Rużycka-Gabryel, Maria (1905-1961) Malarka, graficzka. Urodzona we Lwowie. Studiuje w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera, Felicjana Szczęsnego Kowarskiego i Jana Wojnarskiego oraz w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni Władysława Skoczylasa. Po ukończeniu studiów wyjeżdża do Paryża, gdzie jest uczennicą Józefa Pankiewicza. Członek grupy Pryzmat" i Stowarzyszenia Artystów Grafików Ryt". Uprawia malarstwo sztalugowe, dekoracyjne, rysunek i drzeworyt. Jako graficzka debiutuje cyklem tematów huculskich wykonanym w akwaforcie. Drzeworyt zaczyna uprawiać w roku 1932. Tematów do prac, z których wiele ma charakter reportażu, dostarczają jej liczne podróże (do Austrii, Włoch, Jugosławii, Szwajcarii i Kanady) i wędrówki po kraju. Najciekawsze przykłady to: Pejzaż z Dalmacji, Dubrownik, Mali metysi w Ottawie, W chacie góralskiej. Wiele rycin obrazuje tematy sportowe. Artystka jest zapaloną narciarką, uprawia także sporty wodne (W schronisku, Wiosna narciarzy, Smarowanie nart, Sporty wodne w Trokach). Wiele prac znajduje się w tekach: Teka kanadyjska (1941, nie ukończona), Zburzona Warszawa (1948), Dzieci koreańskie (1953), Biecz w drzeworytach (1956), Impresje bułgarskie (1957), Ziemia gorlicka (1958). Źródło:biulpol.net