycyny) w Lublinie. Uczęszczała tu do szkół Sióstr Urszulanek przy ul. Narutowicza: powszechnej, gimnazjum i liceum, w którego ukończeniu przeszkodził wybuch II wojny światowej. 14 lutego 1941 r. została aresztowana przez gestapo - powodem była przynależność do Związku Walki Zbrojnej. Aresztowani byli także członkowie jej rodziny: ojciec, matka i siostra matki, Wanda Skowrońska. Po pobycie w lubelskim gestapo (tzw. domu pod zegarem) i w więzieniu na Zamku Lubelskim, gdzie więzieni byli również jej najbliżsi, została we wrześniu 1941 r. przewieziona wraz z matką i ciotką do obozu koncentracyjnego Ravensbrück, gdzie przebywała aż do ewakuacji obozu. W obozie wykonywała przymusowe prace: w szwalni (na nocną zmianę) oraz przy wyładunku towarów w tzw. Ladenkommando. Praca trwała po 12-14 godzin na dobę. Podczas pobytu w Ravensbrück, 23 listopada 1942 r. była poddana pseudomedycznym eksperymentom. W jej przypadku polegały one na wywoływaniu zakażenia przez wprowadzenie bakterii zgorzeli gazowej w serii wstrzykiwań w prawe podudzie. Sprawdzano skuteczność sulfonamidów(abacil) w leczeniu takich zakażeń. Efektem tych "doświadczeń" były ropnie na udzie i w pachwinie wymagające interwencji chirurgicznej. Po wyzwoleniu obozu w 1945 roku powróciła z matką i ciotką do Lublina. Po wojnie ukończyła liceum, zdała maturę i rozpoczęła studia farmaceutyczne na lubelskiej Akademii Medycznej, po których ukończeniu w 1952 roku podjęła pracę w Zakładzie Chemii Farmaceutycznej Akademii Medycznej na stanowisku asystenta. W 1947 r. wyszła za mąż za Włodzimierza Mojejko (późniejszego absolwenta prawa na KUL). Jadwiga Mojejko pracowała na Akademii Medycznej w Lublinie do połowy lat 60-tych, po czym, jako "królik doświadczalny", skorzystała z możliwości przejścia na rentę specjalną . Z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu (KZ syndrom) i niezdolności do samodzielnej egzystencji (uogólniony proces miażdżycowy, zniedołężnienie psycho-fizyczne, niewydolność krążenia) w 1997 r. jako osoba represjonowana została uznana za inwalidę I grupy. Była Członkiem Polskiego Związku b. Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych. W 1998 roku została odznaczona Krzyżem Oświęcimskim. Zmarła w Lublinie 5 lipca 2006 roku. Została pochowana w grobie rodzinnym na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie.
http://jtajchert.w.interia.pl/zyciorysykrolikow.htm