Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Wiercińscy vel Wiercieńscy (2)
24.02.2011 17:48
Odpowiedzi (1)
24.02.2011 17:48
Wierciński, oboczności:] Wiercieński, Wertyński.[herb]Slepowron [herb]Rawicz
Gniazdem rodu jest wieś Wiercień Duży (Wiercień Wielki, Wiercien Magna, dziś w powiecie siemiatyckim, w gminie Siemiatycze, woj. podlaskie). Po 1520 r. również Wiercień Mały (zwany Zabłociem, sąsiadujący z Wielkim) i Wiercień (dziś wieś w powiecie bielskim, gmina Boćki, woj. podlaskie d. Wiercień Borowy). Wiercień Wielki powstał w latach 1470 -1477. Wiercienie D, M i B: od 1470 do 1569 w Wielkim Księstwie Litewskim. Po inkorporacji Podlasia do Polski w granicach Korony (1569 – 1795). W wyniku rozbiorów Polski pod administracją pruską - Prusy Nowowschodnie (1795 – 1807). Następnie w obwodzie białostockim pod władzą Rosji 1807 – 1842. W 1842 roku włączone do guberni grodzieńskiej. Po odzyskaniu niepodległości znalazły się w II Rzeczpospolitej (1919 – 1939). W 1939 wcielone do Białoruskiej SRR. Po 1945 ponownie w Polsce.
(...)W Województwie Podlaskim, z chlubnym Domu swego kwitnąc zaszczytem, od kilku wieków w Ziemi Drohickiej na Wielkim i Małym Wiercinie, dziedzictwy, zasiedlona, wielu znakomitych w Ojczyźnie odważnych w boju rycerzy i użytecznych krajowi mężów wydała. O których pisząc autor Historyi Polskiej Niesiecki w tomie IV dzieła swojego na karcie 515 między innemi wymienia: Jana, jeszcze w roku 1598, a Pawła, że Jana III podpisał elekcyą królewską, Akta zaś Ziemi Drohickiej, z których nadpradziad wywodzących się własną ręką wypisał notacyą najdujących się licznych tam tranzaktów, poczynając prosto od roku 1600, świadczą o ciągłym Małego i Wielkiego Wiercina dziedziczeniu tej familii (…) CPAH Litwy w Wilnie, f 391,z.4 nr 3240 s. 31) - Wywód familii urodzonych Snopków Wiercińskich herbu Rawicz z 31 marca 1819 roku.
Herb historyczny rodu
Rawicz (1470 do dzisiaj)
Historyczne herby adopcyjne
Ślepowron (od 16 lutego 1551 do dzisiaj - adopcja do herbu rodu Kłopotowskich), Powała lub Ogończyk (od 22 lutego 1524 do 1573 Podlasie - prawdop. adopcja herbowa do rodu Korzeniewskich ), Abdank (wzm. 1551 Wiercień Wielki)
Herby legitymacyjne: Wieniawa (po krajczym brasławskim Felicjanie Franciszku z przydomkiem Snopek, 21.10.1800), Janina ( od 1848 roku w powiecie bielskim), Wieże ( po Jancentym s. Tadeusza z przydomkiem Snopek: Wołyń, Podole, Małopolska od 1802 roku do dzisiaj) i Ostoja ( uwaga: herb Ostoja jest herbem rodu Świercińskich z Wielkopolski, zapewne ktoś błędnie odzczytał jako S. Wierciński).
Przydomki Wiercińskich: Snopek, Zygmunt, Buzak, Szablica
Wywodzili się z rodu Snopek z Mozgawy herbu Rawicz.
Jan Ciechanowicz w opracowaniu '' Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego'' wiele miejsca poświęcił rodzinie Wiercińskich (...) Wierciński vel Wertyński (Vertinskas) herbu Janina, Ogończyk, Rawicz, Ślepowron, Wieniawa. Używali przydomku Snopek. Pochodzili z Polski środkowej, ale bardzo wcześnie odgałęzili się na wschodnie połacie Rzeczypospolitej. Snopkowie zaś - jak podaje Przemysław Dąbkowski ( Wędrówki rodzin szlacheckich, Lwów 1925, s 9 ) - ród swój wiedli z Małopolski. Pisali się ''z Mozgawy'', już w XV wieku posiadali liczne wsie na Rusi Halickiej(...)
Snopek herbu Rawicz z Mozgawy (dziś wieś w powiecie Pińczów, gmina Chrobierz, parafia Młodzawy, woj. małopolskie. Przedstawiciele: Szczepan 1240, Piotr z Potoku 1336, Jakusz z Dziekanowic i Mozgawy, komornik ziemski krakowski 1402, Piotr z Kunaszowa k. Rohatyna 1402). Ród określany jako Snopkowie z Mozgawy wygasł ok. 1470 roku pozostawiając dwie linie: Snopek Wiercińskich i Snopkowskich.
Snopkowscy po Janie z Salomonicz *ok.1420+ok.1485 (do 1939 Szołomienice, powiat Rudki, woj. lwowskie, dziś na Ukrainie) - gałąź lubelsko-halicka.1 żona Katarzyna Czelatycka 2 żona Małgorzata Czeszyk herbu Ossoria c. Mikołaja z Tyrawy Wołoskiej, sędziego sanockiego (Uwaga! Niesiecki i Paprocki błędnie zapisali ich wspólnie ze Snopkowskimi ze Snopkowa po Rafale Ożarowskim, również herbu Rawicz )
Przedstawiciele: Jakub z Kuroszy i Babczyniec *1445+ok.1515,żona Jadwiga Herburt c. Jana, Jakub z Niedrzewicy s. Jakuba *ok.1470+ok.1535, żona Anna z Sitna c. Piotra, Jakub z Sitna i Gardzienic s.Jakuba *ok.1530+18.11.1605 (wojski chełmski w latach 1555-1602) 1 żona Katarzyna Suchodolska 2 żona Anna Herburt, Stefan z Gardzienic * ok.1577 +22.03.1622- chorąży koronny, żona Anna Firlej, Jadwiga *1556+1606, córka Jakuba, siostra Stefana, za Markiem Sobieskim. Matka Jakuba Sobieskiego herbu Janina)
Snopek Wiercińscy po Andrzeju z Karszewa księgi ziemskie szadkowskie 1451 (dziś wieś w gminie Łask, powiat łaski, woj. łódzkie, w latach 1975 -1998 woj. sieradzkie AGAD Warszawa – Jan, księgi ziemskie szadkowskie 1465, Stanisław, księgi grodzkie sieradzkie 1477) - linia podlaska.
Przodkowie podlaskich Wiercińskich przenieśli się z Karszewa w ziemi sieradzkiej oraz prawdopodobnie z nieistniejącej już miejscowości Wiercin (osada obecnie wchodzi w skład wsi Niedoń w gminie Błaszki). Należeli do grupy rycerstwa sieradzko-łęczyckiego, która zdecydowała osiedlić się na Podlasiu. Podlaska szlachta w swej większości korzenie miała bowiem na Mazowszu. Miejscem osiedlenia stały się ziemie należące obecnie do parafii Dziadkowice, Siemiatycze, Perlejewo i Ostrożany. Z ziemi sieradzkiej pochodzili Dziadkowscy i Osmólscy z Osmolina i Charłupi herbu Bończa, którzy przybyli około 1430 roku. Snopkowie z Wiercina osiedlili się nieco później. Nazwa Wiercin, Wiercień Wielki (obecnie Duży) została więc przeniesiona, a stało się to pod koniec XV wieku. Nazwisko Wierciński nie powstało od Wiercieni na Podlasiu, lecz od rzeki Warty i nazw pochodnych (Zawiercie, Warcin, Warcino, Wiercin).W podobnym czasie w wymienionych parafiach osiedlają się Zarembowie z Kalinowej herbu Zaremba, zakładając kilka wsi o nazwie Zaremby. Rodzina Pomianów z Jasionnej, którzy na Podlasiu przyjmują nazwisko Kłopotowski. Z okolic Sieradza pochodzili także podlascy Wygonowscy.
Wierciński - ziemia bielska, parafia Rusków, Wiercienie
Wierciński - ziemia drohicka, parafia Dziatkowice, Wiercienie: Wielkie, Zabłocie
Łukasz Łapiński, Tomasz Jaszczołt ''Spis szlachty woj. podlaskiego'' Verbum Nobile nr 16
Ludwik Czarkowski ''Spis ludności pod względem narodowościowym, Powiat Bielski w Guberni Grodzieńskiej, zarys ludoznawczy Część II: Ilość i rozmieszczenie Polaków i Rusinów w powiecie bielskim ''
Pod hasłem ''Wsie, zamieszkałe przez drobną szlachtę wyznania rzymsko - katolickiego, narodowości polskiej '' można przeczytać
Wiercień Boćkowski, Wiercień Duży, Wiercień Mały ( Wiercieński )
Powyższe spisy dotyczą osób z tych samych miejscowości, a użyto dwu form nazwiska.We wszystkich liniach te same osoby były notowane jako Wierciński lub Wiercieński. Na dalekich kresach oraz w WKL do czasu inkorporacji Podlasia do Korony również Wertyński.
Pierwszą wzmiankę o Wiercińskich zawiera wywód szlachecki z 22 lutego 1524 roku. Wspomniany jest tam Jakub Wierciński. Zapisane są tam także nazwiska Sieklucki i Korzeniewski. Wiercińskich wspomina również wywód z 16 lutego 1551 roku. Jako świadkowie występują Laurenty i Jan Kłopotowscy z miejscowości Kłopoty Bańki herbu Ślepowron.- źródło: Semkowicz - Wywody szlacheckie w dawnej Polsce. Już w roku 1528 Wirtensky wystawia 4 zbrojnych w popisie wojennym ziemian drohickich. Pojawiają się również dwaj rycerze z ''seła Werten'' w ziemi bielskiej. Można przyjąć rok 1528 za moment powstania bielskiej linii Wiercińskich (Wiercień k/ Bociek, Olszewo) źródło: A Jabłonowski - Źródła Dziejowe
W 1569 roku ma miejsce inkorporacja Podlasia do Królestwa Polskiego. Wiercieńscy z Wielkiego Wiercienia, Zabłocia, Wygonowa, Truski i Wiercienia bielskiego składają przysięgę na wierność królowi polskiemu.- Na podstawie ''Akta unii Polski z Litwa '' 1385-1791 wydanych przez Stanisława Kutrzebę i Władysława Semkowicza – Kraków 1932 .
Aleksander Jabłonowski w części ''Zródeł Dziejowych'' pod nazwą '' Podlasie'' napisał(...)Dalej na północ parafii drohickiej, właściwie siemiatyckiego działu, rozciąga się długim pasem, przy samej ścianie powiatu mielnickiego, aż do zetknięcia się z parafią ruska w ziemi już bielskiej ( nb.brańską właściwie) parafia Dziadkowsko-Dołobowska. Ogarnia ona wsi 22, uprawiających razem włok ziemskich 209 i osiadłych 80. W dziale onej południowym, mniejszym względnie widzimy 6 wsi ziemiańskich, gniazdowych nawet, jak Wiercienie, Malinowo, Lipiny, Zaręby etc mających włok ziemskich 80 W północnym zaś dziale -najprzód za Dziadkowicami zaraz jeszcze 6 wsi drobno szlacheckich i gniazdowych, jak Osmola, Piotrowo, Wygonowo etc. o 95 włókach po nad niemi zaś 2 drobne włoście Dołobowska-wsi 3 o 46 włókach osiadłych, nadto Siekluki mające 20 włók ziemskich (...)
W tym opracowaniu, Jabłonowski zamieścił ''Regestr poboru Króla jegomości na obronę Rzeczypospolitej wedle uchwały sejmu warszawskiego w 1580 r uczyniony przez Jana Grota sędziego drohickiego'' Z Wielkiego Wierczenia i Płonowa w parohii Dziadhkowsko Dolobowskiej od szlachetnych Wierczeńskich, z włók ziemskich 30, podatek pobrano. To samo uczyniono z włók 10 w Wierczieniu w Parohii Ruskiej.
Franciszek Ksawery Piekosiński w ''Rekognicyarzu poborowym woj podlaskiego z 1581 roku'' wylicza Jakuba, Jana, Stanisława i Szymona Wiercieńskich z Wiercienia w parafii Bielskiej. Jeden z nich używa herbu Ślepowron, a drugi herbu własnego z literami IH. Możliwe że Piekosiński błędnie odczytał litery bowiem powinno być IW.
Częściową odpowiedź, na nurtujące pytania związane z nazwiskiem rodowym, można znaleść w dwu herbarzach: Emilian v. Żernicki Szeliga - Herbarz wydany w języku niemieckim Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenenandersländischen Adelsfamilien : General-Verzeichniss. Bd. 2 Hamburg. 1900
Wierciński W. Rawicz. - Wolvnien 1790 (Zł. Ks. 6).
Wierciński W. Ślepowron. - Podlachien 1598, Wolynien, Lithauen. Fiihrten um 1825 in Polen als Wiercieński den Adelsbeweis (Nsk. Ad. M. Pol. Krosn.)
Jerzy Seweryn Hr. Dunin Borkowski Spis nazwisk szlachty polskiej wydany we Lwowie :lol: w 1887 Dział Rodziny Szlacheckie Polskie
Wiercieński h. Ślepowron vel Wierciński z Wiercień w podlask. 1674 ( Con. ) w bielsk. 1764 ( Con.)
Wierciński p. Snopek w podlask. 1598 ( Nies.) w orszańsk. 1764 (Con.)
Częściową, bowiem twórcy herbarzy wprowadzili sztuczny podział.
Pod datą 10 czerwca 1660 roku, wojewoda witebski Jan Antoni Chrapowicki w Pamiętnikach zapisał (…) Jam też wyjechał prędko po nim i nocowałem u pani Wiercińskiej w Wiercieniu, mila od Siemiatycz dobra(...)
