Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
ks Antoni Fijałkowski
18.01.2011 09:54
Z Ziem polskich. W niedzielę dnia II z. m. po południu umarł
w Petersburgu ś. p. Metropolita katolickiego Kościoła w granicach imperium
rosyjskiego, ks Antoni Fijałkowski. Urodził się w r. 1797 w gub mii mińskiej z
zubożałej szlacheckiej rodziny. Kształcił się naprzód w kolegium Jezuickiem w Połocku,
następnie w uniwersytecie wileńskim, gdzie uzyskał stopnie dra św. teologii i prawa
kaupnicznego ; na kapłana wyświęcony zoztał w r. 1824. W uniwersytecie
wileńskim wykładał później dogmatykę i h i story c kościelną. Kiedy teologiczny fakultet
w Wilnie przekształcony został po wypadkach r. 1831 na pierwsze
rzymskokatolickie seminaryum, uczył tamże ks. Fijałkowski dogmatyki i języka francuzkiego,
a po usunięciu ks. biskupa Osińskiego, został rektorem. Seminaryum to
przeniesione zostało do Petersburga i zamienione na obecną rzymsko-katolicką akademię.
Jego to zasługą wyszedł w roku 1831 Katechizm w trzech językach (niemieckim,
francuzkim i polskim). W grudniu 1846 roku obrany administratorem dyecezyi
wileńskiej, został w kilka lat później prałatem kapituły wileńskiej i jej
reprezentantem w kolegium rzymsko-katolickiem w Petersburgu, którego w marcu 1853 roku
został stałym członkiem. W roko 1855 otizymał godność infułata, przywiązaną do.
probostwa szydłowskiego na Żmudzi i obrany został administratorem archidyecezyi
mohilewskiej po śmierci ks. arcybiskupa Hołowińskiego W r. 1858 prekonizowany
na sufraganię kamieniecką, wziął konsekracyę biskupią w Petersburgu z rąk
metropolity mohilewskiego Wacława Żylińskiego w asystcncyi biskupa mińskiego, ks.
Wojtkiewicza i sufragana saratowskiego, ks. biskupa Lipskiego. Po śmierci prałata
Budzyńskiego, administratora dyecezyi kamienieckiej, został w r. 1859
zamianowany przez Stolicę św. pasterzem tej dyecezyi, i był 54 z rzędu biskupem
kamienieckim. Po roku 1865 zesłany został na wygnanie do Symferopola, gdzie przez
trzy lata pozostawał: W r. 1871 został arcybiskupem mohilęwskim i zązazem me-
tropolitą wszystkich w granicach cesarstwa rosyjskiego położonych kościołów
katolickich, który to urząd, rezydując w Petersburgu, aż do ostatniej chwili bez przerwy
sprawował. Sędziwy pasterz od dawna był cierpiący i chorobą złożony, tak, że
rozlicznym obowiązkom swoim zadość uczynić nie mógł, i w osobie ks. Gintowta
miał otrzymać koadjutora.
Przegląd Włoski
Rok Trzynasty
http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/docmetadat ... AEBC9DC-54
w Petersburgu ś. p. Metropolita katolickiego Kościoła w granicach imperium
rosyjskiego, ks Antoni Fijałkowski. Urodził się w r. 1797 w gub mii mińskiej z
zubożałej szlacheckiej rodziny. Kształcił się naprzód w kolegium Jezuickiem w Połocku,
następnie w uniwersytecie wileńskim, gdzie uzyskał stopnie dra św. teologii i prawa
kaupnicznego ; na kapłana wyświęcony zoztał w r. 1824. W uniwersytecie
wileńskim wykładał później dogmatykę i h i story c kościelną. Kiedy teologiczny fakultet
w Wilnie przekształcony został po wypadkach r. 1831 na pierwsze
rzymskokatolickie seminaryum, uczył tamże ks. Fijałkowski dogmatyki i języka francuzkiego,
a po usunięciu ks. biskupa Osińskiego, został rektorem. Seminaryum to
przeniesione zostało do Petersburga i zamienione na obecną rzymsko-katolicką akademię.
Jego to zasługą wyszedł w roku 1831 Katechizm w trzech językach (niemieckim,
francuzkim i polskim). W grudniu 1846 roku obrany administratorem dyecezyi
wileńskiej, został w kilka lat później prałatem kapituły wileńskiej i jej
reprezentantem w kolegium rzymsko-katolickiem w Petersburgu, którego w marcu 1853 roku
został stałym członkiem. W roko 1855 otizymał godność infułata, przywiązaną do.
probostwa szydłowskiego na Żmudzi i obrany został administratorem archidyecezyi
mohilewskiej po śmierci ks. arcybiskupa Hołowińskiego W r. 1858 prekonizowany
na sufraganię kamieniecką, wziął konsekracyę biskupią w Petersburgu z rąk
metropolity mohilewskiego Wacława Żylińskiego w asystcncyi biskupa mińskiego, ks.
Wojtkiewicza i sufragana saratowskiego, ks. biskupa Lipskiego. Po śmierci prałata
Budzyńskiego, administratora dyecezyi kamienieckiej, został w r. 1859
zamianowany przez Stolicę św. pasterzem tej dyecezyi, i był 54 z rzędu biskupem
kamienieckim. Po roku 1865 zesłany został na wygnanie do Symferopola, gdzie przez
trzy lata pozostawał: W r. 1871 został arcybiskupem mohilęwskim i zązazem me-
tropolitą wszystkich w granicach cesarstwa rosyjskiego położonych kościołów
katolickich, który to urząd, rezydując w Petersburgu, aż do ostatniej chwili bez przerwy
sprawował. Sędziwy pasterz od dawna był cierpiący i chorobą złożony, tak, że
rozlicznym obowiązkom swoim zadość uczynić nie mógł, i w osobie ks. Gintowta
miał otrzymać koadjutora.
Przegląd Włoski
Rok Trzynasty
http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/docmetadat ... AEBC9DC-54