Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Minocki h.Nowina
30.06.2010 20:28
MINOCKI h. NOWINA. Dom starodawny w wojew. krakowskiem; wziął nazwisko od wsi Minogi; pisano ich niekiedy Minoski. Jakusz z Minogi cytowany w aktach krakowskich 1409 r., a w 1415 roku zaświadczał szlachectwo Jaśka z Rajska. Mikołaj 1434 r.
Jan, Łukasz i Marek, bracia, dziedzice na Minogach i Nowawieś-Tomaszowice; z nich Marek wolny od wyprawy wojennej 1537 r. Stanisław, burgrabia zamku krakowskiego 1554 r. N. żonaty z Agnieszką Lanckorońską, córką Mikołaja, starosty dobczyckiego, i Katarzyny Stadnickiej, wojewodzianki bełskiej, 1540 r. Jadwiga, ksieni w Staniątkach 1553 r. Jan żonaty z Elżbietą Lubomirską 1560 r. Anna, żona Mikołaja Dłuskiego, surogatora grodzkiego krakowskiego 1560 r. N., dziedzic Wolicy 1564 r. Kry-
styna, żona Walentego Dembińskiego, kasztelana krakowskiego, 1565 roku. Zofia za Mikołajem Lubomirskim, starostą tymborskim, 1595 r.Stanisław, dziedzic Minogi i Sieciechowa 1584 r., z żony Zofii Mostowskiej miał synów: Jana, Marka i Przecława, dziedziców Rozowa i Stanowiska 1591 roku; z nich Przecław, dziedzic Wnorowa i Zawidza, zapisał 1606 r. dożywocie żonie swej Elżbiecie Rzeczyckiej, a 1610 r. był stolnikiem sandomierskim i pozostawił syna Stanisława, dworzanina królewskiego, który w 1633 r. należał do poselstwa Ossolińskiego do Rzymu, i miał synów, Heronima i Łukasza 1644 r.
Jan, najstarszy syn Stanisława z Minogi, dziedzic dóbr Stanowiska 1600 r., zaślubił Elżbietę Czerny, kasztelankę lubelską, i z niej pozostawił syna Piotra, elektora 1632 r. z wojew. krakowskiego, dworzanina królewskiego 1647 r., ożenionego z Zofią Kotkowską, z której syn Piotr i córka Pelagia Stoińska 1650 r. (Metr. Kor.. Conv. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.).
Jan-Kazimierz, cześnik sandomierski 1701 r. Pelagi za Józeiem Jaworskim, skarbnikiem bracławskim 1715 r. Sebastyan notowany 1764 r. w aktach radomskich. Franciszek, kanonik krakowski, doktór obojga prawa 1778 roku, profesor Akademii krakowskiej, autor; um. 1799 r. Stanisław, kanonik krakowski 1784 r., rektor Uniwersytetu krakowskiego, wylegitymował się w Galicyi 1804 r. na mocy aktu nabycia wsi Niezdara od brata swego rodzonego Dominika (Quaterniones).
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego
Jan, Łukasz i Marek, bracia, dziedzice na Minogach i Nowawieś-Tomaszowice; z nich Marek wolny od wyprawy wojennej 1537 r. Stanisław, burgrabia zamku krakowskiego 1554 r. N. żonaty z Agnieszką Lanckorońską, córką Mikołaja, starosty dobczyckiego, i Katarzyny Stadnickiej, wojewodzianki bełskiej, 1540 r. Jadwiga, ksieni w Staniątkach 1553 r. Jan żonaty z Elżbietą Lubomirską 1560 r. Anna, żona Mikołaja Dłuskiego, surogatora grodzkiego krakowskiego 1560 r. N., dziedzic Wolicy 1564 r. Kry-
styna, żona Walentego Dembińskiego, kasztelana krakowskiego, 1565 roku. Zofia za Mikołajem Lubomirskim, starostą tymborskim, 1595 r.Stanisław, dziedzic Minogi i Sieciechowa 1584 r., z żony Zofii Mostowskiej miał synów: Jana, Marka i Przecława, dziedziców Rozowa i Stanowiska 1591 roku; z nich Przecław, dziedzic Wnorowa i Zawidza, zapisał 1606 r. dożywocie żonie swej Elżbiecie Rzeczyckiej, a 1610 r. był stolnikiem sandomierskim i pozostawił syna Stanisława, dworzanina królewskiego, który w 1633 r. należał do poselstwa Ossolińskiego do Rzymu, i miał synów, Heronima i Łukasza 1644 r.
Jan, najstarszy syn Stanisława z Minogi, dziedzic dóbr Stanowiska 1600 r., zaślubił Elżbietę Czerny, kasztelankę lubelską, i z niej pozostawił syna Piotra, elektora 1632 r. z wojew. krakowskiego, dworzanina królewskiego 1647 r., ożenionego z Zofią Kotkowską, z której syn Piotr i córka Pelagia Stoińska 1650 r. (Metr. Kor.. Conv. Vars., Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.).
Jan-Kazimierz, cześnik sandomierski 1701 r. Pelagi za Józeiem Jaworskim, skarbnikiem bracławskim 1715 r. Sebastyan notowany 1764 r. w aktach radomskich. Franciszek, kanonik krakowski, doktór obojga prawa 1778 roku, profesor Akademii krakowskiej, autor; um. 1799 r. Stanisław, kanonik krakowski 1784 r., rektor Uniwersytetu krakowskiego, wylegitymował się w Galicyi 1804 r. na mocy aktu nabycia wsi Niezdara od brata swego rodzonego Dominika (Quaterniones).
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego