MINGAIŁŁO v. MINGAJŁOWICZ h. ŁABĘDŹ. Mingaiłło, kasztelan wileński, miał herb rodzinny Łabędź, lecz na sejmie w Horodle 1413 r. wziął herb Rawicz, który jednak porzucił i wrócił do rodzinnego, gdy stosunki Polski z Litwą zakłócone zostały; od tego Mingaiłły wywodzą się rodziny Talwosz, Steckiewicz i Mingaiłło. Bartłomiej, Jakób i Ławryn prowadzili 1495 r. proces. Bartłomiej 1531 r. (Metr. Litew.). Tadeusz podpisał konwokacyę generalną litewską, a Jan z pow. starodubowskim elekcyę 1764 roku. Stanisław, kanonik inflancki 1791 roku. Michał, Wincenty i Józef z potomstwem, synowie Marcina, wnukowie Andrzeja, osób 41, wylegitymowani w Cesarstwie 1843 i 1861 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej. Donat, syn Józefa, dóbr Towiany, Franciszek i Jan, synowie Antoniego, i Kazimierz, syn Onufrego, dóbr Narkuny, Klemens, Kazimierz i Władysław, synowie Józefa, dóbr Użumiszki, Feliks, syn Nikodema, dóbr Popi-wies, i Konstanty, syn Józefa, dóbr Szłowiany dziedzice w gub. kowieńskiej 1882 r. http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/ Herbarz Seweryna Uruskiego