Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Monografia Rodu Mirski h.Białynia

1.07.2010 13:22
MIRSKI h. BIAŁYNIA odm. Książęta. Odmiana herbu w polu błękitnem podkowa srebrna barkiem na dół, w jej środku strzała żelezcem w górę, przeszywająca pół księżyc; nad tarczą mitra książęca.
Linia książęca zatwierdzona w Rosyi używa herbu złożonego tarcza przedzielona w poprzek na dwa pola: w polu górnem czerwonem herb św. Jerzy v. Pogoń Ruska, w polu dolnem błękitnem herb powyższy Białynia odmienny.
Ks. Mirscy pochodzą od Izaslawa Jarosławowicza, wnuka św. Włodzimierza, wielk. ks. kijowskiego. Michał Światopołk, syn Izasława, miał syna Jarosława, księcia włodzimierskiego, po którym syn Jurij pozostawił sześciu synów, z których Światopołk zostawił kilku synów i ci jako to: Czetwertyńscy, Mirscy i inni, od dóbr ziemskich przybrali nazwiska, używając imię przodka swego Światopołka jako przydomek. Ród ks. Mirskich wziął nazwisko od dóbr Mir, w Mińskiem, a główną ich siedzibą był powiat brasławski, gdzie prawie dziedzicznie posiadali urzędy ziemskie. Mirscy. jak w ogóle wielu z książąt ruskich i litewskich pierwotnie tytułu książęcego nie używali i dopiero podnieśli go w XVIII wieku.
Znajomym protoplastą tej rodziny był Andrzej Światopołk Mirski, żyjący około 1550 r.; po którym był syn Hrehory, podkomorzy brasławski, ojciec pięciu synów: Iwana, Hrehorego, Szymona, Łukasza i Abrahama; z których Łukasz i Abraham są protoplastami dwóch gałęzi tego rodu; po Iwanie synowie, Iwan i Stanisław, i tego Iwana Iwanowicza synowie, Stanisław i Jan, i po Janie syn Ludwik 1680 r.
Hrehory, sędzia ziemski brasławski, 1601 r., miał syna Sebastyana, sędziego ziemskiego brasławski ego, fundatora kościoła parafialnego w Mio-rach 1641 r., po którym syn Krzysztof, podkomorzy brasławski, deputat na Trybunał skarbowy litewski 1658 i 1678 r.
Szymon, trzeci syn Hrehorego, dziedzic dóbr Lubawice, podkomorzy brasławski, z Anastazyi Żaba pozostawił synów: Michała, Teodora i Aleksandra; po Teodorze synowie: Michał, po którym syn Jani Kazimierz, podkomo¬rzy brasławski, którego syn Józefat-Antoni, chorąży 1710—1717, a marszałek brasławski 1726—1736 r., poseł na sejmy, dziedzic dobr Leonkowicze i Soko-łowszczyzny, które sejm 1717 r. przez wzgląd na ich zniszczenie przez wojnę uwolnił od podatków. Jan, syn Michała, miał czterech synów i z nich Teodor, deputat na Trybunał litewski 1757 r., a Piotr pozostawił dwóch synów, Michała i Tadeusza, i po Michale był syn Józef.
Gałąź Łukasza. Łukasz, czwarty syn Hrehorego, w 1595 roku kupił majątek Czuryłowszczyznę, na Rusi Białej; jego synowie, Hrehory i Jarosław. Hrehory, jeden z dzielniejszych wojowników swojego czasu, otrzymał z sejmu 1623 roku półtora tysiąca złotych na wykupienie siebie z niewoli tatarskiej; pisarz polny litewski 1627 r., strażnik wielki litewski 1636 r., odznaczył się pod Łojowem i w innych walkach przeciw Kozakom i Moskwie, i powstrzymał powstanie chłopstwa ruskiego na Litwie, i w nagrodę zasług dostał od Władysława IV majątek Kasplę, które nadanie sejm 1652 r. zatwierdził. Hrehory um. 1661 r., pozostawiwszy z żony Katarzyny Kapuszczewskiej syna Heronima, który poległ pod Szkłowem 1654 r., i kilka córek: Reginę za Teofilem Pakoszem, Annę za Janem Cedrowskim, Katarzynę Brzostowską, podstolinę rawską, i N. za Kłokockim, chorążym mińskim.
