Fijałkowska, Zofia Elżbieta (1909- ) Graficzka i malarka. Studiuje w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, u Władysława Skoczylasa, Edmunda Bartłomiejczyka i Stanisława Chrostowskiego. Dyplom ze specjalnością w grafice uzyskuje w 1938 roku. Przed wybuchem II wojny światowej uprawia głównie drzeworyt, zaś po roku 1945 - rysunek i malarstwo ilustracyjne. Członek Związku Polskich Artystów Grafików, Grupy Artystów Grafików Czerń i Biel", Bloku Zawodowych Artystów Plastyków". Bierze udział w wielu wystawach grafiki (debiutuje jeszcze przed otrzymaniem dyplomu, na II Międzynarodowej Wystawie Drzeworytu w Warszawie w 1936 roku). Wykonuje wiele drzeworytniczych ilustracji ksiąłkowych m. in. do wydawnictwa Staroświecki sklep (Warszawa 1938) i książki Juliana Marchlewskiego Szkice o Tatrach (Warszawa 1951). Tworzy także wiele ekslibrisów. W drugiej połowie lat trzydziestych ulubionymi tematami Fijałkowskiej stają się pejzaże: aleje parkowe, krajobrazy nadrzeczne, leśne polany, widoki górskie, głównie Tatr. Bogata faktura prac (punktowanie, groszkowanie, drapanie) wyodrębnia z tła i dokładnie określa poszczególne gatunki roślin, efekt potęguje niezwykła dbałość w opracowywaniu szczegółów. Całość charakteryzuje nastrój uroku przyrody, dążenie do oddania jej różnorodności i zmienności. Źródło:biulpol.net