Cabaj-Kalinowska Maria (numer obozowy 11306)
urodziła się 28 września 1906 roku we wsi Kopina pow. Radzyń Podlaski. Ukończyła zawodową szkołę mleczarską. Od 1942 r. należała do ZWZ na terenie Łukowa, prowadząc kolportaż prasy konspiracyjnej. Aresztowana przez Gestapo 20 października 1941 roku została osadzona w więzieniu w Radzyniu Podlaskim. Po sześciu tygodniach męczarni, 24 grudnia 1941 r. przewieziono ją na Zamek Lubelski. Następnie pracowała w Domu Żołnierza przy darciu pierza na kapuzy i kamizelki dla niemieckich żołnierzy. Potem trzymiesięczny pobyt na Majdanku, a 30 maja 1942 roku trafiła do Ravensbrück. 19 listopada 1942 roku była operowana doświadczalnie. Z zamienionym nielegalnie numerem (numer ponad 72000 jako Helena Borkowska) dostała się 28 lutego 1945 r. do transportu, który zawieziono do Bergen-Belsen. Razem z Marią do tego obozu, w taki sam sposób, trafił drugi "królik"-Stanisława Michalik. W Bergen-Belsen Maria Cabaj przeszła tyfus plamisty. Doczekała się wyzwolenia, a w połowie czerwca Szwedzki Czerwony Krzyż przewiózł ją na rekonwalescencję do Szwecji. W październiku 1946 roku tego roku powróciła do Polski i osiedliła się w Gubinie. Pracowała zarobkowo na terenach Ziem Odzyskanych. W 1950 r. powróciła do Łukowa. Wskutek postępującego ubytku sił, stanów lękowych, bólów operowanych nóg i trudności w swobodnym poruszaniu się, musiała w 1953 roku zrezygnować z pracy. Utrzymywała się z renty specjalnej. Zmarła 19 marca 1982 w Łukowie.
