Barański Władysław Andrzej (1898-1944)

Władysław Andrzej Barański (16 X 1898-18 I 1944), s. Władysława i Zofii Zubrzyckiej, polityk, działacz społeczny, inżynier leśnik, poseł V kadencji Sejmu w latach 1938–1939, powstaniec wielkopolski; absolwent Gimnazjum św. Jacka w Krakowie 1916, oraz wydziału leśnego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie; od 1919 do zawieszenia broni służył w 3. pułku strzelców wielkopolskich; w 1920 brał udział w walkach na froncie północno-wschodnim (Mińsk, Bobrujsk), ranny pod Berezą Kartuską; po wojnie dyrektor Izby Przemysłowo-Handlowej w Wilnie, członek zarządu Rady Fundacji Pracy, Związku Zawodowego Leśników, Towarzystwa Oświaty Zawodowej; autor artykułów w czasopismach ekonomicznych i w prasie codziennej; po wybuchu II wojny światowej przeniósł się z Wilna do Warszawy, gdzie uczestniczył w pracach konspiracyjnej Delegatury Rządu na Kraj jako członek Dyrekcji Lasów Państwowych w ramach Departamentu Rolnictwa; odznaczony m. in. krzyżem Virtuti Militari 5 klasy, Krzyżem Walecznych, medalem Niepodległości, medalem finlandzkim Białej Róży, medalem francuskim Mérite Agricole; ur. w Krościenku n/ Dunajcem, pow. Nowy Targ, zm. w Warszawie; ż. (1932) Janina Zawadzka (ur. 22 VII 1909), uczestniczka konspiracji, za co była więziona w PRL w latach 1949-1950; dzieci: Andrzej.

Źródła: 1) St. Łoza, Czy wiesz, kto to jest?, W-wa 1938; 2) J. Majchrowski, Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; 3) Informacje p. Andrzeja Barańskiego z 18 i 27 IV 2011.