Jarosław, drugi syn Łukasza, miał syna Andrzeja Mićhala,, podczaszego brasławskiego, elektora z wojew. nowogrodzkiego 1697 r., po którym synowie: Kazimierz, Dominik, strażnik brasławski, tego synowie, Karol i Tomasz, miecznik brasławski, i Józef podpisał elekcyę 1697 r. z wojew. nowogrodzkiem, którego syn Jan Pelicyan zaślubił Katarzynę Gniazdowską i z niej pozostawił synów: Józefa, Pawła i Franciszka Ksawerego, burmistrza m. Mogielnicy, po którym z żony Katarzyny Badowskiej synowie; Jan-Ploryan, Piotr i Tomasz Bogumił Jan.
Ks. Tomasz-Bo^iwnZ-Jan, dziedzic Starej Hańczy, w gub. augustowskiej, deputowany na sejm 1823 r., radca delegacyi administracyjnej przy radzie Stanu Królestwa, zatwierdzony w tytule książęcym przez Senat Królestwa 1821 r., emigrował 1831 r., a po powrocie do kraju przeszedł na wyznanie prawosławne, i w 1861 r. wraz z synami otrzymał zatwierdzenie tytułu książęcego w Cesarstwie. Toraasz-Bogumił-Jan zaślubił l-v Maleszewską, z której córka Katarzyna, frejlina dworu rosyjskiego, a 2-v. Maryannę Nostitz Jackowską i z niej pozostawił córkę Bolesławę zaślubioną Wilhelmowi Rodysowi i dwóch synów, Dymitra i Mikołaja.
Ks. Dymitr, ur. 1824 r., generał piechoty wojsk rosyjskich i dowódca wojsk okręgu charkowskiego, członek rady państwa i kawaler orderów, zaślubił Zofię ks. Orbeliani i z niej pozostawił córki, Maryę zaślubioną ks. Orbeliani, Olgę za Aleksandrem ks. Boriatyńskim, Nine za Włodzimierzem von Dehn, generałem wojsk rosyjskich, i syna Piotra.
Ks. Piotr, ur. 1857 r., dziedzic dóbr Lubotin, generał major wojsk rosyjskich 1894 r., marszałek szlachty pow. charkowskiego, generał gubernator penzeński, a następnie ekaterynosławski 1898, generał-gubernator wileński 1902 r., ostatnio minister spraw wewnętrznych 1904 r., kawaler wielu orderów, żonaty z Katarzyną, córką hr. Aleksego Bobrińskiego, marszałka szlachty gub. moskiewskiej.
Ks. Mikołaj, drugi syn Tomasza Bogumiła, ur. 1833 r. W.Petersburgu, dziedzic dóbr Mirze, w gub. mińskiej i Bohopola, w pow. bałtskim, generał major 1865 r., dowódca dywizyi piechoty 1874 r., generał jazdy i wojskowy nakaźny ataman Kozaków dońskich 1894 r., ostatnio członek Rady państwa, zaślubił Kleopatrę Aniczkównę i z niej pozostawił synów: Pawła, Dymitra, Iwana, Mikołaja i Michała, sekretarza poselstwa w Londynie 1904 roku; ks. Iwan z żony Nadiny N. ma syna Wasila (Hr. Bork.).
Gałąź Abrahama. Abraham, ostatni syn podkomorzego Hrehorego, miał syna Aleksandra, a ten synów, Aleksandra i Samuela, po którym trzech synów: Sebastyan, Michał i Władysław, i z nich Sebastyan pozostawił syna Kazimierza, a ten synów, Jana i Krzysztofa.
Michał, dziedzic dóbr Czuryłowicz, skarbnik brasławski 1680 roku, miał synów, Franciszka i Samuela, i po Franciszku syn Bartłomiej, sędzia ziemski żmudzki, a Samuel, kraj czy brasławski, żonaty z Katarzyną Zgierską, miał dwóch synów, Cypryana i Leona; po Leonie, strażniku brasławskim, syno¬wie, Paweł, cześnik brasławski 1788 r., i Tadeusz.
