Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Andrzejowski - notatki
25.08.2010 01:54
Witam
Wątek ten poświęcony będzie osobom związanym z nazwiskiem Andrzejowski.
Mam nadzieję, że na podstawie zamieszczanych tu informacji powstanie ciekawa kronika rodzinna. Postaram się sukcesywnie wzbogacać wątek o informacje, które uda mi się zdobyć, jak i zachęcam innych do współtworzenia i uzupełniania wątku.
Pozdrawiam
Ryszard Andrzejowski.
[cen]
[cen]
[cen]
I PODOBNE[/quote]
SNWPU podaje 26 917 osób o nazwisku Andrzejewski: 1577 w woj. bydgoskim, 345 elbląskim, 776 gdańskim, 260 słupskim, 4064 poznańskim, 2007 leszczyńskim, 1594 warszawskim, 1158 kaliskim, 942 katowickim, 826 szczecińskim, 757 włocławskim, 694 pilskim, 667 zielonogórskim, 580 olsztyńskim, 571 wrocławskim, 408 wałbrzyskim, 403 koszalińskim, 500 siedleckim, 271 piotrkowskim, 272 toruńskim, 254 suwalskim, 242 sieradzkim, pomniejsze ilości pomijam.
W wariancie Andrzejowski występuje omawiane nazwisko u 124 osób: 1 w woj. bydgoskim, 21 krakowskim, 20 warszawskim, 17 katowickim, 8 łódzkim. Nazwisko Andrzej równe imieniu Andrzej nosi 5 osób: po 1 w woj. ciechanowskim, kieleckim, olsztyńskim, piotrkowskim i wałbrzyskim; 3 Andrzejski: 1 w woj. gdańskim, 2 łódzkim; z opuszczonym -e-, a więc Andrzjewski 7: 2 w woj. konińskim, po 1 warszawskim, leszczyńskim, szczecińskim, włocławskim i wrocławskim, z redukcją sylaby -je- (por. też warianty Modrzejewski i Modrzewski od wsi Modrzewo lub Modrzejewo w pow. bytowskim), a więc Andrzewski 31: 23 w woj. wrocławskim, 5 opolskim, 2 wałbrzyskim, po 1 białostockim, leszczyńskim i łódzkim. Inne formy bardzo liczne pomijam.
SSNO I 46 podaje nazwisko Andr(z)ejowski od r. 1446 i Ondrzejowski z r. 1449 ze Lwowa i ziemi sanockiej, SEMot III 1 odnosi je do wsi Andrzejów, gm. Urszulin, woj. chełmskie, wariant Ondrzejowski powstał pod wpływem czeskim, gdzie Andrzej to Ondrej. Na Pomorzu nazwisko było także notowane historycznie; np. Andrzejewski w księgach par. Walichnowy, pow. tczewski i Michael Andrzejewski 1792 w księgach par. Miłobądz pod Tczewem (Damps 2).
Na pewno wyliczone wyżej rodziny nie pochodzą od jednego protoplasty, lecz mają przynajmniej kilka źródeł pochodzenia: zjednej strony są to miejscowości Andrzejewo:
1. w gm. Dzierzgoń, woj. elbląskie, 2. dziś wieś, a dawniej miasto Andrzejewo, w woj. łomżyńskim nad rzeką Brok, założone przez bpa płockiego Andrzeja Krzyckiego w r. 1526 i od jego imienia, 3. Andrzejewo, wieś, gm. Szypliszki, woj. suwalskie, zob. NMP I 21-22 i SEMiG 16. Herbarz Leszczyca notuje rodziny szlacheckie Andrzejowskich h. Nałęcz i Andrzejowskich h. Prus I, też Andrzejkiewiczów h. Pobóg na Litwie (s. 233, 257, 266). Z drugiej strony jest to imię Andrzej, występujące w roli nazwiska Andrzej, do którego dodany przyrostek -(ew)ski daje formę Andrzejewski lub Andrzejski. Samo imię Andrzej jest pochodzenia greckiego jako skrót imion dwuczłonowych typu Andrómachos czy Andróbulos z I członem aner, w dopełniaczu andr-ós 'mężczyzna, mąż', stąd w popularnych opracowaniach mówi się, że Andrzej to 'Odważny'.
Dodajmy jeszcze, że oboczności typu Andrzejewski i Andrzejowski występują często w nazwiskach i zostały uwarunkowane fonetycznie, a na Pomorzu najwybitniejszym przedstawicielem rodziny Andrzejewskich był Franciszek Salezy Andrzejewski (1827- 1911), Wielkopolanin urodzony w Pleszewie, zasłużony nauczyciel języka polskiego w gimnazjach w Chojnicach, Wałczu i w Chełmnie (zob. J. Szews, SBPN I 32-33).
[cen]
[quote]
ANDRZEJOWSCY h. NAŁĘCZ, z Andrzejowa w ziemi chełmskiej.
Jan, w sanockim, 1450 r.
Teodor i Iwaszko bracia z Andrzejowa, świadczą w Chełmie 1456 roku.
Fedor, asesor sądowy tamże, 1520 roku.
Iwaszko i Iwan, 1534 r., a Aleksy, 1568 r. w ziemi chełmskiej.
Michał, Iwan, Steczko i Hieronim, współwłaściciele Andrzejowa 1564 r.
Józef, żonaty z Katarzyną Smietanczanką 1597 r.
Wyroki lubelskie wspominają pod 1583 r. o Mikołaju s. Aleksego, dziedzicu Andrzejowa, a pod 1593 r. o Rafale, Romanie i Mikołaju, synach Michała.
Remigian, łowczy lubelski 1594 r.
Jan, został władyką chełmskim w 1604 roku.
Stanisław Andrzejowski na Andrzejowie, rotmistrz królewski 1589 r.
Remigian i Stanisław, synowie Stanisława, dopełnili w 1631 r. działu dóbr Andrzejowa, Targowiska, Zakrzowa i Msostowa, w obecności Aleksandra i Łukasza, synów Mikołaja.