(..)Jan [Malinowski], syn Andrzeja i Apolonii Krassowskiej, sprzedał w 1772 r. części wsi Bujny Jackowi Wiercińskiemu(...) Rodzina herbarz szlachty polskiej T 10 Urski Seweryn
W XVIII w głośną, była sprawa związana z cudownym obrazem w cerkwi kornińskiej. W latach 1716-1724 w cerkiewce w Korninie pojawiają się także rzymscy katolicy. Pośród nich Wiercińscy z ziemi Bielskiej (...) Imść Pan Mateusz Wierciński sub juramento zeznał, że bywszy chorobą złożony, przez niedziel cztery, gdy się udał w protekcję Najświętszej Matki Kornińskiej, przyszedł wprędce do pierwszego zdrowia i dzięki czyniąc za dobrodziejstwo(...) i Drohickiej (...)Ja niżej na podpisie zeznawam tym skryptem moim, żem jest uzdrowiony na nogi i wzrok z łaski Matki Przenajświętszej Kornińskiej, do której mię ofiarowano w chorobie mej ciężkiej i zaraz przyszedłem do siebie, i wotum swoje odprawił, za co niech będzie cześć i chwała Matce Przenajświętszej, na wieki wieków, amen. To się stało roku 1717, dnia 16 Octobria, co zeznaje i dla lepszej wiary ręką moją własną podpisuję się Alexander Jan z Wielkiego i Małego Wiercina Wierciński (…)(Mironowicz Antoni)
Przedstawiciele rodu.
Gałązki Podlaskie po 1800
Andrzej z przydomkiem Snopek s. Kazimierza i Agnieszki Kłopotowskiej *1795 Wiercień Duży + 1830 który wziął dnia 02.03.1827 ślub z Joanną, c. Piotra po Franciszku i Zuzanny z Krassowskich (...)Nobilem Andream Wierciński Juvenem Francisci Wierciński dicti Snopek filus et Nobilium Joannam Virginem, olim Petri Wierciński filam dicti Zygmąt(...)
Grzegorz syn Mateusza (Macieja) dicti Zygmunt * ok. 1755 +01.03.1815 Wiercień Duży, burgrabia grodzki drohicki. Żonaty z Józefatą Woyno. Po nich dwie córki:
- Aniela Marianna - do chrztu podawali ją; starosta podlaski [nurski] Tomasz książę Ossoliński z subdelegatową drohicką Agnieszką Kosińską. Asystowali subdelegat drohicki Kazimierz Kosiński z viceregentową drohicką Agnieszką Kosińską (Drohiczyn 1789).Za Michałem Lubowickim z Lubowicza -Ostrożany 1818r.
- Teresa * 1794 + 02.02.1814 Wiercień Duży
Kazimierz Piotr s. Mateusza (Macieja) z przydomkiem Zygmunt *ok. 1750 Wiercień Wielki + ok.1820 b. wicesgerent sądowy wojew. kijowskiego, burgrabia grodzki drohicki, syndyk konstytucyjnego Magistratu Lublina, żona Dorota Krassowska *1744 Wiercień Wielki +02.01.1814
Jednym z jego wnuków był Michał *27.03. 1821 Wiercień Wielki / Dziadkowice. Antonius Okólski (...) baptizavi Infantem nomine Michaelem die 27 Martum Nobilum Stanislai Wierciński et Antonine de Wygonowskie. Patrini : Magnificus Dominus Benedictus Czarnocki Judex Castil Drohicensis [sędzia grodzki drohicki ] cum Magnifica Nobilis Marianna Siennicka. Asistenta : Magnificus Dominus Simon Borzym Advocatus Judical Terrestres [adwokat prawa ziemskiego] cum Marianna Malewska (...)
Wojciech s.Franciszka z przydomkiem Zygmunt herbu Ślepowron *1749, między 1827-1833 [brak aktu zgonu] dziedzic działów na Wiercieniu Dużym i Wałkach 1 żona N 2 Anna Jeziorkowska +19.03.1826 Wiercień Duży
Ślub Józefa*1777 s. Wojciecha odbył się w Ostrożanach 10 .09. 1811 (...) za zezwoleniem własnego plebana Nowożeńców i w przytomności tegoż WJX Józefa Krzyżanowskiego, zaślubieni według Obrządku Kościoła Rzymskokatolickiego w Ostrożanach Szlachetnie Urodzeni Imć Państwo, Józef Wierciński Młodzianin z Wiercienia Wielkiego z Dominiką Wygonowską Panną Parafii Dziadkowickiej. Świadkami zapisani Szlachetnie Urodzeni Jmć Pan Antoni Niewiarowski, Imć Pan Stanisław Kłopotowski(...)
Alexander Kazimierz syn Józefa z przydomkiem Zygmunt * Wiercień Wielki 14.02.1813(...)dwoma imionami Alexandra Kazimierza, Syna szlachetnie urodzonych ślubnych Rodziców Jmć Pana Józefa Wiercińskiego i Dominiki Wygonowskiej Ja Xiądz Józef Krzyżanowski ochrzciłem(...)źródło Metryki APH Wilno Archidiakonat Białostock. W latach (...) 1817 i 1835 r. potwierdzenie przynależności do stanu szlacheckiego uzyskał Aleksander Kazimierz Wierciński, właściciel części dóbr Wałki i Wiercienie w powiecie drohiczyńskim w guberni grodzieńskiej, oraz kilkudziesięciu innych członków tego rodu(...) CPAH Białorusi w Grodnie. f.332.z.4, nr 1,s 4 )W 1839 r. - Jan Ciechanowicz Rody Rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Jednym z licznego rodzeństwa Alexandra był Antoni *16.06.1818 Wiercień Wielki. Chrzestni : Dominik Mikułowski z Marianną z Pieńkowskich, żoną sędziego drohickiego Felixa Uszyńskiego.
Katarzyna c.Ignacego po Wawrzyńcu dicti Zygmunt i Agnieszki Tołwińskiej za Józefem Zarembą, Dziadkowice 13.01.1834
Linia z przydomkiem Zygmunt poszła po Zygmuncie s. Mikołaja z Wiercienia Wielkiego - 1580 r.
Józef s. Franciszka z przydomkiem Buzak * ok.1785 Wiercień Wielki, poślubił Zuzannę z domu Krassowska wdowę po Piotrze Wiercińskim z przydomkiem Zygmunt
Bronisław, p s. "Borzym" (*1827 prawd. we wsi Morze, parafia Ostrożany+1883), były kapitan saperów w armii rosyjskiej. Dowódca oddziałów powstańczych na Podlasiu i lubelszczyźnie. Po powstaniu zamieszkał w Galicji gdzie pracował jako kasjer Skarbu.
Zmarł bezpotomnie w Nawojowej.
Andrzej z przydomkiem Szablica z Wiercienia k/ Bociek, dnia 16 marca ksiądz Kacper Godlewski, Wikary Kościoła Boćkowskiego ochrzcił (...)niemowlę imieniem Józef ur. 14 marca szl. Jędrzeja Wiercińskiego przydomek Szablica i Kunegundy z Domu Biszewska(...)
(...)Dnia 5 lipca zmarł Józef syn urodzonego Andrzeja Wiercińskiego Szablicy mający rok 1 (...)
Linia mazurska (protestancka) - 1590
Leonard * ok.1510 +1591, przeszedł na luteranizm, pastor protestancki w Mieruniszkach i w Żabinie. Założyciel linii mazurskiej.*5
Andrzej s. Leonarda, pastor w Saalau 1570 -1585 (dziś Kamenskoje)
Stanisław s. Leonarda (Stanislaus Wircinsius), pastor w Gołdapi i w Żabinie
Grzegorz s. Stanisława (Gregor Wircinsius), pastor w Stallupohnen zur Ehe, współautor wydanej w 1610 roku a opracowanej na uniwersytecie w Wittenberdze rozprawy De Princpiis, Itamque Caussis In Genere oraz Cannones Logici
Severin Wirczinsius, pełnił w latach 1621 - 1633 obowiązki pastora w Tolmingkehmen (dzisiaj Czystyje Prudy), wnuk Leonarda.
Eufrozyna + 1637/8 Królewiec, za Mateuszem Myślęckim. Ich synem był Celestyn Myślęta * 27 marca 1588 roku w Kutach +1653, orientalista, rektor Albertyny
Linia litewska herbu Rawicz i Wieniawa - 1700
W 1718 roku Wierciński Florian, towarzysz chorągwi pancernej księcia Wiśniowieckiego był cześnikiem Ziemi Drohickiej (...)który to tytuł przez pokolenia członkowie tego rodu nosili. Tak np. Marcin Wierciński już w końcu w XVIII w. był też cześnikiem Ziemi Drohickiej, ale jako ostatni, gdyż władze rosyjskie położyły niebawem kres polskim tytułom i rangom ( CPAH Litwy w Wilnie, f 391,z.4 nr 3240 s. 31) (…) ( Jan Ciechanowicz, Helena Kozerska )
Florian Wierciński uważany jest za założyciela litewskiej gałęzi Rodu.(...)W 1819 roku heroldia wileńska uznała aż dwudziestu dziewięciu Snopków Wiercińskich z powiatu wiłkomierskiego „ za rodowitą i starożytną szlachtę polską” (CPAH Litwy w Wilnie . f 391z 8 nr 2597, s. 263-270)
Z litewskiej linii Rodu wywodził się, wspominany przez Teodora Narbutta, Maciej Wierciński (...)Jak udało mnie się mimochodem stwierdzić w Wileńskim Archiwum Akt Dawnych Maciej z Wiercień Wierciński był komornikiem lidzkim już w 1773. księga 5372, f 394 a żył jeszcze w roku 1801 ks.5643,f.818. W 1773 razem z Wiercieńskim występuje (Tadeusz) Antoni Ryłło również komornik lidzkiego powiatu(...) - Ateneum wileńskie H. Łowmiański. W 1831 roku członkiem rządu powstańczego Litwy był ks. dziekan Ignacy Wierciński, a posłem na sejm Romuald Wierciński.
Spis osób noszących nazwisko Wierciński wg. Czesława Malewskiego wskazuje na miejsca osiedlania się członków rodu na Litwie
Wierciński - h. Rawicz pw. 10.I.1799 r., 7.X.1818 r.
ok. Sołtaniszki, Puziele, wieś Miżańce - parafia nacka;
ok. Surkonty - parafia raduńska; dwór Waszkiewicze - parafia bielicka; ok. Kraśniki - parafia różankowska;
ok. Sokoły, Noniszki - parafia żyrmuńska; wieś Widyniańce, ok. Kijucie - parafia koleśnicka; Perepeczyce - parafia lidzka; Kopciowszczyzna - parafia zabłocka;
wieś Tatarka - parafia ossowska; wieś Moskale - parafia żołudzka;
Florian, cześnik drohicki * 1660, założyciel linii litewsko – białoruskiej, dziedzic Trowpi, Degianiec i Fiedoryszek, towarzysz chorągwi pancernej hetmana Wielkiego Xisięstwa Litewskiego księcia Wiśniowieckiego, deputat wojskowy w latach 1702 – 1706. Żonaty z Heleną Szołkowską
Z nich:
Walerian, towarzysz chorągwi Petychorskiej chorążego wiłkomirskiego Szyrwińskiego, - wzm. 4 czerwca 1710
Antoni, regent grodzki witebski, sługa Adama z Brusiłowa Kisiela, podkomorzego witebskiego – wzm.1713
Maciej s. Jerzego, dziedzic Wierciałek, komornik lidzki od ok. 1773. księga 5372, f 394, żył jeszcze w roku 1801 ks.5643, f.818. Żonaty z Elżbietą z Alexandrowiczów
Ignacy, ksiądz katolicki, dziekan, członek rządu powstańczego Litwy w 1831 r.
Hipolit, dziekan upicki, proboszcz w Poniewieżu, aresztowany za udział w powstaniu 1831
Romuald, poseł na sejm z powiatu wileńskiego 1830-1831
Antoni ur. w majątku Bożyn koło Borysowa, gubernia mińska. zm. 28.10.1873 w Nimes. Konstruktor dróg i mostów. Był synem Jana i Rozalii Rawicz. Absolwent Wydziału Budownictwa i Miernictwa na UW. W powstaniu listopadowym ppor. artylerii. Za udział w nim majątek został skonfiskowany.
Leonard, dziedzic Jurgowa, pisarz wołkowyski. Za udział w powstaniu styczniowym zesłany a część majątku Jurgowo zostało zlicytowane. Przodek aktora i reżysera Edmunda Wiercińskiego.
Mieczysław *ok 1870+1941, współwłaściciel majątków Żupki i Jurgowo w pow. Wołkowysk, woj białostockie, członek Kresowego Związku Ziemian, inżynier, budował kolej transsyberyjską, ożenił się Ernestyną Zieleniewską +1880 Tomsk. Jej ojcem był Kazimierz Jakub Zieleniewski *1845 Gregorki +1917 Tomsk - był zesłańcem po powstaniu styczniowym. Po uwięzieniu 1863-64 na Białorusi osiadł w Tomsku. Matką była Adelajda Juszkiewicz *1854+1927 c. Tomasza i Ludwiki Kondratowicz herbu Syrokomla.
W kwietniu 1940 r. aresztowany wraz z żoną oraz bratem Ignacym i wywieziony do Kazachstanu gdzie zmarł. Miał 2 synów:
Henryka, oficer techniczny lotnictwa +1983, po wojnie mieszkał, wraz z żoną Jadwigą +1986 w Brighton (East Sussex) i Edmunda *19.02.1899 Jurgowo, woj. białostockie +13.09.1955 Warszawa, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim. Aktor, reżyser teatralny, w młodości mieszkał i uczył się w szkole realnej w Wilnie. Należał do konspiracyjnej organizacji niepodległościowej "Wyzwolenie". Następnie był uczniem gimnazjum w Tomsku – matura 1916. Póżniej studiował na Wydziale Prawnym Uniwersytetu Tomskiego i działał w polskiej organizacji studenckiej "Ognisko". W 1918 wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego na Syberii. W latach 1921 -1922 student prawa i filozofii na UW w Warszawie.W 1922 zdał egzamin aktorski i związał się z Redutą Juliusza Osterwy. Jego imię nosi teatr we Wrocławiu. Żonaty z Marią Serkowską. Córka Ewa.
Linia radomsko – małopolska herbu Rawicz z przydomkiem Snopek oraz ich gałązka wołyńska – 1750
Wiek XVIII to okres w historii rodu w którym wielu przedstawicieli przenosi się na inne ziemie. W pierwszej połowie wieku w ziemi sandomierskiej osiedlają się, poseł na Sejm Wielki Józef oraz komornik Ziemi Bielskiej Bartłomiej.
Szymon Konarski w Kanoniczkach Warszawskich zapisał (...)Katarzyna Wiercieńska, primo voto, rozwiedziona z Jackiem Potkańskim, była córką Józefa Wiercieńskiego i Magdaleny Farurej herbu Sulima(...) Druga z córek, Marianna została żoną Kacpra Wielogłowskiego. Józef Wiercieński, poseł na Sejm Wielki z sandomierskiego, podpisał akt konfederacji sejmowej z 7 X 1788.
Co ciekawe Niesiecki jak i Żychliński każą córkom Józefa Snopek Wiercińskiego herbu Rawicz używać herbu Ślepowron. Miejscowości związane z tą gałęzią to Śmiłów, Kaliszany, Lipsko i Przybysławice.
W Katalogu rękopisów Archiwum X.X. Sanguszków w Sławucie znajduje się zapis.
Inwentarz 1023.4 Bielsk Miecznik Wierciński Feliks 1799-1804 r.
Jan Marek Giżycki w ''Spisie ważniejszych miejscowości w powiecie starokonstantynowskim na Wołyniu z 32 rycinami '' 1910 dopisał fragment dziejów wołyńskiej gałęzi rodu.(...)Wiercińscy vel Wiercieńscy h. Rawicz z przydomkiem Snopek przyszli na Wołyń z Radomskiego w drugiej XVIII w. połowie trzymając się Zasławszczyzny. Jeden z tego rodu miecznik bielski, miał w zastawie od Sanguszków Jakimowice (p. Zasławski z klucza antonińskiego), żonaty z Joanną Rutkowską h. Pobóg (...)Tak wesoło było w Łazuczynku do r. 1830; nastąpiło powstanie, pan Józef z dwoma synami, młodzieniaszkami jeszcze, z Ludwikiem i Bertoldem, siadł na koń i podążył na pole walki(...)
Z wołyńskiej gałęzi Wiercińskich wywodził sie, syn adwokata Mikołaja Wiercińskiego, rosyjski wykonawca romansów, Aleksander Nikołajewicz Wertyński.
Stanisław Wiercień Wielki *1690+1760 s. Marcina i Zofi z Wiercińskich c. Adama, dziedzic działów na Wiercieniu Wielkim, żonaty z N. Zielińską.
Józef *1760 + Śmiłów 1804 I 21, syn lub wnuk Stanisława [być może ojcem Józefa był Józef s. Stanisława.]
Dziedzic połowy miasta Lipska i jego zarządca, dziedzic na Kaliszanach, Śmiłowie, Igoniach, komisarz skarbowy powiatu sandomierskiego, cześnik halicki (sanocki), poseł na Sejm Wielki z sandomierskiego wybrany w Opatowie 16.XI.1790 r. Żonaty. I. Katarzyna Śniadkowska, II. Magdalena Farurej. Miał dwie córki: Katarzynę 1 voto za Hiacyntem Potkańskim herbu Brochwicz 2 voto Cyprianem Baczyńskim herbu Sas oraz Mariannę za prezesem Senatu Wolnego Miasta Krakowa Kacprem Wielogłowskim herbu Starykoń s. Józefa.
Bartłomiej*ok.1760, bielski komornik ziemski, początkowo dzierżawca Wierzbicy i Woli Wierzbickiej a następnie dziedzic Wyszmontowa. Jako wdowiec poślubił Eleonorę de Laveaux z Janikowic.
Grzegorz, regent grodzki kamieniecki, syn dziedzica Jakubowskich w parafii Boćki, Andrzeja po Marcinie *1702 +1770, żona Jadwiga Trzemeska h. Gozdawa.
Józef Stanisław, miecznik drohicki, dziedzic części Radgoszczy k. Tarnowa, *ok. 1701, +1770, żona Teresa Hulewicz
Piotr, dziedzic wsi Dobra w Małopolsce, * 1700 Jakubowskie w parafii Boćki, +1770
W 1747 r. Piotr, Grzegorz i Stanisław cedują dobra na Wiercieniu na stryjecznego brata Andrzeja, żona Barbara Gardlińska
Michał s. Piotra i Barbary Gardlińskiej * 04 X 1739 Dobra, wieś w Małopolsce + Ostrów 30 XI 1804. Dnia 01 IX 1757 wstąpił do zakonu Jezuitów w Ostrogu. W latach 1759 - 1762 studiował filozofię w Jarosławiu. Od 1767 do 1771 studia teologiczne w Łucku, po 1770 ksiądz w Łucku a po 1771 nauczyciel w Kamieńcu Podolskim. W 1774 został mianowany przez Potockiego prefektem Szkoły Woj. Lubelskiej.
Dnia 8 marca 1784 r. był w kościele w Boćkach gdzie odebrał zaświadczenie od ks. kanonika Tomasza Chudzickiego, dziekana bielskiego i proboszcza boćkowskiego wydane na jego osobiste żądanie do celów legitymacyjnych. Jeszcze w 1782 wizytator Hołowczyc proponował KEN kandydaturę Michała do funkcji szkolnych.
Feliks Polikarp s. Piotra i Barbary Gardlińskiej, miecznik bielski *26 I 1747 + 1810,
protoplasta linii wołyńskiej, żonaty z Joanną Rutkowską h.Pobóg. Dnia 26 marca 1782 – intercyza między Bartłomiejem Kazimierzem i Salomeą z Duninów Brzezińskich Rutkowskimi a Felixem Polikarpem zięciem. Z tego małżeństwa: Rajmund, Józef i trzy córki.(...) 1074 Inwentarz dóbr wsi Teleżyniec do Klucza Szepetowieckiego należących dziedzicznych X Hieronimowi Sanguszko Woj. Wołyńskiego, przy podaniu w arendowną trzechletnią possesyą W. Felixowi Wiercińskiemu, miecznikowi bielskiemu spisany dnia 13 marca 1804 r (...)
Józef s. Feliksa Polikarpa, dziedzic Bogdanówki i Małego Łazuczyna (Łazuczynka) na Wołyniu, *1783 +1850, żona Urszula Giżycka h. Gozdawa, horążanka horodelska.
Za udział w powstaniu listopadowym zasłany w 1838 r. do Wiatki, następnie internowany w Połtawie i Czernichowie. Dnia 1 X 1843 wrócił na Wołyń i został oddany pod tajny dozór policji. Figurował w Księdze Adresowej Kom. Opieki z adnotacją o ułaskawieniu. Około 1844 poślubił Izabellę Dzierżanowską h. Grzymała, siostrę rodzoną księżnej Konstantynowej Czartoryskiej i generałowej Rautenstrauchowej. Majątek został skonfiskowany.
Bertold (Bartold) Antoni s. Józefa (chevalier Bertold de Wiercinski) *Łazuczynek 28 III 1811 + Boulogne-sur-Mer Francja 22 03 1868. Ukończył liceum w Krzemieńcu. W powstaniu listopadowym porucznik rakietników, ozd. k.VM W czasie Wiosny Ludów w stopniu pułkownika. Polski działacz niepodległościowy w USA i Anglii. Związany z Hotelem Lambert.
Ślub w St. James, Westminster w Londynie dnia 08 07 1854 z Susanne Rodwell. Suzan c. Jemesa. Została pochowana w Konstantynopolu z ostatnim mężem, dyktatorem powstania styczniowego Michałem Langiewiczem.
Ludwik*1812 Łazuczynek+1858 Windukty na Żmudzi, brat Bartolda. w powstaniu listopadowym podporucznik - 6 kompania poz. Piesza -kawaler złotego VM - 14 Września 1831, następnie awansowany na kapitana. Po upadku powstania w Galicji z korpusem Dwernickiego. W czasie Wiosny Ludów dowódca artylerii w Syrakuzach na Sycylii u La Fariny pod Mierosławskim. Działacz konspiracji krakowskiej w szeregach węglarstwa i Stowarzyszenia Ludu Polskiego. Żonaty z Anną Rymkiewicz.
Erazm *1790 gub. Żytomierska, wstąpił do służby w 1809, Rkp.387.2 ) DP 2.8.1845, żołnierz Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, powstaniec listopadowy, emigrant we Francji, por.p 8 piech. lin. 1815 - 1826 Mjr. 12 ppl. + 28 06 1845 w Tours. Sygnatariusz Aktu z roku 1834 przeciw Adamowi Czartoryskiemu. Żona Marianna Snarska z którą miał córkę Eleonorę Erazynę Mariannę * 04.02.1827 Warszawa Praga
Józef * ok. 1800 z Czorsztyna, obwód Sącz. Ojciec Remigiusz (Remigian), nobilis. W 1810/11 - 1811/12 w kl. V, VI Gimnazium w Podolinie (dziś Słowacja). Działacz niepodległościowy w Małopolsce.
August (prawd. brat Józefa * Czorsztyn ?) powstaniec styczniowy, emigrant rodem z ziemi Spiskiej, zmarł 12 lutego 1865 r w Konstantynopolu w wieku lat 46.
Gałązka z herbem legitymacyjnym Wieże.
Feliks (Fortunat) Klemens s. Fortunata po Jacentym synu Tadeusza, gubernialny sekretarz Wołyńskiej Szlacheckiej Deputacji w Żytomierzu, +1840 Lwów, żona Julia Bielecka h. Pobóg
Julian Leon *22 VIII 1901 Łańcut +27 VII 1985 Kaków s. Kazimierza po Fortunacie, zastępca dyrektora w ordynacji hr. Potockich, po wojnie pracował jako radca prawny, używał imienia Juliusz
W 1920 w 214 pułku ułanów, 14 szwadron - otrzymał Krzyż Walecznych
W 1939 porucznik rezerwy w 24 dywizji piechoty, żona Maria Pohorecka
Adam Zbigniew s. Kazimierza, dyplomata w konsulacie RP w Berlinie, *1910 Kurowice k / Lwowa ,
+ zamordowany przez NKWD we Lwowie w 1939 r.
Linia lubelska herbu Ślepowron – 1770
Innym kierunkiem migracji Wiercińskich stała się Lubelszczyzna. (…)Wiercieńscy herbu Ślepowron, wżyci w sąsiedztwo wojewódzkie , nie byli jednak autochtonami ziemi lubelskiej. Wieś Wiercień na ziemi drohickiej jest kolebką rodu, którego paru przedstawicieli w połowie wieku XVIII przeniosło się w Lubelskie. Protoplastą lubelskiej gałęzi Wiercieńskich stał się Wojciech, podstarosta drohicki i – co ważniejsze – członek palestry lubelskiej(...) napisał w szkicu '' Elity urodzenia'' Andrzej Zajączkowski.
Oto jak opisywał w " Pamiętnikach" początki swojego rodu na lubelszczyźnie Henryk Wiercieński, powstaniec z 1863. (...)A jakkolwiek przodkowie moi po mieczu osiedli w Lubelskiem znacznie później niż Koźmianowie, (bo gdy Koźmianów spotykamy w liczbie szlachty tu osiadłej jeszcze w połowie XVIII stulecia, o czym świadczy Księga poborów województwa lubelskiego z 1648 roku , to pan Wojciech Wiercieński, podstarosta drohicki, pierwszy tego nazwiska, osiedlił się w Lubelskim dopiero w drugiej połowie XVIII stulecia, a brat jego Andrzej, cześnik drohicki, mój pradziad, nie opuszczał jeszcze Podlasia, i dopiero syn jego, Paweł, pojąwszy Koźmianównę za żonę pod koniec XVIII stulecia, przeniósł się w te strony(...). Miejscowości związane z ta linią to Modliborzyce, Snopków, Szczuczki, Dąbie, Słupia, Wierzchowiska i Nałęczów
Przedstawiciele gałęzi lubelskiej znajdują się w spisie szlachty Królestwa Polskiego z 1850 roku pod nazwiskiem Wierciński oraz Wiercieński.
Wspominają lubelskich Wiercieńskich, Kajetan i Andrzej Koźmianowie. Również znaleźli swoje miejsce w fikcji literackiej pod tytułem ''Nil Desperandum'' Reymonta.
Wojciech * ok.1749 Wiercień Duży +1829 Wierzchowiska s. Marcina i Agnieszki, brat Andrzeja, uczestnik powstania kościuszkowskiego, od 15 sierpnia 1776 podstarosta drohicki, wojski większy drohicki, sędzia Trybunału Koronnego w Lublinie; dziedzic Modliborzyc, Wierzchowisk, Lutych, Pasieki i Stojeszyna. Żonaty.
1) 1781 Teofila z Nahoreckich c. Samuela starosty kotelnickiego, wdowa po Kacprze Borawskim (bezdzietni).2 Gertruda Wierzbicka + 1837 akt zgonu nr 65 Modliborzyce
z której syn Seweryn i siedem córek: Antonina, Paulina, Walentyna, Marianna, Tekla i Wiktoria. Wojciech po śmierci swojego bratanka Ignacego ze Szczuczek, był opiekunem prawnym jego córki Urszuli która następnie wyszła za profesora UW Antoniego Woelke.
Seweryn s. Wojciecha, początkowo dziedzic Wierzchowisk, następnie dzierżawca Zaleszyc na Podlasiu. Z Olimpii Ostrowskiej miał synów Xawerego i Stefana. Obaj zmarli młodo i bezpotomnie. Pochowani w grobowcu rodzinnym Ostrowskich na warszawskich Powązkach. Poległ dnia 6 maja 1863 roku pod Dołbą w powiecie Radzyńskim, służąc w oddziale Bończy.
Alojza Antonina Joanna *21 VII 1801 Wierzchowiska+ 4 III 1877 w Lublinie,
za Janem Nepomucenem Bonifacym Łempickim*1790+1862 herbu Junosza. Dnia 20 IX 1818 w Modliborzycach państwo młodzi zawarli sakrament małżeństwa. Syn Konstanty+1886, dziedzic Stojeszyna i córki: Felicja * 18 V 1822 za Stanisławem Koźmianem *21 IV 1811 Wronów + 23 IV 1885 Poznań. Pobrali się w przydomowej kaplicy Chłapowskich w Turwi 12 VII 1853 r.
Natalia +1899 Zadybie za Arturem Finkę Piaskowskim.
Walentyna Faustyna Anna ur 1806 - (akt chrztu liber Modliborzyce), za Ewarystem (akt ślubu nr 28 z 1830 roku Modliborzyce, rodzice pana młodego, Tadeusz i Elżbieta Karska) a następnie Augustynem Jasieńskim, dziedzicem Rozwadówki, podporucznikiem 1 pułku jazdy lubelskiej. W 1831 r. był porucznikiem 10 pułku ułanów.
Paulina +30 lipca 1837), wyszła za Jakuba Zembrzuskiego - akt ślubu nr 34 Modliborzyce 1836 rok.
Tekla ochrzczona przez akuszerkę - prawdopodobnie dziecko zmarło - akt liber Modliborzyce 1800 rok.
Wiktoria Teofila *1803, za Janem Pawłem Łempickim s. Felicjana i Julianny Starorypińskiej. Początkowo mieszkali w Modliborzycach a następnie w majątku Godziszewy koło Rypina. Córka Walentyna Julianna Józefa *7 lutego 1833 Godziszewy k/ Rypina + 24 stycznia 1918 w Kętach. W zakonie Maria od Najświętszego Serca Jezusa
Emilia Apolonia Aniela - akt chrztu liber Modliborzyce 1805 r.
Marianna za Adamem Jawornickim - akt ślubu liber Modliborzyce 1819
Paweł s. Andrzeja *1773+11.10.1813, dziedzic Czuchowa a następnie części Babina, żona Tekla Koźmian (1807-1891)
Albert [Wojciech] s Pawła i Tekli Koźmian, wnuk cześnikowicza drohickiego Andrzeja, pierwsza żona Aniela Anatolia Dziedzicka c. Macieja, uczestnik powstania listopadowego, w 1832 roku po teściu przejął prowadzenie drukarni w Radomiu, wyższy urzędnik w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji. 2 żona Agata Głogowska (zm. 1841 w Starej Wsi), dziedzic Snopkowa,
Antoni *1811+1831 w oblężonej twierdzy Modlin s. Pawła i Tekli Koźmian
Gustaw (1835 Stara Wieś k. Bychawy +18.10.1912) s. Alberta (Wojciecha) i Anieli Dziedzickiej, ziemianin, uczestnik powstania styczniowego, działacz społeczny, fundator książek dla publicznej biblioteki w Lublinie im. Łopacińskiego. W 1858 roku poślubił Teresą Rulikowską i prowadził majątek Radostów w powiecie hrubieszowskim.
Stanisław Wojciech Józef(*1809+08.10.1870), syn Pawła i Tekli Koźmian *23.09.1775 + 14.06.1851, pierwsza żona Eleonora Wybranowska, druga Julia ze Strussów Czernicka (*1822), uczestnik powstania listopadowego. Dziedzic Niezabitowa.
Henryk Wojciech Jakub s. Stanisława po Pawle i Julii *15 VII 1843 Kłodnica koło Bełżyc +1923 Lublin), ppor rezerwy,uczestnik powstania styczniowego, zesłaniec, publicysta, statystyk, sędzia gminny, działacz społeczny, ziemianin. Żona Feliksa Marianna Zofia Braun, ślub 22 VIII 1872 r.Jego imię noszą ulice w Lublinie, Chełmie i Nałęczowie. Miał cztery córki i sześciu synów. Jednym z nich był Krystyn Henryk *24 VII 1876+18 V 1964, portrecista, zdobywca wielu nagród na wystawach malarskich.
Ignacy, dziedzic Szczuczek, komornik graniczny drohicki, bratanek podstarosty *ok.1770+ 1817, żona Barbara Wierzbicka c.Jacka
Ignacy*ok.1835+poległ w powstaniu 1863 s. Teofila Ambrożego po Ignacym, dziedzicu Szczuczek, dymisjonowany oficer artylerii rosyjskiej, w powstaniu styczniowym organizował artylerię w oddziale Langiewicza, brał udział w bitwie pod Małogoszczem.
Ksawery *1848+1863 s. Teofila Ambrożego po Ignacym, najmłodszy uczestnik bitwy pod Panasówką gdzie został ciężko ranny, zmarł w szpitalu w Zwierzyńcu w wieku 15 lat.
Seweryn Teofil *1841 +23.01.1887 r. Paryż. s. Teofila Ambrożego po Ignacym. Junkier wojsk rosyjskich. Za udział w organizacji niepodległościowej osadzony w twierdzy Zamość z której zbiegł i przyłączył się do oddziału płk. Czachowskiego a następnie służył pod Jeziorańskim. Wielokrotnie ranny, po upadku powstania na emigracji, właściciel firmy sztucznych kwiatów Mr. Severin.
Członkowie Rodu brali udział we wszystkich powstaniach narodowych, od Insurekcji Kościuszkowskiej po zryw w 1944 w Warszawie. Wielu z nich poznało szlak zesłańców syberyjskich. Inni podzielili los emigrantów.
Podstawa żródłowa
Archiwum bernardyńskie
Kniga Kijevskaja grodzkaja zapisovaja i potocznaja, 1709 i 1710 godov Nr. 27; list 341 na oboroti.
Acticatio laudum seymiku Gromnicznego, anno 1713 woj witebskiego.
Akta Towarzystwa Historyczno Literackiego w Paryżu
Feliks Wrotnowski ''Zbioru pamiętników o powstaniu Litwy w r.1831''
Władysław Zajewski ''Powstanie Listopadowe 1830-1831: dzieje wewnętrzne, militaria''
"Rocznik Stowarzyszenia Naukowców Polaków Litwy". Rok 2005, ss. 168-183
Teodor Narbutt 'Dzieje starożytne narodu litewskiego''
Karol Estrejcher ''Bibliografia'' Tom zbioru ogólnego 32 tom serii III 21 stronica 470
Jan Ciechanowicz '' Rody rycerskie Wielkiego Księstaw Litewskiego''
Jan Marek Antoni Giżycki ''Spis ważniejszych miejscowości w powiecie starokonstantynowskim na Wołyniu z 32 rycinami '' 1910
Archiwum prywatne Wiercińskich
- Sumariusz wywodowy Felixa Polikarpa Wiercińskiego - Łuck
Archiwum X Sanguszków.
- Katalog rękopisów Archiwum X.X. Sanguszków w Sławucie
- Inwentarz 1023.4 Bielsk Miecznik Wierciński Feliks 1799-1804 r.
Barbara Orzelska-Konarska ''W kregu Hotelu Lambert''
Szymon Konarski ''Materiały do biografii: genealogii i heraldyki polskiej'' Tomy 7-8 Tomasz Łubieński ''Bić się, czy nie bić?: Czerwonobiały ; Norwid wraca do Paryża''
International Genealogical index- British Isles
Mowy powstańcze Bertolda Wiercińskiego Londyn 1834
''The Polish review'', Tom 15 Polish - Institute of Arts and Sciences in America
KEN - Jan Popłatek Ludwik Krzemień
Pamiętniki - Kajetan Koźmian
Andrzej Kaproń '' O Henryku Wiercieńskim''
Andrzej Kaproń '' Wojciech Wiercieński i jego potomkowie'' 2014
List Michała Wiercińskiego do Ignacego Potockiego z 27 VIII 1780
Józef z Wiercina Wierciński, cześnik halicki lub Józef de Wiercień Wiercieński Act. Sandomir. Między Rogalińską a Wiercińskim cześnikiem halickim, pożyczka, dobra Sulejowskie - 1786 rok. Biblioteka Łopacińskich Lublin - zbiory specjalne sygnatura 598.
W J Giżycki - tablica genealogiczna Wiercińskich.'Spis ważniejszych miejscowości w powiecie starokonstantynowskim na Wołyniu z 32 rycinami '' 1910
Akt konfederacji sejmowej z 7 X 1788 roku 7 X 1788, 16 XII 1790, Warszawa
Przemysław Jerzy Witek Oleandry, Biuletyn Związku Piłsudczyków Oddział Świętokrzyski nr. 20 maj 2006 Rocznica Konstytucji III Maja
Paweł Powierza ''Wspomnienia z powstania styczniowego 1863 roku''
''Orzeł'' 15 grudnia 1883 nr. 16 Tarnów - nekrolog
Archiwum Diecezjalne w Drohiczynie: parafie: Dziadkowice, Boćki (lata 1824-1949)
Archiwum w Wilnie, Archidiakonat Białostocki: parafie, Dziadkowice, Ostrożany, Siemiatycze, Perlejewo, Boćki (lata 1808-1840)
Stanisław Kutrzeba, Władysław Semkowicz'' Akta unii Polski z Litwa '' 1385-1791 – Kraków 1932
Władysław Semkowicz ''Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie '' tom III Lwów 1913 r.
Emilian v. Żernicki Szeliga - Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenenandersländischen Adelsfamilien : General-Verzeichniss. Bd. 2 Hamburg. 1900
Jerzy Seweryn Hr. Dunin Borkowski Spis nazwisk szlachty polskiej wydany we Lwowie w 1887
Józef Maroszek '' Struktura osadnictwa rycerskiego i drobnoszlacheckiego dawnej ziemi bielskiej do końca XVIII '' na podstawie Russkaja Istoriceskaja Biblioteka, t XXXIII, Litovskaja Metrika, Otd. I, cz. III, Petrograd 1915 roku.
Anna Laszuk Zaścianki i królewszczyzny. Struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku - załącznik nr 7 - Posesjonaci w województwie podlaskim w 1673 roku. Białostockie Towarzystwo Naukowe Wydawnictwo Instytutu Historii PAN Warszawa 1998
Ludwik Czarkowski '' Powiat Bielski w Guberni Grodzieńskiej, zarys ludoznawczy Część II: Ilość i rozmieszczenie Polaków i Rusinów w powiecie bielskim ''
Aleksander Jabłonowski'' Źródła dziejowe'' tom XVII część II Polska XVI wieku pod względem geograficzno statystycznym tom VI część II Podlasie:
A) Popis wojenny ziemian województwa Podlaskiego mocą uchwały sejmu Wileńskiego - 1528
B) Regestr poboru Króla jegomości na obronę Rzeczypospolitej wedle uchwały sejmu warszawskiego w 1580 r uczyniony przez Jana Grota sędziego drohickiego
Jan Ciechanowicz ''Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego''
Kacper Niesiecki '' Korona Polska przy Złotej Wolności Starożytnemi Rycerstwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego Kleynotami, Najwyższemi Honorami, Heroicznym Męstwem, y odwagą, wytworną Nauką, a naypierwej Cnotą, Pobożnością y Świątobliwością Ozdobiona''
Jan Ciechanowicz '' Rody szlacheckie Imperium Rosyjskiego pochodzące z Polski''
Łukasz Łapiński, Tomasz Jaszczołt ''Spis szlachty woj. podlaskiego'' Verbum Nobile nr 16
Zygmunt Gloger '' Dawna ziemia bielska i jej cząstkowa szlachta'' Warszawa 1873 r
Piekosiński Franciszek ''Wypisy heraldyczne z ksiąg poborowych; Rekognicyarz poborowy woj. podlaskiego z r.1581: wykaz dziedziców dóbr, ich urzędników, sług i sprawców powiatu bielskiego''
Jan Antoni Chrapowicki ''Dyariusz''
Henryk Ciecierski ''Pamiętniki''
Aleksander Stekert'' O przydomkach polskich, litewskich i rusińskich'' Kraków 1897
Taszycki Witold ''Słownik staropolskich nazw osobowych''
Dr. Hans Kiewning Urkunden Geschichte des ehem. Hauptams Insterburg Im Auftrage der Altertums- Gesellschaft Insterburg nach den Orginalen im Koniglichen Staatsarchiv zu Konigsberg und Koniglichen Geh. Staatsarchiv zu Berlin
''Losy Polaków w XIX-XX w. ; studia ofiarowane profesorowi Stefanowi Kieniewiczowi w osiemdziesiątą rocznicę jego urodzin''
Barbara Grochulska, Jerzy Skowronek, Maria Skowronek ''Zagłada polskich Kresów: ziemiaństwo polskie na Kresach Północno- Wschodnich Rzeczypospolitej pod okupacją sowiecką 1939-1941''
E. Krasiński, "Edmund Wierciński", Warszawa 1960
Dyariusz Sejmu z r. 1830-1831 wydany w 1912 r
Więcej można dowiedzieć się na stronie http://www.otostrona.pl/wiercinski
Gniazdem rodu jest wieś Wiercień Duży (Wiercień Wielki, Wiercien Magna, dziś w powiecie siemiatyckim, w gminie Siemiatycze, woj. podlaskie). Po 1520 r. również Wiercień Mały (zwany Zabłociem, sąsiadujący z Wielkim) i Wiercień (dziś wieś w powiecie bielskim, gmina Boćki, woj. podlaskie d. Wiercień Borowy). Wiercień Wielki powstał w latach 1470 -1477. Wiercienie D, M i B: od 1470 do 1569 w Wielkim Księstwie Litewskim. Po inkorporacji Podlasia do Polski w granicach Korony (1569 – 1795). W wyniku rozbiorów Polski pod administracją pruską - Prusy Nowowschodnie (1795 – 1807). Następnie w obwodzie białostockim pod władzą Rosji 1807 – 1842. W 1842 roku włączone do guberni grodzieńskiej. Po odzyskaniu niepodległości znalazły się w II Rzeczpospolitej (1919 – 1939). W 1939 wcielone do Białoruskiej SRR. Po 1945 ponownie w Polsce.