Ks. Cypryan, dziedzic dóbr Zawierzę i Leonkowicze, z wojskiego 1768 r. miecznik i surogator brasławski, z żony Maryi Bilewiczówny pozostawił córkę Annę za Tadeuszem Mirskim i pięciu synów: Tomasza, generał-adjutanta buławy polnej litewskiej, marszałka brasławskiego, posła 1789 roku, który czynny wziął udział w konfederacyi barskiej i w 1771 roku dostał się do niewoli moskiewskiej; Józefa, wojskiego brasławskiego, Bogusława, z wojskiego 1775 r. podkomorzego brasławskiego 1782—1794 roku, posłana sejmy, a z sejmu czteroletniego deputata do ułożenia kodeksu praw; Kazimierza i Stanisława, dziedzica dóbr Zawierzę, pisarza wielkiego litewskiego 1790—1794 r., zacnego patryotę, zm. 1805 r., po którym z żony Stanisławy Koszczycówny syn Adam Napoleon, zm. 1861 r. bezpotomnie z żoną Ludwiką Godlewską, słynną z wielkiego muzykalnego talentu, i trzy córki: Marya Szumska, marszałkowa szlachty gub. wileńskiej, Ewelina Chrapowiecka, pułkownikowa, i Aniela Saunder.
Władysław, ostatni syn Samuela, porucznik wojsk litewskich 1670 r., koniuszy brasławski, miał czterech synów: Heronima, Teodora, Jana i Antoniego, przedstawicieli czterech linij tej gałęzi.
Linia I. Ks. Heronim, strażnik brasławski 1746 r., miał synów: Ludwika, proboszcza liszczyłowskiego, Bonifacego, porucznika wojsk litewskich, i Jakóba, deputata brasławskiego 1764 roku, po którym synowie, Ignacy, kapitan wojsk polskich, i Stanisław, dziedzic dóbr Kociełowa, sędzia graniczny dziśnieński 1796 r., z żony Róży Jakutowiczówny pozostawił syna Heronima, po którym z Leokadyi Strupińskiej córki: Ema za Włodzimierzem Wołosowskim, Marya, Ludwika za ks. Mikołajem Radziwiłłem, i synowie: Ryszard, Edmund, Leon i Wacław; po Ryszardzie z Karoliny Borsukówny syn Edmund.
Linia II. Ks. Teodor, drugi syn koniuszego Władysława, koniuszy brasławski, z niewiadomej nam żony miał syna Tadeusza, dziedzica dóbr
Horanie, rotmistrza brasławskiego 1757 r., po którym z dwóch żon, Antoniny Rudominianki i Antoniny Dąbrowówny córki: Róża Iwanowska, Teresa Samborska, Konstancya Orańska i ośmiu synów: Stanisław, Wincenty, kapitan wojsk rosyjskich, Józef, Stefan, Kazimierz, deputat szlachty pow. dziśnieńskiego, Dominik, Robert i Aleksander, ksiądz.
Ks. Stanisław, sędzia graniczny dziśnieński 1834 r., z żony N. Marcinowskiej pozostawił córkę Annę i syna Tadeusza, po którym z Katarzyny Hłaskówny i Pelicyi Iwaszkiewiczówny trzech synów i córka.
Ks. Stefan, syn rotmistrza Tadeusza, major wojsk rosyjskich 1842 r., żonaty lv. z Anną, córką Pelicyana Żaby, łowczego smoleńskiego, i Katarzyny Chomskiej, 2v. z Henryką Weidlich, z której córka Elżbieta za Boninem i synowie: Adolf, Henryk i Zygmunt, ur. 1846 roku w Drui.
Ks. Dominik, syn rotmistrza Tadeusza, dziedzic Moskalewszczyzny, w pow. lepelskim, sędzia dziśnieński 1845 r., zaślubił Celinę Jesmanównę i z niej miał syna Bronisława, żonatego z N. Bohdanowiczówną.
Linia III Kamieńpolska. Ks. Jan, trzeci syn koniuszego Władysława, łowczy brasławski i deputat na Trybunał litewski 1709 r., z Teresy Siekluckiej miał pięciu synów: Antoniego, Leona, Aloizego, proboszcza miorskiego, Kacpra, rotmistrza brasławskiego 1781 r., i Stanisława.
Ks. Antoni, dziedzic Zahorze i Bielowce, z horodniczego podstoli 1766 r., podstarosta 1768 r., a podkomorzy brasławski 1777 r., deputat na Trybunał 1753 r., konfederat barski, żonaty z Emilią Świrską, miał córki: Antonellę za Ludwikiem Pomarnackim, Teklę za Jakóbem Podbereskim, Teresę Rudomiua Dusiacką i czterech synów: Jana, Józefata, kanonika wileńskiego 1781 r., Justyna, rotmistrza wojsk rosyjskich, i Romana.
