[herb_lewa]sulimaŁyczko h. Sulima, v. Łyczkowski, pisali się z Ryglic w pow. bieckim, woj. krakowskim, gdzie dziedziczyli w latach 1428-1581. Piotr Łyczko z Ryglic, zganiony przez Mikołaja z Burzyn, dowiódł szlachectwa w 1428. Łyczkowie dziedziczyli m. in. na Ryglicach Górnych i Dolnych, Janinie i Luciąży, posiadali wójtostwa w Osieku, Sierzchowej i Mrukowej w pow. bieckim, Trzebinię, Strzeszkowice w pow. opoczyńskim, Świerczków, Gobikową, Smarzową, Marcinkowice, Łukanowice i Janowice w pilzneńskim, Zembocin, Grembocin i Żerków w proszowskim, Maksymowice w samborskim. Z czasem rozproszyli się po różnych prowincjach Rzeczypospolitej – byli na Rusi Czerwonej, Podlasiu, Litwie i Wołyniu. Zdaje się, że niektórzy z nich zmienili nazwisko na Łyczkowski, bo z takim wylegitymowali się w XIX wieku m. in. w gubernii mińskiej.
Źródła: Bon. XVI 172-175; Dw. Teki; Krzep. Mał.; Nies.; Papr.