Poznachowice Górne - wieś w woj. małopolskim, w pow. myślenickim, w gm. Raciechowice na pograniczu Beskidu Wyspowego i Pogórza Wielickiego.
Znana i udokumentowana historia Poznachowic Górnych sięga czasu pierwszych Piastów, choć ślady pierwszych osad datuje się na V w. p.n.e. Początek osadnictwa to przede wszystkim góra Grodzisko. Odegrała ona wielkie znaczenie zarówno w starszej jak i w młodszej historii Poznachowic Górnych. O działalności Piastów na tych terenach dowiadujemy się z książki "Dzikowy Skarb" Karola Bunscha, wg którego na Grodzisku został wzniesiony zamek przez Mieszka I dla człowieka, który uratował życie jego przyjacielowi. Człowiek ten znany był z napadów na kupców, którym zabierał towary i magazynował u siebie w zamku. Gdy zamek został spalony przez Tatarów w 1287 r. osadnictwo na tych terenach na jakiś czas zamarło. Jeśli chodzi o historię młodszą to trzeba wspomnieć, że na Grodzisku trwały partyzanckie bitwy podczas II wojny światowej. Partyzanci AK z grupy "Kamiennik" dzielnie przeciwstawiali się hitlerowskiej ofensywie tocząc nieustanne walki na szczycie góry.
W 1785 dobra starostwa dobczyckiego dotychczas należące do Walentego Dobrzyńskiego zostały podzielone na 4 sekcje. Jedną z nich: Poznachowice Górne i Zegartowice zakupił Jan Ignacy Antoni Kałuski.
Grodzisko jest najwyższą górą w całej Gminie Raciechowice. Na jego szczycie znajdują się ruiny dawnego grodu powstałego podczas kultury łużyckiej. Prowadzono tam badania archeologiczne jeszcze przed I wojną światową. Udało się znaleźć broń, narzędzia, i naczynia gliniane pochodzące z V w p.n.e. W czasach pierwszych Piastów na Grodzisku wzniesiono zamek warowny. Mury układane były z kamienia bez użycia zaprawy murarskiej. Spalony został w II poł. XII w., podczas najazdu Tatarów na Polskę (prawdopodobnie w 1287 r.). Później już nie został odbudowany ale nadal dostrzec można wały obronne i fosy. oraz resztki bramy. Wewnątrz ruin dawnego zamku znajduje się także symboliczny grób partyzantów AK z czasów II wojny światowej z 1944 roku.