Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Borowski Tadeusz
15.10.2008 09:35
[blok]Borowski Tadeusz, urodził się 12.12.1922 w Żytomierzu, zmarł 03.07.1951 w Warszawie, polski prozaik, poeta, publicysta. Dzieciństwo przeżył na Ukrainie. Po repatriacji w 1932 rodzina osiedliła się w Warszawie. Maturę uzyskał na tajnym komplecie - w okresie okupacji. Na podziemnym Uniwersytecie Warszawskim studiował polonistykę. Działał w konspiracyjnym życiu kulturalnym lewicującej młodzieży. W 1943 aresztowany i wywieziony do Oświęcimia, następnie m.in. w obozie Dachau-Allach. W 1946 powrócił do kraju, ukończył polonistykę w Uniwersytecie Warszawskim. Członek Polskiej Partii Robotniczej. Praca w Polskim Biurze Informacji Prasowej w Berlinie. Czołowy publicysta „Nowej Kultury". Rozczarowany ówczesną rzeczywistością, popełnił samobójstwo.
Jeden z głównych przedstawicieli literatury pokolenia wojennego (pokolenie Kolumbów). W 1942 debiut cyklem wierszy Gdziekolwiek ziemia. W poezji obozowej (Imiona nurtu) oraz w opowiadaniach Pożegnanie z Marią i Kamienny świat (1948) wyraził tragizm i poniżenie "epoki pieców" oraz głęboki kryzys tradycyjnych wartości humanistycznych, oskarżony z tego powodu o nihilizm. Później uległ uproszczeniom realizmu socjalistycznego, m.in. Opowiadania z książek i gazet (1949).
[]
Jeden z głównych przedstawicieli literatury pokolenia wojennego (pokolenie Kolumbów). W 1942 debiut cyklem wierszy Gdziekolwiek ziemia. W poezji obozowej (Imiona nurtu) oraz w opowiadaniach Pożegnanie z Marią i Kamienny świat (1948) wyraził tragizm i poniżenie "epoki pieców" oraz głęboki kryzys tradycyjnych wartości humanistycznych, oskarżony z tego powodu o nihilizm. Później uległ uproszczeniom realizmu socjalistycznego, m.in. Opowiadania z książek i gazet (1949).
[]