(...)W Województwie Podlaskim, z chlubnym Domu swego kwitnąc zaszczytem, od kilku wieków w Ziemi Drohickiej na Wielkim i Małym Wiercinie, dziedzictwy, zasiedlona, wielu znakomitych w Ojczyźnie odważnych w boju rycerzy i użytecznych krajowi mężów wydała. O których pisząc autor Historyi Polskiej Niesiecki w tomie IV dzieła swojego na karcie 515 między innemi wymienia: Jana, jeszcze w roku 1598, a Pawła, że Jana III podpisał elekcyą królewską, Akta zaś Ziemi Drohickiej, z których nadpradziad wywodzących się własną ręką wypisał notacyą najdujących się licznych tam tranzaktów, poczynając prosto od roku 1600, świadczą o ciągłym Małego i Wielkiego Wiercina dziedziczeniu tej familii (…) CPAH Litwy w Wilnie, f 391,z.4 nr 3240 s. 31) - Wywód familii urodzonych Snopków Wiercińskich herbu Rawicz z 31 marca 1819 roku.
Herb historyczny rodu
Rawicz (1470 do dzisiaj)
Historyczne herby adopcyjne
Ślepowron (od 16 lutego 1551 do dzisiaj - adopcja do herbu rodu Kłopotowskich), Powała lub Ogończyk (od 22 lutego 1524 do 1573 Podlasie - prawdop. adopcja herbowa do rodu Korzeniewskich ), Abdank (wzm. 1551 Wiercień Wielki)
Herby legitymacyjne: Wieniawa (po krajczym brasławskim Felicjanie Franciszku z przydomkiem Snopek, 21.10.1800), Janina ( od 1848 roku w powiecie bielskim), Wieże ( po Jancentym s. Tadeusza z przydomkiem Snopek: Wołyń, Podole, Małopolska od 1802 roku do dzisiaj) i Ostoja ( uwaga: herb Ostoja jest herbem rodu Świercińskich z Wielkopolski, zapewne ktoś błędnie odzczytał jako S. Wierciński).
Przydomki Wiercińskich: Snopek, Zygmunt, Buzak, Szablica
Wywodzili się z rodu Snopek z Mozgawy herbu Rawicz.
Jan Ciechanowicz w opracowaniu '' Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego'' wiele miejsca poświęcił rodzinie Wiercińskich (...) Wierciński vel Wertyński (Vertinskas) herbu Janina, Ogończyk, Rawicz, Ślepowron, Wieniawa. Używali przydomku Snopek. Pochodzili z Polski środkowej, ale bardzo wcześnie odgałęzili się na wschodnie połacie Rzeczypospolitej. Snopkowie zaś - jak podaje Przemysław Dąbkowski ( Wędrówki rodzin szlacheckich, Lwów 1925, s 9 ) - ród swój wiedli z Małopolski. Pisali się ''z Mozgawy'', już w XV wieku posiadali liczne wsie na Rusi Halickiej(...)
Snopek herbu Rawicz z Mozgawy (dziś wieś w powiecie Pińczów, gmina Chrobierz, parafia Młodzawy, woj. małopolskie. Przedstawiciele: Szczepan 1240, Piotr z Potoku 1336, Jakusz z Dziekanowic i Mozgawy, komornik ziemski krakowski 1402, Piotr z Kunaszowa k. Rohatyna 1402). Ród określany jako Snopkowie z Mozgawy wygasł ok. 1470 roku pozostawiając dwie linie: Snopek Wiercińskich i Snopkowskich.
Snopkowscy po Janie z Salomonicz *ok.1420+ok.1485 (do 1939 Szołomienice, powiat Rudki, woj. lwowskie, dziś na Ukrainie) - gałąź lubelsko-halicka.1 żona Katarzyna Czelatycka 2 żona Małgorzata Czeszyk herbu Ossoria c. Mikołaja z Tyrawy Wołoskiej, sędziego sanockiego (Uwaga! Niesiecki i Paprocki błędnie zapisali ich wspólnie ze Snopkowskimi ze Snopkowa po Rafale Ożarowskim, również herbu Rawicz )
Przedstawiciele: Jakub z Kuroszy i Babczyniec *1445+ok.1515,żona Jadwiga Herburt c. Jana, Jakub z Niedrzewicy s. Jakuba *ok.1470+ok.1535, żona Anna z Sitna c. Piotra, Jakub z Sitna i Gardzienic s.Jakuba *ok.1530+18.11.1605 (wojski chełmski w latach 1555-1602) 1 żona Katarzyna Suchodolska 2 żona Anna Herburt, Stefan z Gardzienic * ok.1577 +22.03.1622- chorąży koronny, żona Anna Firlej, Jadwiga *1556+1606, córka Jakuba, siostra Stefana, za Markiem Sobieskim. Matka Jakuba Sobieskiego herbu Janina)
Snopek Wiercińscy po Andrzeju z Karszewa księgi ziemskie szadkowskie 1451 (dziś wieś w gminie Łask, powiat łaski, woj. łódzkie, w latach 1975 -1998 woj. sieradzkie AGAD Warszawa – Jan, księgi ziemskie szadkowskie 1465, Stanisław, księgi grodzkie sieradzkie 1477) - linia podlaska.
Przodkowie podlaskich Wiercińskich przenieśli się z Karszewa w ziemi sieradzkiej oraz prawdopodobnie z nieistniejącej już miejscowości Wiercin (osada obecnie wchodzi w skład wsi Niedoń w gminie Błaszki). Należeli do grupy rycerstwa sieradzko-łęczyckiego, która zdecydowała osiedlić się na Podlasiu. Podlaska szlachta w swej większości korzenie miała bowiem na Mazowszu. Miejscem osiedlenia stały się ziemie należące obecnie do parafii Dziadkowice, Siemiatycze, Perlejewo i Ostrożany. Z ziemi sieradzkiej pochodzili Dziadkowscy i Osmólscy z Osmolina i Charłupi herbu Bończa, którzy przybyli około 1430 roku. Snopkowie z Wiercina osiedlili się nieco później. Nazwa Wiercin, Wiercień Wielki (obecnie Duży) została więc przeniesiona, a stało się to pod koniec XV wieku. Nazwisko Wierciński nie powstało od Wiercieni na Podlasiu, lecz od rzeki Warty i nazw pochodnych (Zawiercie, Warcin, Warcino, Wiercin).W podobnym czasie w wymienionych parafiach osiedlają się Zarembowie z Kalinowej herbu Zaremba, zakładając kilka wsi o nazwie Zaremby. Rodzina Pomianów z Jasionnej, którzy na Podlasiu przyjmują nazwisko Kłopotowski. Z okolic Sieradza pochodzili także podlascy Wygonowscy.
Wierciński - ziemia bielska, parafia Rusków, Wiercienie
Wierciński - ziemia drohicka, parafia Dziatkowice, Wiercienie: Wielkie, Zabłocie
Łukasz Łapiński, Tomasz Jaszczołt ''Spis szlachty woj. podlaskiego'' Verbum Nobile nr 16
Ludwik Czarkowski ''Spis ludności pod względem narodowościowym, Powiat Bielski w Guberni Grodzieńskiej, zarys ludoznawczy Część II: Ilość i rozmieszczenie Polaków i Rusinów w powiecie bielskim ''
Pod hasłem ''Wsie, zamieszkałe przez drobną szlachtę wyznania rzymsko - katolickiego, narodowości polskiej '' można przeczytać
Wiercień Boćkowski, Wiercień Duży, Wiercień Mały ( Wiercieński )
Powyższe spisy dotyczą osób z tych samych miejscowości, a użyto dwu form nazwiska.We wszystkich liniach te same osoby były notowane jako Wierciński lub Wiercieński. Na dalekich kresach oraz w WKL do czasu inkorporacji Podlasia do Korony również Wertyński.
Pierwszą wzmiankę o Wiercińskich zawiera wywód szlachecki z 22 lutego 1524 roku. Wspomniany jest tam Jakub Wierciński. Zapisane są tam także nazwiska Sieklucki i Korzeniewski. Wiercińskich wspomina również wywód z 16 lutego 1551 roku. Jako świadkowie występują Laurenty i Jan Kłopotowscy z miejscowości Kłopoty Bańki herbu Ślepowron.- źródło: Semkowicz - Wywody szlacheckie w dawnej Polsce. Już w roku 1528 Wirtensky wystawia 4 zbrojnych w popisie wojennym ziemian drohickich. Pojawiają się również dwaj rycerze z ''seła Werten'' w ziemi bielskiej. Można przyjąć rok 1528 za moment powstania bielskiej linii Wiercińskich (Wiercień k/ Bociek, Olszewo) źródło: A Jabłonowski - Źródła Dziejowe
W 1569 roku ma miejsce inkorporacja Podlasia do Królestwa Polskiego. Wiercieńscy z Wielkiego Wiercienia, Zabłocia, Wygonowa, Truski i Wiercienia bielskiego składają przysięgę na wierność królowi polskiemu.- Na podstawie ''Akta unii Polski z Litwa '' 1385-1791 wydanych przez Stanisława Kutrzebę i Władysława Semkowicza – Kraków 1932 .
Aleksander Jabłonowski w części ''Zródeł Dziejowych'' pod nazwą '' Podlasie'' napisał(...)Dalej na północ parafii drohickiej, właściwie siemiatyckiego działu, rozciąga się długim pasem, przy samej ścianie powiatu mielnickiego, aż do zetknięcia się z parafią ruska w ziemi już bielskiej ( nb.brańską właściwie) parafia Dziadkowsko-Dołobowska. Ogarnia ona wsi 22, uprawiających razem włok ziemskich 209 i osiadłych 80. W dziale onej południowym, mniejszym względnie widzimy 6 wsi ziemiańskich, gniazdowych nawet, jak Wiercienie, Malinowo, Lipiny, Zaręby etc mających włok ziemskich 80 W północnym zaś dziale -najprzód za Dziadkowicami zaraz jeszcze 6 wsi drobno szlacheckich i gniazdowych, jak Osmola, Piotrowo, Wygonowo etc. o 95 włókach po nad niemi zaś 2 drobne włoście Dołobowska-wsi 3 o 46 włókach osiadłych, nadto Siekluki mające 20 włók ziemskich (...)
W tym opracowaniu, Jabłonowski zamieścił ''Regestr poboru Króla jegomości na obronę Rzeczypospolitej wedle uchwały sejmu warszawskiego w 1580 r uczyniony przez Jana Grota sędziego drohickiego'' Z Wielkiego Wierczenia i Płonowa w parohii Dziadhkowsko Dolobowskiej od szlachetnych Wierczeńskich, z włók ziemskich 30, podatek pobrano. To samo uczyniono z włók 10 w Wierczieniu w Parohii Ruskiej.
Franciszek Ksawery Piekosiński w ''Rekognicyarzu poborowym woj podlaskiego z 1581 roku'' wylicza Jakuba, Jana, Stanisława i Szymona Wiercieńskich z Wiercienia w parafii Bielskiej. Jeden z nich używa herbu Ślepowron, a drugi herbu własnego z literami IH. Możliwe że Piekosiński błędnie odczytał litery bowiem powinno być IW.
Częściową odpowiedź, na nurtujące pytania związane z nazwiskiem rodowym, można znaleść w dwu herbarzach: Emilian v. Żernicki Szeliga - Herbarz wydany w języku niemieckim Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenenandersländischen Adelsfamilien : General-Verzeichniss. Bd. 2 Hamburg. 1900
Wierciński W. Rawicz. - Wolvnien 1790 (Zł. Ks. 6).
Wierciński W. Ślepowron. - Podlachien 1598, Wolynien, Lithauen. Fiihrten um 1825 in Polen als Wiercieński den Adelsbeweis (Nsk. Ad. M. Pol. Krosn.)
Jerzy Seweryn Hr. Dunin Borkowski Spis nazwisk szlachty polskiej wydany we Lwowie :lol: w 1887 Dział Rodziny Szlacheckie Polskie
Wiercieński h. Ślepowron vel Wierciński z Wiercień w podlask. 1674 ( Con. ) w bielsk. 1764 ( Con.)
Wierciński p. Snopek w podlask. 1598 ( Nies.) w orszańsk. 1764 (Con.)
Częściową, bowiem twórcy herbarzy wprowadzili sztuczny podział.
Pod datą 10 czerwca 1660 roku, wojewoda witebski Jan Antoni Chrapowicki w Pamiętnikach zapisał (…) Jam też wyjechał prędko po nim i nocowałem u pani Wiercińskiej w Wiercieniu, mila od Siemiatycz dobra(...)
