Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Mikułowski h.Drzewica
25.06.2010 10:23
MIKUŁOWSKI h. DRZEWICA. Jeszcze w początkach XVI stolecia nazywali się Zajączkowskimi, ale nabywszy majątek Mikułowice, w pow. opoczyńskim, wzięli nazwisko Mikułowski. Stanisław, syn Benedykta, żyjący około 1630 r., miał synów: 1) Szymona, po którym synowie, Andrzej i Stanisław, ten drugi z Rogalińskiej pozostawił synów, Jakóba i Stanisława 1741 r.; 2) Samuela, pisarza grodzkiego radomskiego 1664 r., który podpisał elekcyę 1669 i 1674 r. z wojew. sandomierskiem; posła na sejmy, deputata na Trybunał, sędziego kapturowego, podstarostę i sędziego grodzkiego, następnie sędziego ziemskiego radomskiego, po którym z Aleksandry Kiełczewskiej, podsędkówny lubelskiej, córka Maryanną i syn Remigian, cześnik radomski, zostawił synów: Jana, Jezuitę, Antoniego-Remigiana, Samuela i Jacka.
Remigian, dziedzic na Mikułowicach, chorąży wiłkomierski, podpisał elekcyę 1697 roku z wojew. sandomierskiem; żonaty z Aleksandrą-Pauliną Kossakowską, lv. Miączyńską, miał synów: Antoniego, Ignacego, Mikołaja, elektorów 1764 r. z wojew. sandomierskiego, Wiktora i Wojciecha.
Wiktor z Mikułowic, dziedzic dóbr Wielogóra i Dąbrówka Nagór-na, w powiecie radomskim, chorąży kowalski 1746 r., zaślubił Teresę Poia-nowską i z niej miał synowa Antoniego, Ignacego, Jacentego i Karola, komornika ziemskiego radomskiego, który w 1768 r. sprzedał dobra Wielogóra bratu swemu Antoniemu.
Antoni na Mikułowicach, dziedzic Wielogóry, sędzia grodzki radomski, sędzia deputat na Trybunał lubelski i pisarz ziemski radomski 1786 r., poseł na sejmy 1782 i 1788 roku, zaślubił Annę Lubowidzką, łowczankę rawską, i z niej pozostawił synów: Adama ur. 1783 r., Rafała ur. 1778 r., Szymona ur. 1776 r. w par. Wesoła, i Tomasza, legitymujących się w Galicyi 1803 r.; po Rafale z żony Franciszki Kamińskiej syn Seweryn wylegitymowany w Królestwie 1841 r., a Szymon z Mikułowic i Tomasz, dziedzic Wielogóry, sędzia pokoju radomski 1813 r., radca Tow. Kredytowego 1830 r., wylegitymowani w Królestwie 1838 i 1841 r.
Franciszek, syn Karola i Elżbiety Sosnowskiej, ur. 1802 r. w Bazowie, w obwodzie sandomierskim, wszedł 1821 r. do kompani 2 lekkiej artyleryi pieszej i w 1831 r. został podporucznikiem w 1 pułku strzelców pieszych (Ks. Wojskowe).
Ignacy, drugi syn Wiktora, dziedzic Dąbrówki Nagórnej, skarbnik radomski 1770 roku, miał dwie żony, Teofilę Kroczewską, z niej syn Spirydyon, i Juliannę Wąsowiczównę, z której synowie: Antoni, Józef, Tadeusz i Wincenty, oraz córki, Marcyanna i Maryanna. Tadeusz, żonaty z Konstancyą Chlewicką, miał syna Seweryna, urzędnika w Radomiu, wylegity¬mowanego w Królestwie 1846 r.; Józef, dzierżawca dóbr Malkowice, w pow. sandomierskim, i Wincenty wylegitymowani w Królestwie 1839 r.
Jacenty, trzeci syn Wiktora, pułkownik wojsk koronnych 1794 r., miał żony, Maryę Buszczyńską, wojszczankę kijowską, i Katarzynę Wid-derównę, z której syn Karol, regent w Stobnicy, wylegitymowany w Królestwie 1841 r.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego
Remigian, dziedzic na Mikułowicach, chorąży wiłkomierski, podpisał elekcyę 1697 roku z wojew. sandomierskiem; żonaty z Aleksandrą-Pauliną Kossakowską, lv. Miączyńską, miał synów: Antoniego, Ignacego, Mikołaja, elektorów 1764 r. z wojew. sandomierskiego, Wiktora i Wojciecha.
Wiktor z Mikułowic, dziedzic dóbr Wielogóra i Dąbrówka Nagór-na, w powiecie radomskim, chorąży kowalski 1746 r., zaślubił Teresę Poia-nowską i z niej miał synowa Antoniego, Ignacego, Jacentego i Karola, komornika ziemskiego radomskiego, który w 1768 r. sprzedał dobra Wielogóra bratu swemu Antoniemu.
Antoni na Mikułowicach, dziedzic Wielogóry, sędzia grodzki radomski, sędzia deputat na Trybunał lubelski i pisarz ziemski radomski 1786 r., poseł na sejmy 1782 i 1788 roku, zaślubił Annę Lubowidzką, łowczankę rawską, i z niej pozostawił synów: Adama ur. 1783 r., Rafała ur. 1778 r., Szymona ur. 1776 r. w par. Wesoła, i Tomasza, legitymujących się w Galicyi 1803 r.; po Rafale z żony Franciszki Kamińskiej syn Seweryn wylegitymowany w Królestwie 1841 r., a Szymon z Mikułowic i Tomasz, dziedzic Wielogóry, sędzia pokoju radomski 1813 r., radca Tow. Kredytowego 1830 r., wylegitymowani w Królestwie 1838 i 1841 r.
Franciszek, syn Karola i Elżbiety Sosnowskiej, ur. 1802 r. w Bazowie, w obwodzie sandomierskim, wszedł 1821 r. do kompani 2 lekkiej artyleryi pieszej i w 1831 r. został podporucznikiem w 1 pułku strzelców pieszych (Ks. Wojskowe).
Ignacy, drugi syn Wiktora, dziedzic Dąbrówki Nagórnej, skarbnik radomski 1770 roku, miał dwie żony, Teofilę Kroczewską, z niej syn Spirydyon, i Juliannę Wąsowiczównę, z której synowie: Antoni, Józef, Tadeusz i Wincenty, oraz córki, Marcyanna i Maryanna. Tadeusz, żonaty z Konstancyą Chlewicką, miał syna Seweryna, urzędnika w Radomiu, wylegity¬mowanego w Królestwie 1846 r.; Józef, dzierżawca dóbr Malkowice, w pow. sandomierskim, i Wincenty wylegitymowani w Królestwie 1839 r.
Jacenty, trzeci syn Wiktora, pułkownik wojsk koronnych 1794 r., miał żony, Maryę Buszczyńską, wojszczankę kijowską, i Katarzynę Wid-derównę, z której syn Karol, regent w Stobnicy, wylegitymowany w Królestwie 1841 r.
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego