Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Marecki Andrzej (1898-1943)
4.12.2010 21:22
Andrzej Marecki, ur. 2.09.1898 w Grybowie, zm. 4.07.1943 Gibraltar, pochowany na Cmentarzu Wojskowym - Powązki w Warszawie, płk., syn Tadeusza i Janiny Rzący, żona Zofia Korczyńska:
Dzieci:
- Teresa
- Jacek
Dzieci:
- Teresa
- Jacek
Odpowiedzi (1)
16.12.2010 14:18
MARECKI Andrzej Marian, płk dypl., sztab Naczelnego Wodza, ur. 02.09.1898 Grybów, woj. Kraków, 4.07.1943 w Gibraltarze,-odznaczony Krzyżem Srebrnym orderu Virtuti Militari
Marecki Andrzej kpt. VM Vkl 7 pułk artylerii ciężkiej - Lista odznaczonych w wojnach 1918-1920
Marecki Andrzej - , ppłk dypl.
[1894-1943], ppłk dypl. sł. st. art. WP [1938] w PSZ płk dypl. [1940]
Ur. 02 IX 1894 w Grybowie, syn Tadeusza /prawnika/ i Janiny z d. Rząca. Uczęszczał do gimnazjum w Jaśle, gdzie w 1916 otrzymał świadectwo dojrzałości. W III 1917 wcielony do armii austriackiej, gdzie ukończył wojenny kurs oficerów rezerwy artylerii. Następnie skierowany na front włoski walczył nad rzeką Pianą. Po upadku monarchii austro-węgierskiej w końcu X 1918 powraca do kraju. Od XI 1918 w WP. Podczas wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920 był d-cą plutonu w Pociągu Pancernym „Wilk”. Awansowany do stopnia ppor. sł. st. art. W okresie V_VII 1921 bierze udział w III Powstaniu Śląskim jako d-ca baterii w Pociągu Pancernym „Wilk” przemianowanym w czasie powstania na „Korfanty”. W 1921 zweryfikowany przez MSWoj. w stopniu por. sł. st. art. z starszeństwem od 1 VI 1919 służył w 21 pap, skąd zostaje przeniesiony do 7 pac w Poznaniu na stanowisko d-cy plutonu, potem baterii. Ukończył w Toruniu kurs dla instruktorów szkół podchorążych. Awansowany do stopnia kpt. 15 VIII 1924. Od XI 1924 do X 1926 słuchacz Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu WSWoj. w stopniu kpt. SG sł. st. art. przydzielony do Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. Od XII 1928 wykładowca taktyki ogólnej w WSWoj. Awansowany do stopnia mjr dypl. 1 I 1932. Od XII 1934 do I 1936 był d-cą dywizjonu w 27 pal we Włodzimierzu Wołyńskim. Od II 1936 do 1938 pełni funkcję attache wojskowy w Sztokholmie. Awansowany do stopnia ppłk dypl. 19 III 1938. Od II 1939 kierownik samodzielnego referatu operacyjnego „Zachód” w Oddziale III SG WP. W kampanii wrześniowej 1939 oficer Oddz. III NW WP. 8 IX 1939 wysłany z Warszawy do Brześcia nad Bugiem, gdzie złożył raport marszałkowi E. Rydzowi-Śmigłemu. Wraz z sztabem NW WP przekroczył granicę z Rumunią, skąd przedostał się do Francji i tam wstępuje do organizowanego WP. Od XI 1939 szef wydziału w III Oddziale Sztabu ND w Paryżu, potem w V 1940 szef Oddziału III sztabu ND WP. Podczas wojny francusko-niemieckiej w VI 1940 był łącznikiem sztabu ND WP do sztabu armii francuskiej. W VI 1940 ewakuował się do Wlk. Brytanii, gdzie zostaje mianowany I k-dtem reaktywowanej WSWoj. Awansowany do stopnia płk dypl. sł. st. Od X 1940 pełni funkcję szefa Oddziału III /operacyjnego/ w sztabie NW WP w Londynie. Należał do najbliższych współpracowników gen. W. Sikorskiego. Zginął 4 VII 1943 w Gibraltarze. Pochowany na cmentarzu wojskowym w Newark w Wlk. Brytanii.
Odznaczony: VM kl. 5, ZKZ i innymi medalami.
Marecki Andrzej kpt. VM Vkl 7 pułk artylerii ciężkiej - Lista odznaczonych w wojnach 1918-1920
Marecki Andrzej - , ppłk dypl.
[1894-1943], ppłk dypl. sł. st. art. WP [1938] w PSZ płk dypl. [1940]
Ur. 02 IX 1894 w Grybowie, syn Tadeusza /prawnika/ i Janiny z d. Rząca. Uczęszczał do gimnazjum w Jaśle, gdzie w 1916 otrzymał świadectwo dojrzałości. W III 1917 wcielony do armii austriackiej, gdzie ukończył wojenny kurs oficerów rezerwy artylerii. Następnie skierowany na front włoski walczył nad rzeką Pianą. Po upadku monarchii austro-węgierskiej w końcu X 1918 powraca do kraju. Od XI 1918 w WP. Podczas wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920 był d-cą plutonu w Pociągu Pancernym „Wilk”. Awansowany do stopnia ppor. sł. st. art. W okresie V_VII 1921 bierze udział w III Powstaniu Śląskim jako d-ca baterii w Pociągu Pancernym „Wilk” przemianowanym w czasie powstania na „Korfanty”. W 1921 zweryfikowany przez MSWoj. w stopniu por. sł. st. art. z starszeństwem od 1 VI 1919 służył w 21 pap, skąd zostaje przeniesiony do 7 pac w Poznaniu na stanowisko d-cy plutonu, potem baterii. Ukończył w Toruniu kurs dla instruktorów szkół podchorążych. Awansowany do stopnia kpt. 15 VIII 1924. Od XI 1924 do X 1926 słuchacz Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu WSWoj. w stopniu kpt. SG sł. st. art. przydzielony do Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. Od XII 1928 wykładowca taktyki ogólnej w WSWoj. Awansowany do stopnia mjr dypl. 1 I 1932. Od XII 1934 do I 1936 był d-cą dywizjonu w 27 pal we Włodzimierzu Wołyńskim. Od II 1936 do 1938 pełni funkcję attache wojskowy w Sztokholmie. Awansowany do stopnia ppłk dypl. 19 III 1938. Od II 1939 kierownik samodzielnego referatu operacyjnego „Zachód” w Oddziale III SG WP. W kampanii wrześniowej 1939 oficer Oddz. III NW WP. 8 IX 1939 wysłany z Warszawy do Brześcia nad Bugiem, gdzie złożył raport marszałkowi E. Rydzowi-Śmigłemu. Wraz z sztabem NW WP przekroczył granicę z Rumunią, skąd przedostał się do Francji i tam wstępuje do organizowanego WP. Od XI 1939 szef wydziału w III Oddziale Sztabu ND w Paryżu, potem w V 1940 szef Oddziału III sztabu ND WP. Podczas wojny francusko-niemieckiej w VI 1940 był łącznikiem sztabu ND WP do sztabu armii francuskiej. W VI 1940 ewakuował się do Wlk. Brytanii, gdzie zostaje mianowany I k-dtem reaktywowanej WSWoj. Awansowany do stopnia płk dypl. sł. st. Od X 1940 pełni funkcję szefa Oddziału III /operacyjnego/ w sztabie NW WP w Londynie. Należał do najbliższych współpracowników gen. W. Sikorskiego. Zginął 4 VII 1943 w Gibraltarze. Pochowany na cmentarzu wojskowym w Newark w Wlk. Brytanii.
Odznaczony: VM kl. 5, ZKZ i innymi medalami.