(..)Jan [Malinowski], syn Andrzeja i Apolonii Krassowskiej, sprzedał w 1772 r. części wsi Bujny Jackowi Wiercińskiemu(...) Rodzina herbarz szlachty polskiej T 10 Urski Seweryn
W XVIII w głośną, była sprawa związana z cudownym obrazem w cerkwi kornińskiej. W latach 1716-1724 w cerkiewce w Korninie pojawiają się także rzymscy katolicy. Pośród nich Wiercińscy z ziemi Bielskiej (...) Imść Pan Mateusz Wierciński sub juramento zeznał, że bywszy chorobą złożony, przez niedziel cztery, gdy się udał w protekcję Najświętszej Matki Kornińskiej, przyszedł wprędce do pierwszego zdrowia i dzięki czyniąc za dobrodziejstwo(...) i Drohickiej (...)Ja niżej na podpisie zeznawam tym skryptem moim, żem jest uzdrowiony na nogi i wzrok z łaski Matki Przenajświętszej Kornińskiej, do której mię ofiarowano w chorobie mej ciężkiej i zaraz przyszedłem do siebie, i wotum swoje odprawił, za co niech będzie cześć i chwała Matce Przenajświętszej, na wieki wieków, amen. To się stało roku 1717, dnia 16 Octobria, co zeznaje i dla lepszej wiary ręką moją własną podpisuję się Alexander Jan z Wielkiego i Małego Wiercina Wierciński (…)(Mironowicz Antoni)
Przedstawiciele rodu.
Gałązki Podlaskie po 1800
Andrzej z przydomkiem Snopek s. Kazimierza i Agnieszki Kłopotowskiej *1795 Wiercień Duży + 1830 który wziął dnia 02.03.1827 ślub z Joanną, c. Piotra po Franciszku i Zuzanny z Krassowskich (...)Nobilem Andream Wierciński Juvenem Francisci Wierciński dicti Snopek filus et Nobilium Joannam Virginem, olim Petri Wierciński filam dicti Zygmąt(...)
Grzegorz syn Mateusza (Macieja) dicti Zygmunt * ok. 1755 +01.03.1815 Wiercień Duży, burgrabia grodzki drohicki. Żonaty z Józefatą Woyno. Po nich dwie córki:
- Aniela Marianna - do chrztu podawali ją; starosta podlaski [nurski] Tomasz książę Ossoliński z subdelegatową drohicką Agnieszką Kosińską. Asystowali subdelegat drohicki Kazimierz Kosiński z viceregentową drohicką Agnieszką Kosińską (Drohiczyn 1789).Za Michałem Lubowickim z Lubowicza -Ostrożany 1818r.
- Teresa * 1794 + 02.02.1814 Wiercień Duży
Kazimierz Piotr s. Mateusza (Macieja) z przydomkiem Zygmunt *ok. 1750 Wiercień Wielki + ok.1820 b. wicesgerent sądowy wojew. kijowskiego, burgrabia grodzki drohicki, syndyk konstytucyjnego Magistratu Lublina, żona Dorota Krassowska *1744 Wiercień Wielki +02.01.1814
Jednym z jego wnuków był Michał *27.03. 1821 Wiercień Wielki / Dziadkowice. Antonius Okólski (...) baptizavi Infantem nomine Michaelem die 27 Martum Nobilum Stanislai Wierciński et Antonine de Wygonowskie. Patrini : Magnificus Dominus Benedictus Czarnocki Judex Castil Drohicensis [sędzia grodzki drohicki ] cum Magnifica Nobilis Marianna Siennicka. Asistenta : Magnificus Dominus Simon Borzym Advocatus Judical Terrestres [adwokat prawa ziemskiego] cum Marianna Malewska (...)
Wojciech s.Franciszka z przydomkiem Zygmunt herbu Ślepowron *1749, między 1827-1833 [brak aktu zgonu] dziedzic działów na Wiercieniu Dużym i Wałkach 1 żona N 2 Anna Jeziorkowska +19.03.1826 Wiercień Duży
Ślub Józefa*1777 s. Wojciecha odbył się w Ostrożanach 10 .09. 1811 (...) za zezwoleniem własnego plebana Nowożeńców i w przytomności tegoż WJX Józefa Krzyżanowskiego, zaślubieni według Obrządku Kościoła Rzymskokatolickiego w Ostrożanach Szlachetnie Urodzeni Imć Państwo, Józef Wierciński Młodzianin z Wiercienia Wielkiego z Dominiką Wygonowską Panną Parafii Dziadkowickiej. Świadkami zapisani Szlachetnie Urodzeni Jmć Pan Antoni Niewiarowski, Imć Pan Stanisław Kłopotowski(...)
Alexander Kazimierz syn Józefa z przydomkiem Zygmunt * Wiercień Wielki 14.02.1813(...)dwoma imionami Alexandra Kazimierza, Syna szlachetnie urodzonych ślubnych Rodziców Jmć Pana Józefa Wiercińskiego i Dominiki Wygonowskiej Ja Xiądz Józef Krzyżanowski ochrzciłem(...)źródło Metryki APH Wilno Archidiakonat Białostock. W latach (...) 1817 i 1835 r. potwierdzenie przynależności do stanu szlacheckiego uzyskał Aleksander Kazimierz Wierciński, właściciel części dóbr Wałki i Wiercienie w powiecie drohiczyńskim w guberni grodzieńskiej, oraz kilkudziesięciu innych członków tego rodu(...) CPAH Białorusi w Grodnie. f.332.z.4, nr 1,s 4 )W 1839 r. - Jan Ciechanowicz Rody Rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Jednym z licznego rodzeństwa Alexandra był Antoni *16.06.1818 Wiercień Wielki. Chrzestni : Dominik Mikułowski z Marianną z Pieńkowskich, żoną sędziego drohickiego Felixa Uszyńskiego.
Katarzyna c.Ignacego po Wawrzyńcu dicti Zygmunt i Agnieszki Tołwińskiej za Józefem Zarembą, Dziadkowice 13.01.1834
Linia z przydomkiem Zygmunt poszła po Zygmuncie s. Mikołaja z Wiercienia Wielkiego - 1580 r.
Józef s. Franciszka z przydomkiem Buzak * ok.1785 Wiercień Wielki, poślubił Zuzannę z domu Krassowska wdowę po Piotrze Wiercińskim z przydomkiem Zygmunt
Bronisław, p s. "Borzym" (*1827 prawd. we wsi Morze, parafia Ostrożany+1883), były kapitan saperów w armii rosyjskiej. Dowódca oddziałów powstańczych na Podlasiu i lubelszczyźnie. Po powstaniu zamieszkał w Galicji gdzie pracował jako kasjer Skarbu.
Zmarł bezpotomnie w Nawojowej.
Andrzej z przydomkiem Szablica z Wiercienia k/ Bociek, dnia 16 marca ksiądz Kacper Godlewski, Wikary Kościoła Boćkowskiego ochrzcił (...)niemowlę imieniem Józef ur. 14 marca szl. Jędrzeja Wiercińskiego przydomek Szablica i Kunegundy z Domu Biszewska(...)
(...)Dnia 5 lipca zmarł Józef syn urodzonego Andrzeja Wiercińskiego Szablicy mający rok 1 (...)
Linia mazurska (protestancka) - 1590
Leonard * ok.1510 +1591, przeszedł na luteranizm, pastor protestancki w Mieruniszkach i w Żabinie. Założyciel linii mazurskiej.*5
Andrzej s. Leonarda, pastor w Saalau 1570 -1585 (dziś Kamenskoje)
Stanisław s. Leonarda (Stanislaus Wircinsius), pastor w Gołdapi i w Żabinie
Grzegorz s. Stanisława (Gregor Wircinsius), pastor w Stallupohnen zur Ehe, współautor wydanej w 1610 roku a opracowanej na uniwersytecie w Wittenberdze rozprawy De Princpiis, Itamque Caussis In Genere oraz Cannones Logici
Severin Wirczinsius, pełnił w latach 1621 - 1633 obowiązki pastora w Tolmingkehmen (dzisiaj Czystyje Prudy), wnuk Leonarda.
Eufrozyna + 1637/8 Królewiec, za Mateuszem Myślęckim. Ich synem był Celestyn Myślęta * 27 marca 1588 roku w Kutach +1653, orientalista, rektor Albertyny
Linia litewska herbu Rawicz i Wieniawa - 1700
W 1718 roku Wierciński Florian, towarzysz chorągwi pancernej księcia Wiśniowieckiego był cześnikiem Ziemi Drohickiej (...)który to tytuł przez pokolenia członkowie tego rodu nosili. Tak np. Marcin Wierciński już w końcu w XVIII w. był też cześnikiem Ziemi Drohickiej, ale jako ostatni, gdyż władze rosyjskie położyły niebawem kres polskim tytułom i rangom ( CPAH Litwy w Wilnie, f 391,z.4 nr 3240 s. 31) (…) ( Jan Ciechanowicz, Helena Kozerska )
Florian Wierciński uważany jest za założyciela litewskiej gałęzi Rodu.(...)W 1819 roku heroldia wileńska uznała aż dwudziestu dziewięciu Snopków Wiercińskich z powiatu wiłkomierskiego „ za rodowitą i starożytną szlachtę polską” (CPAH Litwy w Wilnie . f 391z 8 nr 2597, s. 263-270)
Z litewskiej linii Rodu wywodził się, wspominany przez Teodora Narbutta, Maciej Wierciński (...)Jak udało mnie się mimochodem stwierdzić w Wileńskim Archiwum Akt Dawnych Maciej z Wiercień Wierciński był komornikiem lidzkim już w 1773. księga 5372, f 394 a żył jeszcze w roku 1801 ks.5643,f.818. W 1773 razem z Wiercieńskim występuje (Tadeusz) Antoni Ryłło również komornik lidzkiego powiatu(...) - Ateneum wileńskie H. Łowmiański. W 1831 roku członkiem rządu powstańczego Litwy był ks. dziekan Ignacy Wierciński, a posłem na sejm Romuald Wierciński.
Spis osób noszących nazwisko Wierciński wg. Czesława Malewskiego wskazuje na miejsca osiedlania się członków rodu na Litwie
Wierciński - h. Rawicz pw. 10.I.1799 r., 7.X.1818 r.
ok. Sołtaniszki, Puziele, wieś Miżańce - parafia nacka;
ok. Surkonty - parafia raduńska; dwór Waszkiewicze - parafia bielicka; ok. Kraśniki - parafia różankowska;
ok. Sokoły, Noniszki - parafia żyrmuńska; wieś Widyniańce, ok. Kijucie - parafia koleśnicka; Perepeczyce - parafia lidzka; Kopciowszczyzna - parafia zabłocka;
wieś Tatarka - parafia ossowska; wieś Moskale - parafia żołudzka;
Florian, cześnik drohicki * 1660, założyciel linii litewsko – białoruskiej, dziedzic Trowpi, Degianiec i Fiedoryszek, towarzysz chorągwi pancernej hetmana Wielkiego Xisięstwa Litewskiego księcia Wiśniowieckiego, deputat wojskowy w latach 1702 – 1706. Żonaty z Heleną Szołkowską
Z nich:
Walerian, towarzysz chorągwi Petychorskiej chorążego wiłkomirskiego Szyrwińskiego, - wzm. 4 czerwca 1710
Antoni, regent grodzki witebski, sługa Adama z Brusiłowa Kisiela, podkomorzego witebskiego – wzm.1713
Maciej s. Jerzego, dziedzic Wierciałek, komornik lidzki od ok. 1773. księga 5372, f 394, żył jeszcze w roku 1801 ks.5643, f.818. Żonaty z Elżbietą z Alexandrowiczów
Ignacy, ksiądz katolicki, dziekan, członek rządu powstańczego Litwy w 1831 r.
Hipolit, dziekan upicki, proboszcz w Poniewieżu, aresztowany za udział w powstaniu 1831
Romuald, poseł na sejm z powiatu wileńskiego 1830-1831
Antoni ur. w majątku Bożyn koło Borysowa, gubernia mińska. zm. 28.10.1873 w Nimes. Konstruktor dróg i mostów. Był synem Jana i Rozalii Rawicz. Absolwent Wydziału Budownictwa i Miernictwa na UW. W powstaniu listopadowym ppor. artylerii. Za udział w nim majątek został skonfiskowany.
Leonard, dziedzic Jurgowa, pisarz wołkowyski. Za udział w powstaniu styczniowym zesłany a część majątku Jurgowo zostało zlicytowane. Przodek aktora i reżysera Edmunda Wiercińskiego.
Mieczysław *ok 1870+1941, współwłaściciel majątków Żupki i Jurgowo w pow. Wołkowysk, woj białostockie, członek Kresowego Związku Ziemian, inżynier, budował kolej transsyberyjską, ożenił się Ernestyną Zieleniewską +1880 Tomsk. Jej ojcem był Kazimierz Jakub Zieleniewski *1845 Gregorki +1917 Tomsk - był zesłańcem po powstaniu styczniowym. Po uwięzieniu 1863-64 na Białorusi osiadł w Tomsku. Matką była Adelajda Juszkiewicz *1854+1927 c. Tomasza i Ludwiki Kondratowicz herbu Syrokomla.
W kwietniu 1940 r. aresztowany wraz z żoną oraz bratem Ignacym i wywieziony do Kazachstanu gdzie zmarł. Miał 2 synów:
Henryka, oficer techniczny lotnictwa +1983, po wojnie mieszkał, wraz z żoną Jadwigą +1986 w Brighton (East Sussex) i Edmunda *19.02.1899 Jurgowo, woj. białostockie +13.09.1955 Warszawa, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim. Aktor, reżyser teatralny, w młodości mieszkał i uczył się w szkole realnej w Wilnie. Należał do konspiracyjnej organizacji niepodległościowej "Wyzwolenie". Następnie był uczniem gimnazjum w Tomsku – matura 1916. Póżniej studiował na Wydziale Prawnym Uniwersytetu Tomskiego i działał w polskiej organizacji studenckiej "Ognisko". W 1918 wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego na Syberii. W latach 1921 -1922 student prawa i filozofii na UW w Warszawie.W 1922 zdał egzamin aktorski i związał się z Redutą Juliusza Osterwy. Jego imię nosi teatr we Wrocławiu. Żonaty z Marią Serkowską. Córka Ewa.
Linia radomsko – małopolska herbu Rawicz z przydomkiem Snopek oraz ich gałązka wołyńska – 1750
Wiek XVIII to okres w historii rodu w którym wielu przedstawicieli przenosi się na inne ziemie. W pierwszej połowie wieku w ziemi sandomierskiej osiedlają się, poseł na Sejm Wielki Józef oraz komornik Ziemi Bielskiej Bartłomiej.
Szymon Konarski w Kanoniczkach Warszawskich zapisał (...)Katarzyna Wiercieńska, primo voto, rozwiedziona z Jackiem Potkańskim, była córką Józefa Wiercieńskiego i Magdaleny Farurej herbu Sulima(...) Druga z córek, Marianna została żoną Kacpra Wielogłowskiego. Józef Wiercieński, poseł na Sejm Wielki z sandomierskiego, podpisał akt konfederacji sejmowej z 7 X 1788.
Co ciekawe Niesiecki jak i Żychliński każą córkom Józefa Snopek Wiercińskiego herbu Rawicz używać herbu Ślepowron. Miejscowości związane z tą gałęzią to Śmiłów, Kaliszany, Lipsko i Przybysławice.
W Katalogu rękopisów Archiwum X.X. Sanguszków w Sławucie znajduje się zapis.
Inwentarz 1023.4 Bielsk Miecznik Wierciński Feliks 1799-1804 r.
Jan Marek Giżycki w ''Spisie ważniejszych miejscowości w powiecie starokonstantynowskim na Wołyniu z 32 rycinami '' 1910 dopisał fragment dziejów wołyńskiej gałęzi rodu.(...)Wiercińscy vel Wiercieńscy h. Rawicz z przydomkiem Snopek przyszli na Wołyń z Radomskiego w drugiej XVIII w. połowie trzymając się Zasławszczyzny. Jeden z tego rodu miecznik bielski, miał w zastawie od Sanguszków Jakimowice (p. Zasławski z klucza antonińskiego), żonaty z Joanną Rutkowską h. Pobóg (...)Tak wesoło było w Łazuczynku do r. 1830; nastąpiło powstanie, pan Józef z dwoma synami, młodzieniaszkami jeszcze, z Ludwikiem i Bertoldem, siadł na koń i podążył na pole walki(...)
Z wołyńskiej gałęzi Wiercińskich wywodził sie, syn adwokata Mikołaja Wiercińskiego, rosyjski wykonawca romansów, Aleksander Nikołajewicz Wertyński.
Stanisław Wiercień Wielki *1690+1760 s. Marcina i Zofi z Wiercińskich c. Adama, dziedzic działów na Wiercieniu Wielkim, żonaty z N. Zielińską.
Józef *1760 + Śmiłów 1804 I 21, syn lub wnuk Stanisława [być może ojcem Józefa był Józef s. Stanisława.]
Dziedzic połowy miasta Lipska i jego zarządca, dziedzic na Kaliszanach, Śmiłowie, Igoniach, komisarz skarbowy powiatu sandomierskiego, cześnik halicki (sanocki), poseł na Sejm Wielki z sandomierskiego wybrany w Opatowie 16.XI.1790 r. Żonaty. I. Katarzyna Śniadkowska, II. Magdalena Farurej. Miał dwie córki: Katarzynę 1 voto za Hiacyntem Potkańskim herbu Brochwicz 2 voto Cyprianem Baczyńskim herbu Sas oraz Mariannę za prezesem Senatu Wolnego Miasta Krakowa Kacprem Wielogłowskim herbu Starykoń s. Józefa.
Bartłomiej*ok.1760, bielski komornik ziemski, początkowo dzierżawca Wierzbicy i Woli Wierzbickiej a następnie dziedzic Wyszmontowa. Jako wdowiec poślubił Eleonorę de Laveaux z Janikowic.
Grzegorz, regent grodzki kamieniecki, syn dziedzica Jakubowskich w parafii Boćki, Andrzeja po Marcinie *1702 +1770, żona Jadwiga Trzemeska h. Gozdawa.
Józef Stanisław, miecznik drohicki, dziedzic części Radgoszczy k. Tarnowa, *ok. 1701, +1770, żona Teresa Hulewicz
Piotr, dziedzic wsi Dobra w Małopolsce, * 1700 Jakubowskie w parafii Boćki, +1770
W 1747 r. Piotr, Grzegorz i Stanisław cedują dobra na Wiercieniu na stryjecznego brata Andrzeja, żona Barbara Gardlińska
Michał s. Piotra i Barbary Gardlińskiej * 04 X 1739 Dobra, wieś w Małopolsce + Ostrów 30 XI 1804. Dnia 01 IX 1757 wstąpił do zakonu Jezuitów w Ostrogu. W latach 1759 - 1762 studiował filozofię w Jarosławiu. Od 1767 do 1771 studia teologiczne w Łucku, po 1770 ksiądz w Łucku a po 1771 nauczyciel w Kamieńcu Podolskim. W 1774 został mianowany przez Potockiego prefektem Szkoły Woj. Lubelskiej.
Dnia 8 marca 1784 r. był w kościele w Boćkach gdzie odebrał zaświadczenie od ks. kanonika Tomasza Chudzickiego, dziekana bielskiego i proboszcza boćkowskiego wydane na jego osobiste żądanie do celów legitymacyjnych. Jeszcze w 1782 wizytator Hołowczyc proponował KEN kandydaturę Michała do funkcji szkolnych.
Feliks Polikarp s. Piotra i Barbary Gardlińskiej, miecznik bielski *26 I 1747 + 1810,
protoplasta linii wołyńskiej, żonaty z Joanną Rutkowską h.Pobóg. Dnia 26 marca 1782 – intercyza między Bartłomiejem Kazimierzem i Salomeą z Duninów Brzezińskich Rutkowskimi a Felixem Polikarpem zięciem. Z tego małżeństwa: Rajmund, Józef i trzy córki.(...) 1074 Inwentarz dóbr wsi Teleżyniec do Klucza Szepetowieckiego należących dziedzicznych X Hieronimowi Sanguszko Woj. Wołyńskiego, przy podaniu w arendowną trzechletnią possesyą W. Felixowi Wiercińskiemu, miecznikowi bielskiemu spisany dnia 13 marca 1804 r (...)
Józef s. Feliksa Polikarpa, dziedzic Bogdanówki i Małego Łazuczyna (Łazuczynka) na Wołyniu, *1783 +1850, żona Urszula Giżycka h. Gozdawa, horążanka horodelska.
Za udział w powstaniu listopadowym zasłany w 1838 r. do Wiatki, następnie internowany w Połtawie i Czernichowie. Dnia 1 X 1843 wrócił na Wołyń i został oddany pod tajny dozór policji. Figurował w Księdze Adresowej Kom. Opieki z adnotacją o ułaskawieniu. Około 1844 poślubił Izabellę Dzierżanowską h. Grzymała, siostrę rodzoną księżnej Konstantynowej Czartoryskiej i generałowej Rautenstrauchowej. Majątek został skonfiskowany.
Bertold (Bartold) Antoni s. Józefa (chevalier Bertold de Wiercinski) *Łazuczynek 28 III 1811 + Boulogne-sur-Mer Francja 22 03 1868. Ukończył liceum w Krzemieńcu. W powstaniu listopadowym porucznik rakietników, ozd. k.VM W czasie Wiosny Ludów w stopniu pułkownika. Polski działacz niepodległościowy w USA i Anglii. Związany z Hotelem Lambert.
Ślub w St. James, Westminster w Londynie dnia 08 07 1854 z Susanne Rodwell. Suzan c. Jemesa. Została pochowana w Konstantynopolu z ostatnim mężem, dyktatorem powstania styczniowego Michałem Langiewiczem.
Ludwik*1812 Łazuczynek+1858 Windukty na Żmudzi, brat Bartolda. w powstaniu listopadowym podporucznik - 6 kompania poz. Piesza -kawaler złotego VM - 14 Września 1831, następnie awansowany na kapitana. Po upadku powstania w Galicji z korpusem Dwernickiego. W czasie Wiosny Ludów dowódca artylerii w Syrakuzach na Sycylii u La Fariny pod Mierosławskim. Działacz konspiracji krakowskiej w szeregach węglarstwa i Stowarzyszenia Ludu Polskiego. Żonaty z Anną Rymkiewicz.
Erazm *1790 gub. Żytomierska, wstąpił do służby w 1809, Rkp.387.2 ) DP 2.8.1845, żołnierz Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, powstaniec listopadowy, emigrant we Francji, por.p 8 piech. lin. 1815 - 1826 Mjr. 12 ppl. + 28 06 1845 w Tours. Sygnatariusz Aktu z roku 1834 przeciw Adamowi Czartoryskiemu. Żona Marianna Snarska z którą miał córkę Eleonorę Erazynę Mariannę * 04.02.1827 Warszawa Praga
Józef * ok. 1800 z Czorsztyna, obwód Sącz. Ojciec Remigiusz (Remigian), nobilis. W 1810/11 - 1811/12 w kl. V, VI Gimnazium w Podolinie (dziś Słowacja). Działacz niepodległościowy w Małopolsce.
August (prawd. brat Józefa * Czorsztyn ?) powstaniec styczniowy, emigrant rodem z ziemi Spiskiej, zmarł 12 lutego 1865 r w Konstantynopolu w wieku lat 46.
Gałązka z herbem legitymacyjnym Wieże.
Feliks (Fortunat) Klemens s. Fortunata po Jacentym synu Tadeusza, gubernialny sekretarz Wołyńskiej Szlacheckiej Deputacji w Żytomierzu, +1840 Lwów, żona Julia Bielecka h. Pobóg
Julian Leon *22 VIII 1901 Łańcut +27 VII 1985 Kaków s. Kazimierza po Fortunacie, zastępca dyrektora w ordynacji hr. Potockich, po wojnie pracował jako radca prawny, używał imienia Juliusz
W 1920 w 214 pułku ułanów, 14 szwadron - otrzymał Krzyż Walecznych
W 1939 porucznik rezerwy w 24 dywizji piechoty, żona Maria Pohorecka
Adam Zbigniew s. Kazimierza, dyplomata w konsulacie RP w Berlinie, *1910 Kurowice k / Lwowa ,
+ zamordowany przez NKWD we Lwowie w 1939 r.
Linia lubelska herbu Ślepowron – 1770
Innym kierunkiem migracji Wiercińskich stała się Lubelszczyzna. (…)Wiercieńscy herbu Ślepowron, wżyci w sąsiedztwo wojewódzkie , nie byli jednak autochtonami ziemi lubelskiej. Wieś Wiercień na ziemi drohickiej jest kolebką rodu, którego paru przedstawicieli w połowie wieku XVIII przeniosło się w Lubelskie. Protoplastą lubelskiej gałęzi Wiercieńskich stał się Wojciech, podstarosta drohicki i – co ważniejsze – członek palestry lubelskiej(...) napisał w szkicu '' Elity urodzenia'' Andrzej Zajączkowski.
Oto jak opisywał w " Pamiętnikach" początki swojego rodu na lubelszczyźnie Henryk Wiercieński, powstaniec z 1863. (...)A jakkolwiek przodkowie moi po mieczu osiedli w Lubelskiem znacznie później niż Koźmianowie, (bo gdy Koźmianów spotykamy w liczbie szlachty tu osiadłej jeszcze w połowie XVIII stulecia, o czym świadczy Księga poborów województwa lubelskiego z 1648 roku , to pan Wojciech Wiercieński, podstarosta drohicki, pierwszy tego nazwiska, osiedlił się w Lubelskim dopiero w drugiej połowie XVIII stulecia, a brat jego Andrzej, cześnik drohicki, mój pradziad, nie opuszczał jeszcze Podlasia, i dopiero syn jego, Paweł, pojąwszy Koźmianównę za żonę pod koniec XVIII stulecia, przeniósł się w te strony(...). Miejscowości związane z ta linią to Modliborzyce, Snopków, Szczuczki, Dąbie, Słupia, Wierzchowiska i Nałęczów
Przedstawiciele gałęzi lubelskiej znajdują się w spisie szlachty Królestwa Polskiego z 1850 roku pod nazwiskiem Wierciński oraz Wiercieński.
Wspominają lubelskich Wiercieńskich, Kajetan i Andrzej Koźmianowie. Również znaleźli swoje miejsce w fikcji literackiej pod tytułem ''Nil Desperandum'' Reymonta.
Wojciech * ok.1749 Wiercień Duży +1829 Wierzchowiska s. Marcina i Agnieszki, brat Andrzeja, uczestnik powstania kościuszkowskiego, od 15 sierpnia 1776 podstarosta drohicki, wojski większy drohicki, sędzia Trybunału Koronnego w Lublinie; dziedzic Modliborzyc, Wierzchowisk, Lutych, Pasieki i Stojeszyna. Żonaty.
1) 1781 Teofila z Nahoreckich c. Samuela starosty kotelnickiego, wdowa po Kacprze Borawskim (bezdzietni).2 Gertruda Wierzbicka + 1837 akt zgonu nr 65 Modliborzyce
z której syn Seweryn i siedem córek: Antonina, Paulina, Walentyna, Marianna, Tekla i Wiktoria. Wojciech po śmierci swojego bratanka Ignacego ze Szczuczek, był opiekunem prawnym jego córki Urszuli która następnie wyszła za profesora UW Antoniego Woelke.
Seweryn s. Wojciecha, początkowo dziedzic Wierzchowisk, następnie dzierżawca Zaleszyc na Podlasiu. Z Olimpii Ostrowskiej miał synów Xawerego i Stefana. Obaj zmarli młodo i bezpotomnie. Pochowani w grobowcu rodzinnym Ostrowskich na warszawskich Powązkach. Poległ dnia 6 maja 1863 roku pod Dołbą w powiecie Radzyńskim, służąc w oddziale Bończy.
Alojza Antonina Joanna *21 VII 1801 Wierzchowiska+ 4 III 1877 w Lublinie,
za Janem Nepomucenem Bonifacym Łempickim*1790+1862 herbu Junosza. Dnia 20 IX 1818 w Modliborzycach państwo młodzi zawarli sakrament małżeństwa. Syn Konstanty+1886, dziedzic Stojeszyna i córki: Felicja * 18 V 1822 za Stanisławem Koźmianem *21 IV 1811 Wronów + 23 IV 1885 Poznań. Pobrali się w przydomowej kaplicy Chłapowskich w Turwi 12 VII 1853 r.
Natalia +1899 Zadybie za Arturem Finkę Piaskowskim.
Walentyna Faustyna Anna ur 1806 - (akt chrztu liber Modliborzyce), za Ewarystem (akt ślubu nr 28 z 1830 roku Modliborzyce, rodzice pana młodego, Tadeusz i Elżbieta Karska) a następnie Augustynem Jasieńskim, dziedzicem Rozwadówki, podporucznikiem 1 pułku jazdy lubelskiej. W 1831 r. był porucznikiem 10 pułku ułanów.
Paulina +30 lipca 1837), wyszła za Jakuba Zembrzuskiego - akt ślubu nr 34 Modliborzyce 1836 rok.
Tekla ochrzczona przez akuszerkę - prawdopodobnie dziecko zmarło - akt liber Modliborzyce 1800 rok.
Wiktoria Teofila *1803, za Janem Pawłem Łempickim s. Felicjana i Julianny Starorypińskiej. Początkowo mieszkali w Modliborzycach a następnie w majątku Godziszewy koło Rypina. Córka Walentyna Julianna Józefa *7 lutego 1833 Godziszewy k/ Rypina + 24 stycznia 1918 w Kętach. W zakonie Maria od Najświętszego Serca Jezusa
Emilia Apolonia Aniela - akt chrztu liber Modliborzyce 1805 r.
Marianna za Adamem Jawornickim - akt ślubu liber Modliborzyce 1819
Paweł s. Andrzeja *1773+11.10.1813, dziedzic Czuchowa a następnie części Babina, żona Tekla Koźmian (1807-1891)
Albert [Wojciech] s Pawła i Tekli Koźmian, wnuk cześnikowicza drohickiego Andrzeja, pierwsza żona Aniela Anatolia Dziedzicka c. Macieja, uczestnik powstania listopadowego, w 1832 roku po teściu przejął prowadzenie drukarni w Radomiu, wyższy urzędnik w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji. 2 żona Agata Głogowska (zm. 1841 w Starej Wsi), dziedzic Snopkowa,
Antoni *1811+1831 w oblężonej twierdzy Modlin s. Pawła i Tekli Koźmian
Gustaw (1835 Stara Wieś k. Bychawy +18.10.1912) s. Alberta (Wojciecha) i Anieli Dziedzickiej, ziemianin, uczestnik powstania styczniowego, działacz społeczny, fundator książek dla publicznej biblioteki w Lublinie im. Łopacińskiego. W 1858 roku poślubił Teresą Rulikowską i prowadził majątek Radostów w powiecie hrubieszowskim.
Stanisław Wojciech Józef(*1809+08.10.1870), syn Pawła i Tekli Koźmian *23.09.1775 + 14.06.1851, pierwsza żona Eleonora Wybranowska, druga Julia ze Strussów Czernicka (*1822), uczestnik powstania listopadowego. Dziedzic Niezabitowa.
Henryk Wojciech Jakub s. Stanisława po Pawle i Julii *15 VII 1843 Kłodnica koło Bełżyc +1923 Lublin), ppor rezerwy,uczestnik powstania styczniowego, zesłaniec, publicysta, statystyk, sędzia gminny, działacz społeczny, ziemianin. Żona Feliksa Marianna Zofia Braun, ślub 22 VIII 1872 r.Jego imię noszą ulice w Lublinie, Chełmie i Nałęczowie. Miał cztery córki i sześciu synów. Jednym z nich był Krystyn Henryk *24 VII 1876+18 V 1964, portrecista, zdobywca wielu nagród na wystawach malarskich.
Ignacy, dziedzic Szczuczek, komornik graniczny drohicki, bratanek podstarosty *ok.1770+ 1817, żona Barbara Wierzbicka c.Jacka
Ignacy*ok.1835+poległ w powstaniu 1863 s. Teofila Ambrożego po Ignacym, dziedzicu Szczuczek, dymisjonowany oficer artylerii rosyjskiej, w powstaniu styczniowym organizował artylerię w oddziale Langiewicza, brał udział w bitwie pod Małogoszczem.
Ksawery *1848+1863 s. Teofila Ambrożego po Ignacym, najmłodszy uczestnik bitwy pod Panasówką gdzie został ciężko ranny, zmarł w szpitalu w Zwierzyńcu w wieku 15 lat.
Seweryn Teofil *1841 +23.01.1887 r. Paryż. s. Teofila Ambrożego po Ignacym. Junkier wojsk rosyjskich. Za udział w organizacji niepodległościowej osadzony w twierdzy Zamość z której zbiegł i przyłączył się do oddziału płk. Czachowskiego a następnie służył pod Jeziorańskim. Wielokrotnie ranny, po upadku powstania na emigracji, właściciel firmy sztucznych kwiatów Mr. Severin.
Członkowie Rodu brali udział we wszystkich powstaniach narodowych, od Insurekcji Kościuszkowskiej po zryw w 1944 w Warszawie. Wielu z nich poznało szlak zesłańców syberyjskich. Inni podzielili los emigrantów.
Podstawa żródłowa
Archiwum bernardyńskie
Kniga Kijevskaja grodzkaja zapisovaja i potocznaja, 1709 i 1710 godov Nr. 27; list 341 na oboroti.
Acticatio laudum seymiku Gromnicznego, anno 1713 woj witebskiego.
Akta Towarzystwa Historyczno Literackiego w Paryżu
Feliks Wrotnowski ''Zbioru pamiętników o powstaniu Litwy w r.1831''
Władysław Zajewski ''Powstanie Listopadowe 1830-1831: dzieje wewnętrzne, militaria''
"Rocznik Stowarzyszenia Naukowców Polaków Litwy". Rok 2005, ss. 168-183
Teodor Narbutt 'Dzieje starożytne narodu litewskiego''
Karol Estrejcher ''Bibliografia'' Tom zbioru ogólnego 32 tom serii III 21 stronica 470
Jan Ciechanowicz '' Rody rycerskie Wielkiego Księstaw Litewskiego''
Jan Marek Antoni Giżycki ''Spis ważniejszych miejscowości w powiecie starokonstantynowskim na Wołyniu z 32 rycinami '' 1910
Archiwum prywatne Wiercińskich
- Sumariusz wywodowy Felixa Polikarpa Wiercińskiego - Łuck
Archiwum X Sanguszków.
- Katalog rękopisów Archiwum X.X. Sanguszków w Sławucie
- Inwentarz 1023.4 Bielsk Miecznik Wierciński Feliks 1799-1804 r.
Barbara Orzelska-Konarska ''W kregu Hotelu Lambert''
Szymon Konarski ''Materiały do biografii: genealogii i heraldyki polskiej'' Tomy 7-8 Tomasz Łubieński ''Bić się, czy nie bić?: Czerwonobiały ; Norwid wraca do Paryża''
International Genealogical index- British Isles
Mowy powstańcze Bertolda Wiercińskiego Londyn 1834
''The Polish review'', Tom 15 Polish - Institute of Arts and Sciences in America
KEN - Jan Popłatek Ludwik Krzemień
Pamiętniki - Kajetan Koźmian
Andrzej Kaproń '' O Henryku Wiercieńskim''
Andrzej Kaproń '' Wojciech Wiercieński i jego potomkowie'' 2014
List Michała Wiercińskiego do Ignacego Potockiego z 27 VIII 1780
Józef z Wiercina Wierciński, cześnik halicki lub Józef de Wiercień Wiercieński Act. Sandomir. Między Rogalińską a Wiercińskim cześnikiem halickim, pożyczka, dobra Sulejowskie - 1786 rok. Biblioteka Łopacińskich Lublin - zbiory specjalne sygnatura 598.
W J Giżycki - tablica genealogiczna Wiercińskich.'Spis ważniejszych miejscowości w powiecie starokonstantynowskim na Wołyniu z 32 rycinami '' 1910
Akt konfederacji sejmowej z 7 X 1788 roku 7 X 1788, 16 XII 1790, Warszawa
Przemysław Jerzy Witek Oleandry, Biuletyn Związku Piłsudczyków Oddział Świętokrzyski nr. 20 maj 2006 Rocznica Konstytucji III Maja
Paweł Powierza ''Wspomnienia z powstania styczniowego 1863 roku''
''Orzeł'' 15 grudnia 1883 nr. 16 Tarnów - nekrolog
Archiwum Diecezjalne w Drohiczynie: parafie: Dziadkowice, Boćki (lata 1824-1949)
Archiwum w Wilnie, Archidiakonat Białostocki: parafie, Dziadkowice, Ostrożany, Siemiatycze, Perlejewo, Boćki (lata 1808-1840)
Stanisław Kutrzeba, Władysław Semkowicz'' Akta unii Polski z Litwa '' 1385-1791 – Kraków 1932
Władysław Semkowicz ''Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie '' tom III Lwów 1913 r.
Emilian v. Żernicki Szeliga - Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenenandersländischen Adelsfamilien : General-Verzeichniss. Bd. 2 Hamburg. 1900
Jerzy Seweryn Hr. Dunin Borkowski Spis nazwisk szlachty polskiej wydany we Lwowie w 1887
Józef Maroszek '' Struktura osadnictwa rycerskiego i drobnoszlacheckiego dawnej ziemi bielskiej do końca XVIII '' na podstawie Russkaja Istoriceskaja Biblioteka, t XXXIII, Litovskaja Metrika, Otd. I, cz. III, Petrograd 1915 roku.
Anna Laszuk Zaścianki i królewszczyzny. Struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku - załącznik nr 7 - Posesjonaci w województwie podlaskim w 1673 roku. Białostockie Towarzystwo Naukowe Wydawnictwo Instytutu Historii PAN Warszawa 1998
Ludwik Czarkowski '' Powiat Bielski w Guberni Grodzieńskiej, zarys ludoznawczy Część II: Ilość i rozmieszczenie Polaków i Rusinów w powiecie bielskim ''
Aleksander Jabłonowski'' Źródła dziejowe'' tom XVII część II Polska XVI wieku pod względem geograficzno statystycznym tom VI część II Podlasie:
A) Popis wojenny ziemian województwa Podlaskiego mocą uchwały sejmu Wileńskiego - 1528
B) Regestr poboru Króla jegomości na obronę Rzeczypospolitej wedle uchwały sejmu warszawskiego w 1580 r uczyniony przez Jana Grota sędziego drohickiego
Jan Ciechanowicz ''Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego''
Kacper Niesiecki '' Korona Polska przy Złotej Wolności Starożytnemi Rycerstwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego Kleynotami, Najwyższemi Honorami, Heroicznym Męstwem, y odwagą, wytworną Nauką, a naypierwej Cnotą, Pobożnością y Świątobliwością Ozdobiona''
Jan Ciechanowicz '' Rody szlacheckie Imperium Rosyjskiego pochodzące z Polski''
Łukasz Łapiński, Tomasz Jaszczołt ''Spis szlachty woj. podlaskiego'' Verbum Nobile nr 16
Zygmunt Gloger '' Dawna ziemia bielska i jej cząstkowa szlachta'' Warszawa 1873 r
Piekosiński Franciszek ''Wypisy heraldyczne z ksiąg poborowych; Rekognicyarz poborowy woj. podlaskiego z r.1581: wykaz dziedziców dóbr, ich urzędników, sług i sprawców powiatu bielskiego''
Jan Antoni Chrapowicki ''Dyariusz''
Henryk Ciecierski ''Pamiętniki''
Aleksander Stekert'' O przydomkach polskich, litewskich i rusińskich'' Kraków 1897
Taszycki Witold ''Słownik staropolskich nazw osobowych''
Dr. Hans Kiewning Urkunden Geschichte des ehem. Hauptams Insterburg Im Auftrage der Altertums- Gesellschaft Insterburg nach den Orginalen im Koniglichen Staatsarchiv zu Konigsberg und Koniglichen Geh. Staatsarchiv zu Berlin
''Losy Polaków w XIX-XX w. ; studia ofiarowane profesorowi Stefanowi Kieniewiczowi w osiemdziesiątą rocznicę jego urodzin''
Barbara Grochulska, Jerzy Skowronek, Maria Skowronek ''Zagłada polskich Kresów: ziemiaństwo polskie na Kresach Północno- Wschodnich Rzeczypospolitej pod okupacją sowiecką 1939-1941''
E. Krasiński, "Edmund Wierciński", Warszawa 1960
Dyariusz Sejmu z r. 1830-1831 wydany w 1912 r
Więcej można dowiedzieć się na stronie http://www.otostrona.pl/wiercinski