Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Piekarski Edward
9.09.2010 23:56
urodził się 25 października 1858r.. w Piotrowiczach w okręgu Mińskim na Białorusi
E.K. Piekarski, zależny od dziadka i będący na Jego utrzymaniu , studiował w Mozyrskim gimnazjum, w Mińskim gimnazjum i w gimnazjum Taganrogu, gdzie studenci chętnie czytali dzieła W.Bielińskiego, A. Gercena, D. Pisariewa, N. Dobrolubowa, N.Czernyszewskiego i inną literaturę na tamten czas prawem zakazaną
W szkole Edward K. Piekarski należał do organizacji o charakterze rewolucyjnym. Jesienią 1877 roku wstąpił do Charkowskiego Weterynaryjnego Instytutu i tam brał czynny udział
w ruchu studenckim popularyzując poglądy populistyczne nie tylko wśród studentów ale i wśród ludności miejskiej.
18 grudnia 1878, E. Piekarskiego wydalono z instytutu bez prawa wstępu do uczelni i skazano na wieloletnie wygnanie na Sybir. Zamieszkał w Jakucku w 1881 roku i osiadł w wiosce Idygej Boturuskiej
Zarządzał nią Ivan Orosin, i chciał by wykształcony polityczny zesłaniec zamieszkał w jego rodzinnej wiosce. Edward K. Piekarski dostosował się do niezwyczajnych warunków wygnania.
W krótkim czasie założył rodzinę , nauczył się języka jakuckiego i szybko udało mu się zaprzyjaźnić z wieloma znaczącymi na tej ziemi ludźmi, m.in. z J. Iwanowem, S. Grigoriewem, Nilem Orosinym.
Jako zesłaniec uczestniczył w znanej pod nazwą „Sibiriakowa” ekspedycji po Jakucji zorganizowanej przez wschodniosyberyjski oddział Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego który do swojego zespołu włączył zesłańców jako „współpracowników jakuckiego komitetu statystycznego”. Piekarski uczestniczył w ekspedycji 3 lata (1894 – 1896) jako wyróżniający się
członek zespołu naukowo-badawczego.,
W 1905 roku z Jakucji powrócił do Petersburga . Car bowiem cofnął Mu nakaz zesłania za sprawą wstawienia się Akademii Nauk .
W październiku 1926 r., E.K. Piekarski wpisał ostatnie słowo w rękopisie słownika jakuckiego. Za swoje osiągnięcia w sferze orientalistyki(tiurkologii) E.K. Piekarski 1 lutego 1931, został powołany na członka honorowego Akademii Nauk ZSSR.
Pierwszą etnograficzną pracą Piekarskiego był opublikowany artykuł: Ród jakucki przed i po przybyciu Rosjan, napisany wspólnie z innym zesłańcem politycznym, G. Osmochowskim. W artykule tym, na podstawie danych etnograficznych i informacji zaczerpniętych z folkloru, autorzy scharakteryzowali życie społeczne Jakutów z czasów przed przybyciem Rosjan. W pracy pokazano przede wszystkim możliwość wykorzystania danych etnograficznych i folkloru, jako źródeł pierwotnych, do opisu życia społecznego Jakutów w okresie niepiśmiennym.
Piekarski uczestnicząc w ekspedycji wspólnie z I. I. Majkowem opracował składający się z dziesięciu rozdziałów Program badania życia domowego i rodzinnego Jakutów.
W 1903 r. Piekarski badał życie przyajańskich Tunguzów i zebrał kolekcję etnograficzną dla Muzeum Rosyjskiego (ok. 400 eksponatów) i razem z W. N. Wasiliewem napisał pracę: Ubiór i bęben szamana jakuckiego, w której szczegółowo przedstawiono, jaką rolę spełnia każda część i detal szamańskiego kostiumu, jaką bęben oraz pobijak.
Piekarski wraz z N. W. Popowem opublikował dwa artykuły: Typowe wesele jakuckie i Wśród Jakutów. W pierwszym z nich został opisany obrzęd weselny, widziany przez Piekarskiego w 1892 r.
W drugim artykule przedstawiono wykaz kosmogenicznych, antropologicznych i zoologicznych pojęć Jakutów, zebranych przez autorów w latach 1880-1890 w Jakucji Centralnej. Kilka artykułów poświęcił też sytuacji prawnej Jakutów, poddając ostrej krytyce prawo ziemskie i stan sądownictwa.
Wielką zasługą Piekarskiego jest zebranie i wydanie dzieł jakuckiej ustnej twórczości ludowej, a przede wszystkim jej monumentalnego gatunku ołonho.
Do sporządzenia Słownika języka jakuckiego wykorzystał pełne, częściowe i skrótowe zapisy trzydziestu jeden ołonho
Piekarski był i autorem, i redaktorem trzytomowej serii akademickiej - Model literatury ludowej Jakutów, wydawanej ośmiokrotnie. Pierwszy tom zawiera 21 dzieł ustnej twórczości ludowej, a wśród nich trzynaście tekstów ołonho zapisanych przez Piekarskiego albo pod jego kierownictwem przez piśmiennych Jakutów. Redagował Ogólny przegląd okolicy jakuckiej w latach 1892-1902 (Jakuck, 1902) i sporządził Przegląd okolicy jakuckiej w 1901 r. (Jakuck, 1903).
Edward K. Piekarski wszedł do historii narodowej i światowej turkologii przede wszystkim jako twórca podstawowego słownika języka jakuckiego.
E. Piekarski w Jakucji był 25 lat.
Szkoła w Debdirge od roku 1927 nosi Imię Edwarda Karłowicza Piekarskiego
Oto jej adres : Debdirge- Jakucja
678658 ДЭБДИРГЭ
ТАТТИНСКИЙ УЛУС
Rosja Jakuck http://www.igidey-school.ru/
Żrodło: strona internetowa szkoły w Jakucku
i dane I E. S. Sziszigina