Leon Józef Barański (13 III 1895-31 X 1982), s. Władysława i Zofii Zubrzyckiej, prawnik, ekonomista, dyrektor departamentu obrotu pieniężnego ministerstwa skarbu, a następnie dyrektor naczelny Banku Polskiego, dyrektor Banku Światowego; absolwent gimnazjum w Krakowie 1913, studiował na wydziale prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu w Wiedniu, ten ostatni ukończył z tytułem doktora praw 1918; od 1919 w służbie państwowej, kierownik wydziału dewizowego w departamencie obrotu pieniężnego ministerstwa skarbu 1924, dyrektor tego departamentu 1926, członek rady Banku Polskiego 1930, dyrektor naczelny Banku Polskiego 1926-1946, dyrektor Banku Światowego 1946-1950; gdy Polska wystąpiła z Banku Światowego, 23 VI 1950 złożył rezygnację z zajmowanego stanowiska; uczestnik licznych misji zagranicznych, autor studium „Uwagi o obrocie pieniężnym w Polsce” oraz licznych artykułów w prasie gospodarczej; odznaczony m. in. Orderem Odrodzenia Polski kl. 5, 4 i 3, Złotym Krzyżem Zasługi, francuską Legią Honorową kl. 3, belgijskim Krzyżem Leopolda kl. 3; od ok. 1962 mieszkał w podmiejskiej części Londynu Woodford Green, a po śmierci żony z jedyną córką Zofią i jej mężem w Menlo Park w Kalifornii w pobliżu San Francisco; ur. w Chrzanowie w woj. krakowskim, zm. w Menlo Park, Kalifornia, USA, poch. tamże; ż. (6 XI 1920) Zofia Zawadzka (6 II 1899-24 I 1977), zm. prawd. w Londynie; czy była siostrą bratowej, tj. żony Władysława; dzieci: Zofia.
Źródła: 1) St. Łoza, Czy wiesz, kto to jest?, W-wa 1938; 2) J. Majchrowski, Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; 3) Informacje p. Andrzeja Barańskiego z 18 i 27 IV 2011.