Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Bieniecki

8.11.2008 23:47
[herb_lewa]korabBieniecki h. Korab, v. Bieniedzki, pochodzą ze wsi Bieniędzice w powiecie radomskim, gdzie dziedziczą w 1411 r.
Wieś ta należała do nich jeszcze w 1569 r., i pisali się z niej pod koniec XVIII stulecia.
Mikołaj z Bieniędzic w 1411 r., a inny Mikołaj w 1461 r., byli podstarostami radomskimi.
W XVII i XVIII wieku zamieszkują w woj. sandomierskim, ziemi radomskiej, na Rusi Czerwonej, Pokuciu, Ukrainie i Litwie, w pow. rzeczyckim i woj. brzesko-litewskim.
Byli w posiadaniu m. in. dóbr Łagiewniki (1773), Ukropowice w woj. brzesko-litewskim (1747), Jabłonny w pow. siedleckim (1828), części wsi Rożniatów w pow. piotrkowskim (1848); dzierżawili ekonomię samborską (1697).
Podpisali elekcję Augusta II w 1697 r. z woj. bracławskim, sandomierskim i z. chełmską, elekcję Stanisława Augusta w 1764 r. z woj. brzesko-litewskim.
Podpisali manifest szlachty litewskiej 1763 r.
Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie w latach 1840—1852, w Cesarstwie 1838—1852 i zapisani zostali do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej.
B-ccy osiedleni w W. Ks. Litewskim mogą być właściwie Bienickimi herbu Natarcz, którzy z czasem zmienili nazwisko na Bieniecki i przyjęli herb Korab.
[Bon. I 243-244; Urus. I 196-197 ]

[herb_lewa]lodziaBieniecki h. Łodzia, v. Bieniedzki, z Bieniędzic w powiecie wieluńskim, które posiadali w 1552 r.
Podpisali elekcję Jana III w 1674 r. z woj. inowrocławskim. W XVIII stuleciu zamieszkują w powiecie wieluńskim i na Rusi Czerwonej.
Udowodnili pochodzenie szlacheckie w Galicji 1782 r. w sądzie ziemskim halickim.
[Bon. I 244; Urus. I 197 ]

Bieniecki v. Bieniedzki, w ziemi czerskiej, pisali się z Bienied pod Goszczynem, na których dziedziczą w 1512 r. Są tam i w XVII w.
[Bon. I 245; Urus. I 197 ]

Bieniecki online http://polishgenealogy.blogspot.com/2008/11/bieniecki.html

Odpowiedzi (1)

22.04.2010 10:01
BIENIECKI v. BIENIEDZKI v. BIENIĘDZKI h. KORAB". Wzięli na¬zwisko od wsi Bieniędzice w wojew. sandomierskiem. Mikołaj z Bieniędzic, podstarosta radomski 1461 r. Krzysztof, rotmistrz piechoty wojsk koronnych 1582 r., jego brat Stanisław poległ pod Pskowem w tymże roku. Jan, podstarosta radomski 1641 roku. Stanisław, wojski i podstarosta grodzki nowokorczyński 1659 r. W pierwszej połowie XVII wieku żyło czterech braci, z tych: 1) Mikołaj na Podolu, jego syn Władysław; 2) Jędrzej, tego syn Wojciech, po którym Stanisław, gwardyan ks. Franciszkanów, za jego staraniem stanął kościół w Radecznicy; 3) Jan osiedlony na Pokuciu, jego syn Franciszek, cześnik żydaczowski 1689—1697 r., po którym syn Józef podpisał elekcyę 1697 r.; 4) Jerzy, tego syn Wawrzyniec, dzierżawca ekonomii Samborskiej, miał syna Franciszka, sędziego ziem. trembowełskiego, po którym syn Antoni przez lat 30 służył wojskowo, następnie podczaszy trembowelski, z żony Katarzyny Młochowskiej pozostawił synów, Ksawerego i Jana; sądzę, że ten Jan był podstolim rzeczyckim, dziedzicem wsi Ukropowice w wojew. brzesko-litewskiem 1747 r., a 1764 r. podpisał elekcyę; po jego synu Franciszku z Salomei Siennickiej syn Ludwik, dziedzic dóbr Jabłonny, w pow. siedleckim, poseł na sejm 1828 r., wylegtymowany w Królestwie 1840 r.
Franciszek, komornik ziem. radomski 1685 r. Franciszek, subdelegat gr. chełmski 1752 r. Kazimierz, subdelegat gr. chęciński i Antoni, podsędek chełmski 1771 r. Joachim, oficer wojsk Księztwa Warszawskiego 1808 r. Po Wojciechu, podczaszym bracławskim 1753 r., syn Walenty żonaty z Salomeą Zabłocką, z której syn Konstanty, właściciel części szlacheckiej we wsi Rozniatowie w pow. piotrkowskim, wylegitymowany w Królestwie 1848 r. a jego synowie, Franciszek i Wojciech wylegitymowani 1849—1852 r.
Z osiedlonych w Ks. Litewskiem, a którzy, sądzę, właściwie są Bieniccy, herbu Natarcz, lecz z czasem zmienili nazwisko na Bieniecki i wzięli herb Korab': Józef, miecznik brzesko-litewski I791r. Jan, sędzia grodzki brzcsko-litewski 1801 r. Ignacy, syn Jana, z synami, Michałem i Feliksem, Ale¬ksander, syn Józefa, z synem Józefem, Jan i Antoni, synowie Benedykta, wylegitymowani w Cesarstwie 1838—1852 r. i zapisani do ksiąg szlachty
gub. grodzieńskiej. Grzegorz, syn Jana, udowodnił szlachectwo w gub. kowieńskiej 1819
http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/
Herbarz Seweryna Uruskiego