Ks. Jan, dziedzic Kamieńpola, sędzia grodzki brasławski 1788 r., starosta chorobrowski, ostatnio podkomorzy brasławski, żonaty z Teklą Zenowiczówną, córką Antoniego, podkomorzego połockiego, i Eleonory Ważyńskiej, pozostawił trzy córki i dwóch synów, Iwona i Klaudiusza; z córek Józefa Czechowiczowa, Marya Lissowska, podkomorzynalepelska, i Anna Bielikowicz, podkomorzyna połocka.
Ks. Iwon, dziedzic Kamitńpola, marszałek szlachty pow. dziśnieńskiego 1812 r., z Michaliny Osmulskiej pozostawił córki, Natalię za Eugeniuszem Bouvier, Klaudyę za Janem Jesmanem i syna Wisława, dziedzica dóbr Kamieńpol, po którym z Józefy Korkozewiczówny córka Marya i synowie, Jan i Wisław.
Ks. Jan, ur. 1869 r., dziedzic Kamieńpola, Stanilowa i Mior, zaślubił 1895 r. Elwirę Karaffa Korbutt i z niej ma syna Wisława, ur. J896 r. i córkę Elwirę, ur. 1899 r.
Ks. Klaudiusz, drugi .syn podkomorzego Jana i Zenowiczówny, dziedzic na Uzmionie, Pereasławiu i Klinie, sędzia departamentu mińskiego 1813 r., zaślubił Brygitę, córkę Tadeusza ks. Mirskiego, podkomorzego brasławskiego, i z niej pozostawił syna Jana i córki, Michalinę za Józefem Szyszką i Walentynę lv. za Augustem ks. Ogińskim, 2v. za Franciszkiem Czerwińskim.
Ks. Roman, syn podkomorzego Antoniego i Świrskiej, żonaty zN.Tyszkówną, miał trzy córki i dwóch synów; z córek: Benedykta Koziełłowa, Tekla Korkozewicz 1825 r. i Burgundyfera; z synów, Kalasanty, chorąży wojsk rosyjskich, i Bernard, dziedzic dóbr Zahorze, zm. 1871 roku, z żony Justyny Korsakówny pozostawił synów: Michała, Jana, Klaudiusza, zm. 1868 r., i córki: Weronikę za Michałem Wojtkiewiczem, Eleonorę, Aleksandrę, Zenobię i Ksawerę.
Ks. Stanisław, syn łowczego Jana i Siekluckiej, dziedzic dóbr Miory, generał wojsk litewskich 1794 r., z żony Rozalii Karnickiej, cześnikówny inflanckiej, miał córki: Anielę Pietrowiczową, Rachelę Łepkowską, Karolinę Klottową i dwóch synów, Tomasza i Leopolda.
Ks. Leopold, sędzia graniczny dziśnieński, zaślubił Eleonorę Klottównę, córkę pułkownika Feliksa, i z niej pozostawił córkę: Augustę Dołubowską, Aloizę Stacewiczową, Stanisławę i syna Ludwika, dziedzica na Miorach, po którym z Ewy Rudnickiej córka Konrada za Kazimierzem Joczem i synowie, Feliks i Cypryan.
Linia IV. Ks. Antoni, czwarty syn koniuszego Władysława, dziedzic na Zajnowie 1712 r., zaślubił Joannę, córkę Franciszka Niewęgłowskiego, i z niej miał syna Jana, z skarbnika łowczego brasławskiego, deputata na Trybunały 1700 i 1709 roku, dziedzica dóbr Kozakowa, Zajnowa i inne, po którym z Joanny, córki Franciszka Rymszy, rotmistrza brasławskiego, i Franciszki Zbrożkówny, sześciu synów: Ignacy, Aleksander, Tadeusz, Konstanty, ks. proboszcz kudlicki, Ferdynand, rotmistrz i sędzia grodzki brasławski, i Korneli, ks. prowincyał Karmelitów 1796 r.
Ks. Ignacy, sędzia ziemski brasławski 1788—1793 r., z podkomorzego marszałek dziśnieński, dziedzic dóbr Kozakowa, z żony Konstancyi Okuszko miał córki, Joannę Wołosowską, N. Bortkiewicz i dwóch synów, Konstantego, porucznika wojsk polskich, i Jana, zm. 1850 r., po którym z Barbary Bortkiewicz syn Hubert ożeniony z Emilią Oskierko i córki: Teresa Szauman, Konstancya Obuchowska, Stanisława Zabłocka, Walerya i Walentyna.
