W dniu 29.05.2018 o 14:13, wolenski_pipis@wp.pl pisze:
> Dzień dobry.
>
> Przez ostatnie dni poszperałem dla Pana, poszukując informacji o Świerczewskich w okresie średniowiecza. Na przekór tych, którzy piszą, że to niemożliwe. Nie wiem skąd tyle zamieszania i niewiedzy o Świerczewskich, gdy tymczasem Niesiecki pisze wyraźnie: Świerczowski herbu Trąby, w Lubelskiem Województwie. Wymienia m.in. Jana, starostę lubelskiego, w 1527 r., który miał umrzeć w 1528 r. w Lublinie i pochowany był w kościele Dominikanów. W pracy Urzędnicy województwa lubelskiego XVI-XVIII wieku - czytamy: Świerczowski Janusz (Jan) herbu Trąby, starosta trembowelski 1507-26, kasztelan wiślicki 1521-28, starosta lubelski 1527-28, zmarły w 1528 r. Niestety nikt nie pisze o tym czy był żonaty i czy pozostawił dzieci.
> W 1453 r. Stanisław Świerczowski, zastawia Paszkowi z Chrzanowa, w powiecie lubelskim, połowę stawu nad rzeką Chrzanówką za 3 grzywny. W 1477 r. Jakub Świerczewski, dziedziczył na części dóbr Chrzeniec (dzis Skrzyniec), w pow. lubelskim. W 1509 r. król Zygmunt uwalnia miasto Piaski w pow. lubelskim, należące do Janusza Świerczowskiego, dworzanina królewskiego od podatków na lat 10 i od dawnych ceł na lat 8. Ustanawia też targi w każdy czwartek oraz jarmarki w poniedziałek po Wniebowstąpieniu i w tydzień przed NMP Gromniczną (2 lutego). Tenże król w 1514 r. ustanawia na prośbę Janusza, w jego mieście Piaski mostowe od 1 konia 6 oboli, od 2 koni 1/2 grosza, od 4 koni 1 grosz oraz uwalnia mieszczan od poboru (podatku) na lat 12. (Dzieje Lubelszczyzny tom III). Powyższe informacje wskazują, że Świerczewscy posiadali przez dłuższy czas dobra na Lubelszczyźnie.
> W 1536 r. dobra Świerczków zwane też Wola Świerczkowska, (pow. pilzneński, w woj. sandomierskim), posiadał Mikołaj Świerczowski. Posiadał na tych dobrach 6 kmieci. Na tym samym terenie Janusz zwany Swyrczowski (na następnej stronie pisany Świerczowski), posiadał dobra Szczodna, gdzie posiadał 22 kmieci oraz dobra Glinnik, gdzie miał 23 kmieci. (Źródła dziejowe, tom XV Małopolska, Warszawa 1886).
> Wyraźnie powyższe informacje wskazują, że dobrami rodzinnymi była wieś Świerczowo w woj. sandomierskim. Zapewne któryś w przedstawicieli tej rodziny osiadł w ziemi łukowskiej, z okolic Lublina, na Borkach dodając, co było powszechnym zwyczajem człon nazwy tożsamej z dobrami rodzinnymi. W ten sposób powstały Borki Świercze. Świadczy o tym jeszcze i to, że nie obrali nazwiska Borkowski, a pozostali przy swoim rodzinnym Świerczewski vel Świerczowski.
>
> Pozdrawiam - Marek Woliński
Uzupełnienie: W 1587 r. Marcin Świerczowski z ziemi sandomierskiej, podpisał Konfederacje Generalną Warszawską.
Świrczami w średniowieczu, na wschodzie, określano przedstawicieli rodu heraldycznego Świerczków. Herb ten zwano też: Cvrcz, Swirc, Swrz, Świercie.
Świerczewscy też początkowo zwali się Świerczami.
Dzień dobry.
Pisać warto do wszystkich, gdyż zawsze jest ewentualność, że coś nowego wniosą. Środowisko naukowe mnie zaskakuje (negatywnie), potrafią tylko krytykować, nic nowego do sprawy nie wnosząc.
Pozdrawiam - Marek Woliński
Dzień dobry.
Kościół jako instytucja, a mówię to na podstawie moich kontaktów na niwie genealogii z księżmi, ta jakaś dziwna nacja oderwana od życia i nauk Chrystusa. Dla nich liczą się tylko pieniądze. Akta parafialne przechowywane są w skandalicznych warunkach, często w zawilgoconych pomieszczeniach, a nawet w piwnicach.
Pan nie musi robić wywodu, gdyż Pańscy przodkowie zawsze byli pisani nobilis, nawet w aktach USC. Wystarczy proste zestawienie dat i faktów związanych z rodziną.
Pozdrawiam - Marek Woliński
CZY MOGĘ LICZYĆ NA ODPOWIEDŹ ?1