Remigian, łowczy lubelski, z żony Anny z Korytków, miał synów: Franciszka, Dominika, Tomasza i córki: Teresę, Maryannę i Konstancję 1661 r.
Aleksander, wojski grabowiecki, Floryan, Tomasz i Elżbieta, dzieci Tomasza Dytiuka Andrzejowskiego i Zofii z Galińkich, sporządzili 1686 r. dział dóbr Brasia i Piesia Wola w ziemi chełmskiej.
Stefan, z woj. ruskiem podpisał elckcyę Jana Kazimierza.
Floryan, Stanisław, Wojciech i Tomasz, pisali się z ziemią chełmską na obiór Augusta II-go, a Stanisław, z woj. sandomierskiem na elckcyę Stanisława Augusta.
Mikołaj, udowodnił 1782 r. w sądzie ziemskim Czechowskim pochodzenie, swoje szlacheckie.[/quote]
[quote]
JĘDRZEJOWSCY v. JĘDRZEJEWSCY dawniej częściej ANDRZEJEWSCY h. NAŁĘCZ, z Andrzejowa w ziemi chełmskiej, biorą przydomki: Detiuk v. Ditiuk,
Joskowicz, Bruski etc.
Iwaszko i Iwan Detiuk tamże w latach 1534 — 1545.
Michał i Iwan, Katarzyna Dietiukowa z synami: Hryćkiem i Aleksym, Jan Joskowicz, Steczko i Hieronim, dziedzice Andrzejowra, Brusa, Witficzna, Piesiej Woli i Wołoszy, w ziemi chełmskiej, 1564 r.
Stefan czyli Steczko miał synów: Abrahama, inaczej Iwana i Jana 1603 r.
Iwan, w zakonie Arseni, został 1604 r. władyką chełmskim i bełskim unickim, zmarł 1619 r.
Jan sprzedał 1609 r. swoje ojczyste i nabyte od brata części w Andrzejowie, Witficznie, Brusie i Woli Wołoskiej Kośnińskim.
W 1605 r. Iwan władyka, z bratem Janem, Steckowicze, Hieronim Fedorowicz, Mikołaj Olechnowicz Ditiuk.
Iwan Iwanowicz Bruski, Stanisław, Rafał i Andrzej Michałowicze, Bogumiła Iwanówrna Andrzejewscy i Chojeńscy zawarli układ o młyn, z Mikołajem Brodowskim, pisarzem ziemskim lubelskim.
Małgorzata, żona Fedora Manasterskiogo 1598 r.
Zofia Iwanówna Andrzejewska Bruska, wdowa po Michale Zbirujsklm 1605 r.
Stanisław, podwójewodzy lubelski 1592 r. Paweł i Wojciech 1617 r. a Michalik 1631 r. w Chełmie.
Elżbieta, żona Andrzeja Czasławskicgo, procesuje brata swego Aleksandra Dii inka, dziedzica Woli Wołoskiej i Sieheniów 1637 r.
Jan Jędrzejowski pozwany 1655 r. o zabicie popa z Woli Wołoskiej.
Aleksander i Remigian, z województwem lubelskiem, a Łukasz, z województwem niskiem, podpisali elekcyę Władysława IV-go.
Aleksander, dworzanin królewski, otrzymał 1634 r. ze starostwa libuskiego pensyi 50 11.
Jeremiasz, porucznik pancerny 1630 r.
Stefan zapisał 1684 r. część Iwanowic, w województwie kijowskiem, synowi Janowi.
Hieronim, kanonik kijowski, proboszcz wiski, sekretarz królewski 1650 roku.
Ludwik, stronnik Augusta III-go.
Michał Ditiuk ma sprawę 1700 r. z Wąsowiczem.
Tomasz, ojciec zmarłego przed 1755 r. Jakóba, zawarł w tymże roku układ z Pączkiem.
Dominik Andrzej, po śmierci żony, Joanny z Wojciechowskich, proboszcz w Raciechowic 1757 r.
Córka jego Maryanna, za Janem Włodkowskim.
Michał, Józef, Maryanna, żona Dominika Marcinkowskiego, Salomea, żona Jana Kantego Kulczyckiego i Tekla, dzieci Sebastyana, kwitowały 1775 r. Akademię krakowską z różnych pretensyi.
Józef, zmarły przed 1771 r., żonaty z Justyną Mierzwińską, która w tymże roku była już żoną Bazylego Błeszyńskicgo.
Tomasz, 1704 roku na sejmiku brasławskini.
Stanisław, z Maryanny Witwickiej, pozostawił syna Michała, żonatego z Zofią Czermińską, córką Stefana, a wnuczką Zygmunta, z której syn Stanisław, żonaty z Maryanna Szotarską, pozostawił syna Antoniego, wylegitymowanego ze szlachectwa w ziemstwie lwowskiem 1782 r.
Antoni, stryj jego Jan i ciotka Franciszka Michałowa Szotarska, kwitowali Lanckorońskiego 1777 roku.
Antoni Ditiuk, zmarły 1794 r. w Dźwinogrodzie, ze zmarłej 1806 r. we Lwowie, Kunegundy z Jakubowskich, zostawił: Ksawerego Mikołaja, Karola, w zakonie Grzegorza, Ludwika, Aleksandra, Antoninę Justynę, Salomee i Wiktoryę, za Kazimierzem Jędrzejowskim.
Józef, stolnik konarski (?), żonaty z Maryanną Ściborówńą, umarł we Lwowie 1779 r., pozostawiając synów: Franciszka, w zakonie Dominikanów
Grzegorza, Ignacego, w zakonie Karmelitów Tadeusza, i wnuków po nieżyjącym synie Kazimierzu, z Wiktoryi Jędrzejowskiej: Maryannę, Małgorzatę, Kornela, Jana i Kazimierza.
Jan zaślubił Różę Białobrzeską, 1-o v. Michałowę Pisulską.
Franciszek, z żoną, Franciszką z Wiernków, nabył 1788 r. sumę od Jaroszewskiej.