Ks. Aleksander, dziedzic na Zajnowie, szambelan królewski 1778 r., prezydent sądów pow. dziśnieńskiego, z żony Cecylii, córki Ignacego Misuny, podczaszego orszańskiego, i Anny Rypińskiej, miał córkę Annę Wołosow¬ską, podkomorzynę dziśnieńską, i syna Ignacego, sędziego dziśnieńskiego, dziedzica Polesie i Ukle, zm. 1853 r., po którym z Franciszki Wozgirdówny, córki Andrzeja, marszałka dziśnieńskiego, i Bogumiły Jeleńskiej, trzy córki: Anna Korsakowa, Bogumiła Oskierko, Augusta za Ignacym Korsakiem, i synowie: Ferdynand, podporucznik w powstaniu 1831 r., następnie emigrant, Korneli, dziedzic dóbr Zajnów, Ukle i Polesie, Serwacy, sędzia dziśnieński 1863 r., dziedzic dóbr Piotrków, ożeniony z Augustą Korsakówną, Piotr, dziedzic dóbr Hołomyśl, ożeniony z Wincentyną Korsakówną i Andrzej. Po Piotrze, dziedzicu dóbr Zajnów, Ukle, Polesie i Hołomyśl, z Wincentyny Korsakówny córki, Franciszka, Marya i synowie, Kazimierz i Władysław.
Ks. Tadeusz, syn Jana i Rymszówny, miecznik, a następnie podkomorzy brasławski 1781—1794 roku, dziedzic dóbr Podziśnie, z żony Anny ks. Mirskiej miał córkę Brygidę lv. Wołosowską, 2v. za Klaudiuszem ks. Mirskim i dwóch synów, Józefa i Tomasza, kapitana wojsk polskich, dziedzica dóbr Podziśnie, Woroniec i inne, zm. 1852 r., po którym z Konstancyi Wołosowskiej, córki Bogdana, córki: Adela ks. Stanisławowa-Ignacowa Drucka-Lubecka, Marya za Henrykiem Łopacińskim, Zofia Mikołajowa "Wolska, Alina Augustowa Klott, i trzech synów: Kazimierz, Wiktor i Eugeniusz.
Ks. Kazimierz, dziedzic Woroniec, Swory i Sycyny, w gub. siedleckiej, zm. 1886 r., miał dwie żony, Franciszkę i Jadwigę, siostry Jagminówny, i z l-ej żony pozostawił córki: Konstancyę, Kanoniczkę w Warszawie, która w 1899 r. zaślubiła Feliksa Cichockiego, artystę malarza i profesora, Adelę za Kamilem Wydżgą, Maryę lv. za Edwardem Wisłockim, 2v. za Sewerem hr. Grabowskim i syna Czesława, a z 2-iej żony córkę Jadwigę za Franciszkiem Wisłockim i syna Bohdana, żonatego z Maryą Dąbrowską.
Ks. Czesław, ur. 1862 r., dziedzic dóbr Woroniec, Swory i Sycyny, w gub. siedleckiej, fundator kościoła w Sworach, zaślubił Maryę Fraget i z niej ma córki, Julię za Stanisławem de Rozenwerth Ruzyczka, Maryę i synów, Kazimierza i Józefa.
Ks. Wiktor, drugi syn Tomasza i Wołosowskiej, dziedzic na Międzyrzeczu i Czermierach, zm. 1892 r., z żony Laury Czyżewiczówny pozostawił córki: Konstancyę za Arturem Korsakiem, Teklę za Rajmundem Guzą, Maryę za Franciszkiem Oskierką, Jadwigę, Laurę i synów, Mieczysława i Wiktora; po Wiktorze z Teresy Koziełło Poklewskiej córka Felicya ur. 1892 r.
Ks. Eugeniusz, ostatni syn Tomasza i Wołosowskiej, dziedzic Podziśnie, zm. 1886 r., z Katarzyny Korwin Piotrowskiej pozostawił córki, Barbarę, siostrę Miłosierdzia, Zofię i synów: Aleksandra, Wiktoryna, Michała, Eugeniusza, księdza, i Mikołaja (Hr. Bork., Arch. Dubr. i Szem., Zbiory Ks. Jana Mirskiego w Kamienpolu).
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego