Marciniak-Budziszewska Janina
(numer obozowy 7910) urodziła się 12 sierpnia 1924 roku w Bychawie. Przed wojną mieszkała w Lublinie, gdzie uczęszczała do gimnazjum. Gestapo aresztowało ją w maju 1941 roku w Lublinie. Powód aresztowania -w związku ze sprawą brata Wiesława, którego aresztowano i wywieziono do Qświęcimia, gdzie zginął w maju 1942r. Janinę przesłuchiwano i więziono na Zamku Lubelskim, skąd wywieziona została sondertransportem 23 września 1941 roku do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück. W Ravensbrück kontynuowała naukę na tajnych kompletach w zakresie IV klasy gimnazjalnej i liceum. Brała udział w ruchu oporu na terenie obozu, słuchała wykładów przysposobienia wojskowego. Pracowała ciężko w warsztatach przy produkcji obuwia ze słomy dla wartowników. Operowana doświadczalnie trzykrotnie: 28 grudnia 1942, 14 stycznia 1943 i 15 marca 1943 roku . Były to operacje kostne, mające na celu badanie regeneracji kości z dwoma nacięciami na obu podudziach. Na prawej nodze rany po zagojeniu zostały otwarte powtórnie. Prawidłowy chód uzyskała chora po roku od pierwszej operacji. Na obu nogach pozostały blizny śladami szwów i zmiany kostne widoczne na zdjęciach rentgena. W lutym 1945 roku na skutek planowanej likwidacji ”królików”, Janina ukrywała się na terenie obozu pod podłogami baraków. W drugiej połowie lutego wyjechała pod przybranym nazwiskiem i obcym numerem z transportem oświęcimskim do obozu w Neustadt-Glewe. Była tam do 3 maja 1945 roku i tam nastąpiło wyzwolenie. Wróciła do Polski, do Lublina 2 czerwca 1945 roku . W maju 1946 roku uzyskała świadectwo dojrzałości . W październiku 1946 roku rozpoczęła studia na Akademii Stomatologicznej w Warszawie, które ukończyła i pracowała przez wiele lat jako lekarz stomatolog. W 1951 roku wyszła za mąż za Andrzeja Budziszewskiego. Urodziła dwoje dzieci Katarzynę i Marka. Zmarła nagle podczas wizyty u przyjaciół w Nowym Jorku 8 października 1981 roku. http://archive.is/lnm7w