Maciej, żonaty z Zofią z Bigaszewskich, córką Ludwika i Maryanny z Romanowskich, procesuje się 1791 r. z Heleną z Romanowskich Wężykową.
W ziemstwie lwowskiem legitymowali się ze szlachectwa 1782 r. Józef i Bonifacy.
Ten ostatni, żonaty z Katarzyną z Kupczyńskich, miał syna Józefa, ur. 1782 roku. Bazyli, Stefan, Andrzej i Mikołaj, synowie Jana, gr.-kat. plebana w Bratkowicach i Maryanny Bobowskiej, wnukowie Jana, dziedzica na Przedmichowie, żyli w 1816 r.
Antoniemu Onufremu, synowi Antoniego Józefa, a wnukowi Franciszka i Konstancyi z Jaszowskich, cesarz austryjacki Franciszek I-szy potwierdził staropolskie szlachectwo 1822 r.
Lucyd, Bazylianin, przełożony klasztoru Antopolskiego 1792 r.
Grzegorz, syn Antoniego, cześnika liwskiego i Maryanny z Chodakowskich, 2-o v. Bonieckiej, sprzedał 1772 r. Sulborowice Dołędze.
Ten sam pewno Antoni, nazwany cześnikiem inflanckim 1735 r.
Maryanna, córka Antoniego, 1777 r. żona Jana Dobieckiego.
Siostra jej Felicyanna, za Karolem Chmielewskim.
Łukasz Detiuk, urodzony z Jasińskiej, służył w regimencie ostrogskim, a następnie w kawaleryi narodowej. Autor wspomnień z końca XVIII-go i początku XIX-go wieku, żonaty był z Katarzyną Sobińską, z której pozostawił syna Antoniego i dwie córki.
Macieja i Maryanny Nowowiejskiej dzieci: Helena, ur. 1802 r., Marya, ur. 1803 r. i Maciej, ur. 1808 r. Patrz Andrzejowscy.[/quote]
[quote]
Jędrzejowski herbu Nałęcz,
w Lubelskiem województwie, Alexander i Remigian 1632.
Stefan w Bełzkiem 1648.
N. porucznik połegł pod Chocimem.[/quote]
[quote]
Jędrzejowski, herbu Nałęcz.
Jędrzejowski Stanisław, syn włościana z Sokołowa koło Bóbrki, w szeregach Kozaków Lissowczyków dostąpił rangi rotmistrza, a odznaczywszy się walecznością w wyprawie Węgierskiej, tak samo stawał w wojnie Polski z Turkami, w której też w bitwie pod Chocimiem r. 1621 odniósł rany śmiertelne.[/quote]
Wątek ten poświęcony będzie osobom związanym z nazwiskiem Andrzejowski.
Mam nadzieję, że na podstawie zamieszczanych tu informacji powstanie ciekawa kronika rodzinna. Postaram się sukcesywnie wzbogacać wątek o informacje, które uda mi się zdobyć, jak i zachęcam innych do współtworzenia i uzupełniania wątku.
Pozdrawiam
Ryszard Andrzejowski.
[cen]
Biografie
[biografie]Andrzejowsk[cen]
Galeria zdjęć
Link do galerii: [szukaj_foto]andrzejows[cen]
O nazwisku
[quote][cen]ANDRZEJEWSKI, ANNDRZEJOWSKI, ANDRZEJI PODOBNE[/quote]
SNWPU podaje 26 917 osób o nazwisku Andrzejewski: 1577 w woj. bydgoskim, 345 elbląskim, 776 gdańskim, 260 słupskim, 4064 poznańskim, 2007 leszczyńskim, 1594 warszawskim, 1158 kaliskim, 942 katowickim, 826 szczecińskim, 757 włocławskim, 694 pilskim, 667 zielonogórskim, 580 olsztyńskim, 571 wrocławskim, 408 wałbrzyskim, 403 koszalińskim, 500 siedleckim, 271 piotrkowskim, 272 toruńskim, 254 suwalskim, 242 sieradzkim, pomniejsze ilości pomijam.
W wariancie Andrzejowski występuje omawiane nazwisko u 124 osób: 1 w woj. bydgoskim, 21 krakowskim, 20 warszawskim, 17 katowickim, 8 łódzkim. Nazwisko Andrzej równe imieniu Andrzej nosi 5 osób: po 1 w woj. ciechanowskim, kieleckim, olsztyńskim, piotrkowskim i wałbrzyskim; 3 Andrzejski: 1 w woj. gdańskim, 2 łódzkim; z opuszczonym -e-, a więc Andrzjewski 7: 2 w woj. konińskim, po 1 warszawskim, leszczyńskim, szczecińskim, włocławskim i wrocławskim, z redukcją sylaby -je- (por. też warianty Modrzejewski i Modrzewski od wsi Modrzewo lub Modrzejewo w pow. bytowskim), a więc Andrzewski 31: 23 w woj. wrocławskim, 5 opolskim, 2 wałbrzyskim, po 1 białostockim, leszczyńskim i łódzkim. Inne formy bardzo liczne pomijam.
SSNO I 46 podaje nazwisko Andr(z)ejowski od r. 1446 i Ondrzejowski z r. 1449 ze Lwowa i ziemi sanockiej, SEMot III 1 odnosi je do wsi Andrzejów, gm. Urszulin, woj. chełmskie, wariant Ondrzejowski powstał pod wpływem czeskim, gdzie Andrzej to Ondrej. Na Pomorzu nazwisko było także notowane historycznie; np. Andrzejewski w księgach par. Walichnowy, pow. tczewski i Michael Andrzejewski 1792 w księgach par. Miłobądz pod Tczewem (Damps 2).
