Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Mondral Karol Franciszek
9.11.2010 16:29
Mondral, Karol Franciszek (1880-1957)
Grafik i malarz. Uczy się początkowo w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona, a następnie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Leona Wyczółkowskiego. W 1909 roku wyjeżdża do Paryża i osiada tam na kilkanaście lat. Pracuje wówczas głównie nad gruntownym opanowaniem technik graficznych. Wkrótce niemal wyłącznie poświęca się grafice. W okresie pobytu w Paryłu odbywa wiele podróży po Francji i Szwajcarii, czerpiąc z nich motywy do prac. W 1922 roku wraca do kraju. Obejmuje funkcję kierownika działu graficznego w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego w Bydgoszczy, a po jej likwidacji pracuje w Państwowej Szkole Przemysłowej w tym samym mieście. W roku 1931 zostaje powołany na stanowisko profesora Wydziału Grafiki w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu. Lata II wojny światowej spędza w Warszawie. W 1945 r. osiedla się w Poznaniu. Członek Związku Polskich Artystów Grafików, grupy artystów wielkopolskich Plastyka", Związku Plastyków Pomorskich w Bydgoszczy, Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i Związku Polskich Artystów Plastyków. Wystawia od roku 1903 (wystawy indywidualne w 1919 i 1921 w Paryżu oraz w 1930 w Warszawie). Choć rozpoczyna swą drogę artystyczną od malarstwa i nigdy go całkowicie nie porzuca, jest przede wszystkim grafikiem. Najchętniej uprawia techniki metalowe, posługuje się także litografią i drzeworytem. Tematem jego prac jest najczęściej architektura, malownicze fragmenty miasteczek francuskich, Bydgoszczy, czy Krzemieńca, pejzaż, portret, rzadziej kompozycja figuralna czy scena rodzajowa. Duży wpływ na ukształtowanie się graficznej twórczości Mondrala ma francuski impresjonizm, do czego przyczynił się pobyt w Paryżu, a także sztuka Józefa Pankiewicza i Konstantego Brandla, z którym się przyjaźnił. Próbuje swych możliwości również w rzeźbie i lutnictwie. Większość jego prac zaginęła w okresie II wojny światowej. Skromny jako artysta, jest utalentowanym pedagogiem. Kształcąc kilka pokoleń grafików odegrał znaczną rolę w życiu artystycznym Bydgoszczy, Poznania i północno-zachodniego regionu Polski. Źródło:biulpol.net
Grafik i malarz. Uczy się początkowo w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona, a następnie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Leona Wyczółkowskiego. W 1909 roku wyjeżdża do Paryża i osiada tam na kilkanaście lat. Pracuje wówczas głównie nad gruntownym opanowaniem technik graficznych. Wkrótce niemal wyłącznie poświęca się grafice. W okresie pobytu w Paryłu odbywa wiele podróży po Francji i Szwajcarii, czerpiąc z nich motywy do prac. W 1922 roku wraca do kraju. Obejmuje funkcję kierownika działu graficznego w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego w Bydgoszczy, a po jej likwidacji pracuje w Państwowej Szkole Przemysłowej w tym samym mieście. W roku 1931 zostaje powołany na stanowisko profesora Wydziału Grafiki w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu. Lata II wojny światowej spędza w Warszawie. W 1945 r. osiedla się w Poznaniu. Członek Związku Polskich Artystów Grafików, grupy artystów wielkopolskich Plastyka", Związku Plastyków Pomorskich w Bydgoszczy, Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i Związku Polskich Artystów Plastyków. Wystawia od roku 1903 (wystawy indywidualne w 1919 i 1921 w Paryżu oraz w 1930 w Warszawie). Choć rozpoczyna swą drogę artystyczną od malarstwa i nigdy go całkowicie nie porzuca, jest przede wszystkim grafikiem. Najchętniej uprawia techniki metalowe, posługuje się także litografią i drzeworytem. Tematem jego prac jest najczęściej architektura, malownicze fragmenty miasteczek francuskich, Bydgoszczy, czy Krzemieńca, pejzaż, portret, rzadziej kompozycja figuralna czy scena rodzajowa. Duży wpływ na ukształtowanie się graficznej twórczości Mondrala ma francuski impresjonizm, do czego przyczynił się pobyt w Paryżu, a także sztuka Józefa Pankiewicza i Konstantego Brandla, z którym się przyjaźnił. Próbuje swych możliwości również w rzeźbie i lutnictwie. Większość jego prac zaginęła w okresie II wojny światowej. Skromny jako artysta, jest utalentowanym pedagogiem. Kształcąc kilka pokoleń grafików odegrał znaczną rolę w życiu artystycznym Bydgoszczy, Poznania i północno-zachodniego regionu Polski. Źródło:biulpol.net