Na pewno wyliczone wyżej rodziny nie pochodzą od jednego protoplasty, lecz mają przynajmniej kilka źródeł pochodzenia: zjednej strony są to miejscowości Andrzejewo:
1. w gm. Dzierzgoń, woj. elbląskie, 2. dziś wieś, a dawniej miasto Andrzejewo, w woj. łomżyńskim nad rzeką Brok, założone przez bpa płockiego Andrzeja Krzyckiego w r. 1526 i od jego imienia, 3. Andrzejewo, wieś, gm. Szypliszki, woj. suwalskie, zob. NMP I 21-22 i SEMiG 16. Herbarz Leszczyca notuje rodziny szlacheckie Andrzejowskich h. Nałęcz i Andrzejowskich h. Prus I, też Andrzejkiewiczów h. Pobóg na Litwie (s. 233, 257, 266). Z drugiej strony jest to imię Andrzej, występujące w roli nazwiska Andrzej, do którego dodany przyrostek -(ew)ski daje formę Andrzejewski lub Andrzejski. Samo imię Andrzej jest pochodzenia greckiego jako skrót imion dwuczłonowych typu Andrómachos czy Andróbulos z I członem aner, w dopełniaczu andr-ós 'mężczyzna, mąż', stąd w popularnych opracowaniach mówi się, że Andrzej to 'Odważny'.
Dodajmy jeszcze, że oboczności typu Andrzejewski i Andrzejowski występują często w nazwiskach i zostały uwarunkowane fonetycznie, a na Pomorzu najwybitniejszym przedstawicielem rodziny Andrzejewskich był Franciszek Salezy Andrzejewski (1827- 1911), Wielkopolanin urodzony w Pleszewie, zasłużony nauczyciel języka polskiego w gimnazjach w Chojnicach, Wałczu i w Chełmnie (zob. J. Szews, SBPN I 32-33).
[cen]
Herby i wypisy z herbarzy
[herb_lewa]nalecz
Andrzejowscy vel Andrzejewscy, Jędrzejowscy, Jędrzejewscy herbu Nałęcz[quote]
ANDRZEJOWSCY h. NAŁĘCZ, z Andrzejowa w ziemi chełmskiej.
Jan, w sanockim, 1450 r.
Teodor i Iwaszko bracia z Andrzejowa, świadczą w Chełmie 1456 roku.
Fedor, asesor sądowy tamże, 1520 roku.
Iwaszko i Iwan, 1534 r., a Aleksy, 1568 r. w ziemi chełmskiej.
Michał, Iwan, Steczko i Hieronim, współwłaściciele Andrzejowa 1564 r.
Józef, żonaty z Katarzyną Smietanczanką 1597 r.
Wyroki lubelskie wspominają pod 1583 r. o Mikołaju s. Aleksego, dziedzicu Andrzejowa, a pod 1593 r. o Rafale, Romanie i Mikołaju, synach Michała.
Remigian, łowczy lubelski 1594 r.
Jan, został władyką chełmskim w 1604 roku.
Stanisław Andrzejowski na Andrzejowie, rotmistrz królewski 1589 r.
Remigian i Stanisław, synowie Stanisława, dopełnili w 1631 r. działu dóbr Andrzejowa, Targowiska, Zakrzowa i Msostowa, w obecności Aleksandra i Łukasza, synów Mikołaja.
Remigian, łowczy lubelski, z żony Anny z Korytków, miał synów: Franciszka, Dominika, Tomasza i córki: Teresę, Maryannę i Konstancję 1661 r.
Aleksander, wojski grabowiecki, Floryan, Tomasz i Elżbieta, dzieci Tomasza Dytiuka Andrzejowskiego i Zofii z Galińkich, sporządzili 1686 r. dział dóbr Brasia i Piesia Wola w ziemi chełmskiej.
Stefan, z woj. ruskiem podpisał elckcyę Jana Kazimierza.
Floryan, Stanisław, Wojciech i Tomasz, pisali się z ziemią chełmską na obiór Augusta II-go, a Stanisław, z woj. sandomierskiem na elckcyę Stanisława Augusta.
Mikołaj, udowodnił 1782 r. w sądzie ziemskim Czechowskim pochodzenie, swoje szlacheckie.[/quote]
[quote]
JĘDRZEJOWSCY v. JĘDRZEJEWSCY dawniej częściej ANDRZEJEWSCY h. NAŁĘCZ, z Andrzejowa w ziemi chełmskiej, biorą przydomki: Detiuk v. Ditiuk,
Joskowicz, Bruski etc.
Iwaszko i Iwan Detiuk tamże w latach 1534 — 1545.
Michał i Iwan, Katarzyna Dietiukowa z synami: Hryćkiem i Aleksym, Jan Joskowicz, Steczko i Hieronim, dziedzice Andrzejowra, Brusa, Witficzna, Piesiej Woli i Wołoszy, w ziemi chełmskiej, 1564 r.
Stefan czyli Steczko miał synów: Abrahama, inaczej Iwana i Jana 1603 r.
Iwan, w zakonie Arseni, został 1604 r. władyką chełmskim i bełskim unickim, zmarł 1619 r.
Jan sprzedał 1609 r. swoje ojczyste i nabyte od brata części w Andrzejowie, Witficznie, Brusie i Woli Wołoskiej Kośnińskim.
W 1605 r. Iwan władyka, z bratem Janem, Steckowicze, Hieronim Fedorowicz, Mikołaj Olechnowicz Ditiuk.
Iwan Iwanowicz Bruski, Stanisław, Rafał i Andrzej Michałowicze, Bogumiła Iwanówrna Andrzejewscy i Chojeńscy zawarli układ o młyn, z Mikołajem Brodowskim, pisarzem ziemskim lubelskim.
Małgorzata, żona Fedora Manasterskiogo 1598 r.
Zofia Iwanówna Andrzejewska Bruska, wdowa po Michale Zbirujsklm 1605 r.
Stanisław, podwójewodzy lubelski 1592 r. Paweł i Wojciech 1617 r. a Michalik 1631 r. w Chełmie.
Elżbieta, żona Andrzeja Czasławskicgo, procesuje brata swego Aleksandra Dii inka, dziedzica Woli Wołoskiej i Sieheniów 1637 r.
Jan Jędrzejowski pozwany 1655 r. o zabicie popa z Woli Wołoskiej.
Aleksander i Remigian, z województwem lubelskiem, a Łukasz, z województwem niskiem, podpisali elekcyę Władysława IV-go.
Aleksander, dworzanin królewski, otrzymał 1634 r. ze starostwa libuskiego pensyi 50 11.
Jeremiasz, porucznik pancerny 1630 r.
Stefan zapisał 1684 r. część Iwanowic, w województwie kijowskiem, synowi Janowi.
Hieronim, kanonik kijowski, proboszcz wiski, sekretarz królewski 1650 roku.
Ludwik, stronnik Augusta III-go.
Michał Ditiuk ma sprawę 1700 r. z Wąsowiczem.
Tomasz, ojciec zmarłego przed 1755 r. Jakóba, zawarł w tymże roku układ z Pączkiem.
Dominik Andrzej, po śmierci żony, Joanny z Wojciechowskich, proboszcz w Raciechowic 1757 r.
Córka jego Maryanna, za Janem Włodkowskim.
Michał, Józef, Maryanna, żona Dominika Marcinkowskiego, Salomea, żona Jana Kantego Kulczyckiego i Tekla, dzieci Sebastyana, kwitowały 1775 r. Akademię krakowską z różnych pretensyi.
Józef, zmarły przed 1771 r., żonaty z Justyną Mierzwińską, która w tymże roku była już żoną Bazylego Błeszyńskicgo.
Tomasz, 1704 roku na sejmiku brasławskini.
Stanisław, z Maryanny Witwickiej, pozostawił syna Michała, żonatego z Zofią Czermińską, córką Stefana, a wnuczką Zygmunta, z której syn Stanisław, żonaty z Maryanna Szotarską, pozostawił syna Antoniego, wylegitymowanego ze szlachectwa w ziemstwie lwowskiem 1782 r.
Antoni, stryj jego Jan i ciotka Franciszka Michałowa Szotarska, kwitowali Lanckorońskiego 1777 roku.
Antoni Ditiuk, zmarły 1794 r. w Dźwinogrodzie, ze zmarłej 1806 r. we Lwowie, Kunegundy z Jakubowskich, zostawił: Ksawerego Mikołaja, Karola, w zakonie Grzegorza, Ludwika, Aleksandra, Antoninę Justynę, Salomee i Wiktoryę, za Kazimierzem Jędrzejowskim.
Józef, stolnik konarski (?), żonaty z Maryanną Ściborówńą, umarł we Lwowie 1779 r., pozostawiając synów: Franciszka, w zakonie Dominikanów
Grzegorza, Ignacego, w zakonie Karmelitów Tadeusza, i wnuków po nieżyjącym synie Kazimierzu, z Wiktoryi Jędrzejowskiej: Maryannę, Małgorzatę, Kornela, Jana i Kazimierza.
Jan zaślubił Różę Białobrzeską, 1-o v. Michałowę Pisulską.
Franciszek, z żoną, Franciszką z Wiernków, nabył 1788 r. sumę od Jaroszewskiej.
Maciej, żonaty z Zofią z Bigaszewskich, córką Ludwika i Maryanny z Romanowskich, procesuje się 1791 r. z Heleną z Romanowskich Wężykową.
W ziemstwie lwowskiem legitymowali się ze szlachectwa 1782 r. Józef i Bonifacy.
Ten ostatni, żonaty z Katarzyną z Kupczyńskich, miał syna Józefa, ur. 1782 roku. Bazyli, Stefan, Andrzej i Mikołaj, synowie Jana, gr.-kat. plebana w Bratkowicach i Maryanny Bobowskiej, wnukowie Jana, dziedzica na Przedmichowie, żyli w 1816 r.
Antoniemu Onufremu, synowi Antoniego Józefa, a wnukowi Franciszka i Konstancyi z Jaszowskich, cesarz austryjacki Franciszek I-szy potwierdził staropolskie szlachectwo 1822 r.
Lucyd, Bazylianin, przełożony klasztoru Antopolskiego 1792 r.
Grzegorz, syn Antoniego, cześnika liwskiego i Maryanny z Chodakowskich, 2-o v. Bonieckiej, sprzedał 1772 r. Sulborowice Dołędze.
Ten sam pewno Antoni, nazwany cześnikiem inflanckim 1735 r.
Maryanna, córka Antoniego, 1777 r. żona Jana Dobieckiego.
Siostra jej Felicyanna, za Karolem Chmielewskim.
Łukasz Detiuk, urodzony z Jasińskiej, służył w regimencie ostrogskim, a następnie w kawaleryi narodowej. Autor wspomnień z końca XVIII-go i początku XIX-go wieku, żonaty był z Katarzyną Sobińską, z której pozostawił syna Antoniego i dwie córki.
Macieja i Maryanny Nowowiejskiej dzieci: Helena, ur. 1802 r., Marya, ur. 1803 r. i Maciej, ur. 1808 r. Patrz Andrzejowscy.[/quote]
[quote]
Jędrzejowski herbu Nałęcz,
w Lubelskiem województwie, Alexander i Remigian 1632.
Stefan w Bełzkiem 1648.
N. porucznik połegł pod Chocimem.[/quote]
[quote]
Jędrzejowski, herbu Nałęcz.
Jędrzejowski Stanisław, syn włościana z Sokołowa koło Bóbrki, w szeregach Kozaków Lissowczyków dostąpił rangi rotmistrza, a odznaczywszy się walecznością w wyprawie Węgierskiej, tak samo stawał w wojnie Polski z Turkami, w której też w bitwie pod Chocimiem r. 1621 odniósł rany śmiertelne.[/quote]
[herb_lewa]prus1
Andrzejowscy vel Andrzejewscy herbu Prus IKomentarze (94)
5.09.2010 11:26
Feliks Andrzejowski, ur. 18.05.1891.
Podporucznik rezerwy (starszeństwo z dniem 01.06.1919), Korpus Oficerów Intendentów, P.K.U. Warszawa M. III.
Członek Związku byłych Ochotników Armii Polskiej - 1933 w zarządzie głównym jako skarbnik.
Figuruje w spisie telefonicznym Warszawy 1938/39.
Źródła:
Podporucznik rezerwy (starszeństwo z dniem 01.06.1919), Korpus Oficerów Intendentów, P.K.U. Warszawa M. III.
Członek Związku byłych Ochotników Armii Polskiej - 1933 w zarządzie głównym jako skarbnik.
Figuruje w spisie telefonicznym Warszawy 1938/39.
Źródła:
5.09.2010 11:34
Bronisław Andrzejowski, syn Juliusza i Tekli z Januszkiewiczów, ur. 20.06.1894 w Mińsku Litewskim, zamordowany 1940 w Charkowie.
Studiował w Wyższej Szkole Lasowej we Lwowie. W WP od 1918. Uczestnik wojny 1918-1921, jako ppor. przydzielony do 2 baterii wałowej we Lwowie. Następnie służył w 12 pap, 1 pap i 10 pac. Od 1925 w rezerwie, przydzielony do 6 pac, potem do 3 pac. W 1939 zmobilizowany do 10 pac. Nadleśniczy z Kołpienicy k. Baranowicz.
1923 - Porucznik rezerwy, 6 Pułk Artylerji Ciężkiej.
1934 - Kapitan rezerwy, 3 Pułk Artylerji Ciężkiej, P.K.U. Bielsk Podlaski.
Mianowany na stopień majora.
http://www.stankiewicz.e.pl/forum/viewtopic.php?t=910&highlight=andrzejowski#1553
Źródła:
5.09.2010 11:43
Henryk Leopold Andrzejowski, syn Henryka i Pauliny z Popeluków, ur. 17.10.1900 w Białogórze, pow. Gródek Jagielloński, zamordowany 1940 w Katyniu.
Uczestnik wojny 1918-1921 w 5 pap, ranny. Od 1921 w rez., przydzielony do 24 pal. Absolwent gimnazjum we Lwowie i SPArt. w Poznaniu. Kierownik szkoły powszechnej w Białogórze, działacz Związku Strzeleckiego. Odznaczony OH ,,Orlęta". Żonaty.
1923 - Podporucznik rezerwy, 28 Pułk Artylerji Polowej.
1934 - Podporucznik rezerwy, 24 Pułk Artylerji Lekkiej, P.K.U. Gródek Jagielloński.
Mianowany na stopień porucznika.
Źródła:
5.09.2010 12:08
Jan Andrzejowski, ur. 02.09.1891 zamordowany w 1940.
1923 - Rotmistrz rezerwy, 10 Pułk Strzelców Konnych.
1934 - Rotmistrz pospolitego ruszenia, Korpus Oficerów Kawalerji, P.K.U. Lwów M.
Źródła:
1923 - Rotmistrz rezerwy, 10 Pułk Strzelców Konnych.
1934 - Rotmistrz pospolitego ruszenia, Korpus Oficerów Kawalerji, P.K.U. Lwów M.
Źródła:
5.09.2010 12:13
Leon Michał Ignacy Andrzejowski, ur. 11.11.1906.
Podporucznik rezerwy, 49 Pułk Piechoty, P.K.U. Kołomyja.
Źródła:
Podporucznik rezerwy, 49 Pułk Piechoty, P.K.U. Kołomyja.
Źródła:
5.09.2010 12:19
Tadeusz Andrzejowski, ur. 22.11.1894.
Podporucznik rezerwy, 6 Pułk Artylerji Ciężkiej, P.K.U. Tarnopol.
Źródła:
Podporucznik rezerwy, 6 Pułk Artylerji Ciężkiej, P.K.U. Tarnopol.
Źródła:
5.09.2010 13:01
Jan Andrzejowski, ur. 08.02.1896, zginął 19.09.1939 w Nadwornej pow. stanisławowski.
Porucznik, Wojskowy Instytut Geograficzny.
1939 - kapitan.
Źródła:
Porucznik, Wojskowy Instytut Geograficzny.
1939 - kapitan.
Źródła:
5.09.2010 13:14
Zygmunt Andrzejowski, ur. 30.04.1894 w Kijowie, zm. 03.1969.
1923 - Kapitan, 8 Pułk Artylerji Ciężkiej.
1928 - Kapitan, 7 Pułk Artylerji Ciężkiej.
1932 - Major dyplomowany, 8 Dywizja Piechoty.
1934/35 - członek rady głównej Okręgu Radomsko-Kieleckiego Ligi Morskiej i Kolonialnej.
Patrz: http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=43&sub=684
Odznaczenia:
1923 - Kapitan, 8 Pułk Artylerji Ciężkiej.
1928 - Kapitan, 7 Pułk Artylerji Ciężkiej.
1932 - Major dyplomowany, 8 Dywizja Piechoty.
1934/35 - członek rady głównej Okręgu Radomsko-Kieleckiego Ligi Morskiej i Kolonialnej.
Patrz: http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?kat=43&sub=684
Odznaczenia:
- Krzyż Niepodległości,
- Krzyż Walecznych (do 1932 dwukrotnie),
- Krzyż Zasługi srebrny.
Bibliografia
5.09.2010 18:30
Karol Andrzejowski, ks., ur. 1718 zm. 1775.
Benedyktyn, kapelan benedyktynek wileńskich. Napisał:
Benedyktyn, kapelan benedyktynek wileńskich. Napisał:
- Zwierciadło dla ustanowienia dobrych obyczajów według ustaw powszechnych. Wilno 1762.
- Góra Tabor dla bawiących się przez dni X. bogomyślnością pracą pewnego Benedykta R. C. 168 w Einsieldzie dla łatwieyszego widzenia Boga usypana a teraz polskim ięzykiem z łacińskiego przeniesiona. XX Schol. Piar. Wilno 1764.,
- Duch św. Oyca naszego y Patryarchy Benedykta. XX Schol. Piar. Wilno 1765.
- Kalendarz Benedyktyński na każdy dzień całego roku życiem świętych pańskich zakonu św. Oyca y Patryarchy Wielkiego na zachodzie Benedykta na chwałę Boga w Troycy św. jedynego na wystawienie licznego pułku tychże świętych y ku zbudowaniu y naśladowaniu czytających zapisany. XX Schol. Piar. Wilno 1768
- Encyklopedia kościelna, T. 1.
- Bibliografia polska. Cz. 3, Stólecie [!] XV-XVIII w układzie abecadłowym. T. 1 (12), A-Be.
- [url]Staropolskie piśmiennictwo hagiograficzne:Słownik hagiografów polskich, Tomy 1-2, KUL 2007.[/url]
5.09.2010 21:27
Stanisław Andrzejowski, ur. się na Ukrainie.
W 1898 ukończył średni zakład naukowy w Kijowie. W latach 1900-1903 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. Po studiach, od 1903 pracował w Kolei Południowo-Zachodniej (tereny obecnej Rumuni), a od 1905 w Sarnach na Wołyniu.
W ksiądze adresowej b. Wychowanków Politechniki Warszawskiej (1913) zapisany jest jako:
20.05.1920 r. nabył majątek Pierwoszyno. Utrzymuje go co najmniej do 1936 r.
W spisie byłych studentów Politechniki Warszawskiej z 1935 jako:
Źródła:
W 1898 ukończył średni zakład naukowy w Kijowie. W latach 1900-1903 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. Po studiach, od 1903 pracował w Kolei Południowo-Zachodniej (tereny obecnej Rumuni), a od 1905 w Sarnach na Wołyniu.
W ksiądze adresowej b. Wychowanków Politechniki Warszawskiej (1913) zapisany jest jako:
4. * Andrzejewskl Stanisław | 1899-1904 | Warsz. 1904 | mechan. | Inż.-technol. | Właściciel biura technologicznego | Ekaterynosław, Potemkinski per. 8
OBJAŚNIENIA.
Nazwisko tłustym drukiem oznacza członka "Koła"'.
* przy nazwisku oznacza Członk Stowarzyszenia Technik6w.
1-sza rubryka: Lata studjów na Politechnice Warszawskiej.
2-ga rubryka: Gdzie i kiedy uzyskany zoslał dyplom.
3-cia rubryka: Wydzlał.
4-ta rubryka: Tytuł naukowy.
5-ta rubryka: Stanowisko.
6-ta rubryka: Adres.
20.05.1920 r. nabył majątek Pierwoszyno. Utrzymuje go co najmniej do 1936 r.
W spisie byłych studentów Politechniki Warszawskiej z 1935 jako:
Andrzejowski Stanisław - obywatel ziemski, inżynier, majątek Pierwoszyn, pocz.Kosakowo. Pomorze.
Źródła:
- Księga Adresowa b. Wychowańców Politechniki Warszawskiej 1898-1905. Warszawa 1913
- Wspomnienia byłych studentów Politechniki Warszawskiej z pierwszych lat jej istnienia (1898-1905). Warszawa 1935
- Gazeta Gdańska "Echo Gdańskie", 1928.12.07 nr 281
- Gazeta Gdańska "Echo Gdańskie", 1928.12.11 nr 283
- Gazeta Gdańska, 1935.12.09 nr 279
- Gazeta Gdańska, 1936.01.18-19 nr 14
- Gazeta Gdańska, 1936.01.24 nr 19
6.09.2010 21:09
Rafał Andrzejowski, ks.
Dominikanin, napisał:
Dominikanin, napisał:
- Kopiec śmiertelny z duktu żadnym terminem nieograniczonego Boga przy rozgraniczeniu w Ukrainie ostatnim przez JO. X. JMci Michała Swatopełka na Czetwertni Czetwertyńskiego, podkomorzego Bracławskiego, rotmistrza wojsk J. K. Mci y Rzplej znaku pancernego usypany, a na utulenie z konfederowanych żalów JO. X. JMci z hr. Koreckich z domu Żurakowskich Heleny Swatopełkowej Czetwertyńskiej podkanc. Bracł. zcałey skoligowanej JO. familii przy po chowaniu ciała w kościele WW. 00. Dominikanów Łuckich rozrzucony przez X. Rafała Andrzejowskiego, predykatora generalnego, natenczas przeora Niewirskowskiego, Dominikanina prowincyi polskiej r. p. 1763. d. Stycznia. Lwów, w druk. Jana Filipowicza J. K. Mcisekr. i uprzyw. typographa. folio, kart nlb. 17.
6.09.2010 22:29
Antoni Andrzejowski h. Prus I, syn Wojciecha. Miał żonę z Klarę z Męcińskich oraz dzieci:
Patrz: http://genealogia.okiem.pl/forum/viewtopic.php?f=35&t=489&p=988&hilit=Antoni+Andrzejowski#p988
Źródła:
- Antoni Krzysztof 1807-1883.
Patrz: http://genealogia.okiem.pl/forum/viewtopic.php?f=35&t=489&p=988&hilit=Antoni+Andrzejowski#p988
Źródła:
8.09.2010 23:31
Tadeusz Andrzejowski, zm. 10.04.1920 w Horodnicy.
Sierżant 37 Pułku Piechoty, zmarł w wyniku choroby.
Źródła:
Sierżant 37 Pułku Piechoty, zmarł w wyniku choroby.
Źródła:
9.09.2010 18:41
Jan Andrzejowski, (zmarł po 31.07.1864). Miał żonę Karolinę z Eüleufeldów (zmarła przed 31.07.1864) oraz dzieci:
Źródła:
- August ok. 1813-??
Źródła:
9.09.2010 23:49
Antoni Andrzejowski, syn Jana, ur. 1904 w Małych Siennikach pow, Oszmiana.
Plut 5 komp 2 baonu.
28.04.1945 ranny w rejonie königshorst.
Źródła:
Plut 5 komp 2 baonu.
28.04.1945 ranny w rejonie königshorst.
Źródła:
10.09.2010 00:19
August Andrzejowski, syn Jana, ur. ok. 1813 w Grodziskach gub. warszawskiej. Miał dwie żony: Teklę z Rydzewskich i Konstancję (ślub 31.07.1864 w par. św. Jana Chrzciciela w Warszawie) z Wozniakowskich (rodzice Dominik i Julianna z Lalików). Z Teklą miał syna:
Źródła:
- Jan Henryk Bronisław ur. 27.09.1843 w Krakowie
- Eugenia Konstancja ur. 03.06.1867 w Warszawie
Źródła:
11.09.2010 14:50
Florjan Andrzejowski
1900 - Asystent w c. k. Urząd pocztowy i telegraficzny w Krakowie.
Źródła:
1900 - Asystent w c. k. Urząd pocztowy i telegraficzny w Krakowie.
Źródła:
12.09.2010 10:51
Franciszek (Franc) Andrzejowski vel Andrzejewski. Miał żonę Konstancję z Berezeckich (Biereżeckich) oraz dzieci:
- Paweł ur. 25.01.1853 Dederkały Wielkie, zm. 05.06.1853 Dederkały Wielkie
- Stanisław ur. 01.10.1861 Nowystaw
12.09.2010 14:39
Balbina Andrzejowska vel Andrzejewska vel Jędrzejewska, ur. ok. 1815, zm. 17.03.1845 Ludwiszcze. Mąż Franciszek Rekonwald, dzieci:
- Antonina Rekonwald ur. ok. 1833, zm. 06.06.1839 Ludwiszcze
- Zofia Rekonwald ur. 01.01.1836 Ludwiszcze
- Joanna Rekonwald ur. 11.07.1837 Ludwiszcze
- Michał Rekonwald ur. 09.01.1842 Ludwiszcze, zm. 15.08.1842 Ludwiszcze
- Józef Rekonwald
- Mikołaj Rekonwald
17.09.2010 19:44
Łukasz Andrzejowski Detiuk, syn Jasińskiej, ur. na Litwie, zm. 13.01.1801 w Tuczynie. Miał żonę Katarzynę Sobińską oraz troje dzieci:Siostrzeniec, ze starszej o ok. 30 lat siostry (ur. ok. 1730, zm. 1794), gen. Jakuba Jasińskiego - żołnierza i poety, poległego podczas obrony Pragi 04.11.1794 r.
Młodzieńcze lata spędził w Słonimiu, gdzie
Służył w kawalerji narodowej pod chorągwią Szczepana Turny. Po ślubie z córką porucznika ostrogskiego regimentu, Kazimierza Sobińskiego (mieszkającego w Dubnie we własnym dworku), wystąpił z wojska.
Następnie przyjął urząd kasjera w banku wojewody kijowskiego Prota Potockiego w Warkowiczach. Po trzech latach, gdy interesy wojewody zachwiały się i musiał sprzedać Warkowicze podkomorzemu Mołodeckiemu, zrezygnował z kasjerstwa i zamieszkał w Warkowiczach.
Ponownie wstąpił do wojska pod chorągiew Turny, ze względu na poprzednią służbę jako namiestnik. Korzystając z możliwości absentowania się z pułku, za półtora tysiąca złotych rocznej tenuty, dzierżawił od kasztelana Popiela wioskę Kryłów, położoną między Dubnem a Warkowiczami. Po trzyletniej dzierżawie opuścił ją w marcu 1792 r., wyniosłszy z niej 30.000 złotych gotówki. Majątek ten pozwolił mu zamieszkać w Warkowiczach na tzw. "bruku" (w centrum).
Gdy wybuchła wojna 1792 r. wziął w niej udział, a po wojnie powrócił do Warkowicz.
W miesiąc później, z powodu braku funduszów, objął zarząd majątku kasztelanowej Bierzyńskiej i zamieszkał w Ludwipolu.
Jesienią 1793 r. objął urząd marszałka dworu u wojewody sieradzkiego Michała Walewskiego w Tuczynie. Tam na polowaniu, wywróciwszy się z sanek, potłukł się i ten wypadek życiem przepłacił.
Źródła:
Młodzieńcze lata spędził w Słonimiu, gdzie
oddanym był przez ojca swego, pana rotmistrza, na dwór ś. p. J. W. hetmana [Ogińskiego], dla promocji, że interesa konfederacyjne po kilku latach pobytu w Słonimie, odwołały młodego człowieka i że już odtąd tam nie wrócił.
Służył w kawalerji narodowej pod chorągwią Szczepana Turny. Po ślubie z córką porucznika ostrogskiego regimentu, Kazimierza Sobińskiego (mieszkającego w Dubnie we własnym dworku), wystąpił z wojska.
Następnie przyjął urząd kasjera w banku wojewody kijowskiego Prota Potockiego w Warkowiczach. Po trzech latach, gdy interesy wojewody zachwiały się i musiał sprzedać Warkowicze podkomorzemu Mołodeckiemu, zrezygnował z kasjerstwa i zamieszkał w Warkowiczach.
Ponownie wstąpił do wojska pod chorągiew Turny, ze względu na poprzednią służbę jako namiestnik. Korzystając z możliwości absentowania się z pułku, za półtora tysiąca złotych rocznej tenuty, dzierżawił od kasztelana Popiela wioskę Kryłów, położoną między Dubnem a Warkowiczami. Po trzyletniej dzierżawie opuścił ją w marcu 1792 r., wyniosłszy z niej 30.000 złotych gotówki. Majątek ten pozwolił mu zamieszkać w Warkowiczach na tzw. "bruku" (w centrum).
Gdy wybuchła wojna 1792 r. wziął w niej udział, a po wojnie powrócił do Warkowicz.
W miesiąc później, z powodu braku funduszów, objął zarząd majątku kasztelanowej Bierzyńskiej i zamieszkał w Ludwipolu.
Jesienią 1793 r. objął urząd marszałka dworu u wojewody sieradzkiego Michała Walewskiego w Tuczynie. Tam na polowaniu, wywróciwszy się z sanek, potłukł się i ten wypadek życiem przepłacił.
Źródła: