Kosicki Ludwik (1793-1846) biogram prapradziadka

9.10.2011 13:31

Odpowiedzi (21)

9.10.2011 13:31

BIOGRAM PRAPRADZIADKA:

Ludwik Kosicki, dr hist., prof. UJ, prorektor Liceum św. Anny; prorektor Lic. Św. Barbary, założyciel i dyrektor (1834-1845) Instytutu Technicznego w Krakowie

(wg. Pol. Sł. BiograficznegoJ LUDWIK KOSICKI, historyk i pedagog, urodzony 24.VIII.1793 w Bolesławcu na terenie ówczesnego województwa kaliskiego. Początkowe nauki pobierał w Wieluniu i Piotrkowie w szkołach pijarskich. Po ukończeniu gimnazjum pracował tamże w latach 1811-12 jako kolaborant, tj. pomocnik nauczyciela.. W 1812 PRZYBYŁ DO KRAKOWA. W 1814 dostał posadę kolaboranta w Liceum sw. Anny , zas w styczniu 1818 został mianowany profesorem jęyka łacińskiego i greckiego. Ponadto uczył historii polskiej w klasie VI i w tym przedmiocie się specjalizował. Równoczesnie odbywał studia wyższe na uniwersytecie Krakowskim i w 1815 uzyskął stopień licencjata, a w 1817 magistra sztuk wyzwolonych.

W 1816 był lektorem jezyka łacińskiego na uniwersytecie. W czasie studiów uczestniczył w swego rodzaju seminarium filozoficznym i historycznym, jakie prowadził dla swoich wybranych uczniów J.S. Bandtke. W kwietniu 1830 uzyskał stopień doktora filozofii. W 1828 zastępował chorego kierownika katedry historii powszechnej UK, Juliana Czermińskiego, zaś po jego śmierci był krótko zastepcą profesora tej katedry. Katedre otrzymał w 1831 Michał Wiszniewski, jakkolwiek w Radzie Wydziału Kosicki miał zwolenników, w tym prodziekana Bandtkego. Jakiś czas był adiunktem w Bibliotece Jagiellońskiej. Dnia 17.IV.1832 został mianowany prorektorem, Liceum sw. Anny, a następnie prorektorem Liceum sw. Barbary.

Po utworzeniu Szkoły Technicznej (inaczej Instytut techniczni i szkoła Wydziałowa, która odłączyła się od Instytutu w 1842 roku) zwanej popularnie Instytutem Technicznym ( z niego powstała w 1919 Akademia Górniczo-Hutnicza), w 1834 objął jej dyrekcje, którą sprawował do 1845 roku, kiedy ze względu na chorobe był zmuszony przejśc na emeryturę (dekret emerytalny datowany jest 20.IX.1844). Posiadając wykształcenie filologiczne i historyczne, jako dyrektor IT, nie rozumiał zadań oraz potrzeb tego typu szkoły i nie dążył do nadania jej charakteru szkoły wyższej. Opracowując wspólnie z Komisarzem Karolem Hubnerem statut szkoły pozostawił ją w rzedzie szkól średnich. Nie rozumiał też walorów wychowania estetycznego (spory z J. Brodowskim i W.K. Stattlerem) toteż nie zyskął sobie w tej placówce zbyt wysokiego autorytetu (10 lat urzędowania ?????). Jako dydaktyk i pedagog dał się poznać w Liceum sw. Anny, prof. prawa UK Feliks Słotwiński wizytując jego lekcje, UZNAŁ GO ZA ZNAKOMITEGO NAUCZYCIELA I WZÓR DLA PEDAGOGÓW KRAKOWSKICH. Przez uczniów nazywany „BRYŁĄ” dla swej postaci krótkiej a pękatej, pozostawił wśród wychowanków najlepszą pamięć.

Od 1818 należał do czynnych członków Towarzystwa Naukowego, wygłaszając odczyty:
- O heraldyce
- O proszach praskich
- Pochwałe Piotra Tomickiego
- Żywot prof. Himonowskiego
- Odczyty te ukazywały się w rocznikach Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. Ponadto wydrukował:
- O początkach i władzy hetmanów w Polsce,
- Wiadomość historyczna o o kościele akademickim sw. Anny,
- Tabele monet zagranicznych srebrnych..
- Urzadzenie Instytutu załozonego przez Szczepana...
- Przedmowe do „odbicia drzeworytów”.

W rękopisie wspólnie ze swoim uczniem Antonim Librowskim przygotował Historie Narodu Polskiego. Najpopularnieszą praca Kosickiego były ZADANIA NA CELNIEJSZE REGUŁY KONSTRUKCJI w tłumaczeniu z jezyka polskiego na łaciński, które miały trzy wydania 1821,1822,1832.
-
ZMARŁ 20.X.1846 roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w grobowcu Kosickich, gdzie wczesniej pochowano J.S. Bandtkego. Kosicki, był żonaty z wychowanicą Bandtkego....., 1 żoną Kosickiego była Konstancja Bulińska, a drugą (UWAGA: na grobowcu jest napisane KAROLINA z BANDKÓW-KOSICKA,) druga żona Kosickiego) Córka Ludwika i Konstancji Emilia wyszła za Sebastiana Karwackiego (syna Marcina i Heleny Kasińskiej) i utworzyli ród Karwackich w Skale.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

WIECEJ SZCZEGOŁÓW O INSTYTUCIE TECHNICZNYM:
Zgodnie z planem organizacyjnym, opracowanym przez K. Hubnera, Instytut Techniczny tworzyły wówczas dwie szkoły: niższa i wyższa techniczna. W pierwszej z nich nauka trwała dwa albo trzy lata. Po zaliczeniu drugiej klasy uczeń dostawał świadectwo ukończenia tzw. dwuletniej szkoły wydziałowej. Tym samym uzyskiwał on prawo do przeniesienia się do klasy pierwszej Liceum św. Anny w Krakowie albo do kształcenia się w trzeciej klasie Instytutu. Z kolei po zaliczeniu trzech lat nauki (2+1) wręczano mu świadectwo ukończenia tzw. szkoły niższej technicznej, co uprawniało go do wykonywania zawodu na stanowisku majstra lub do kontynuacji zdobywania wiedzy we wspomnianej szkole wyższej, podzielonej na pięć rocznych kursów. Ta ostatnia placówka oświatowa dawała uczniowi wykształcenie ogólno-techniczne, tak, aby po ukończeniu nauki młodzieniec był obeznany z najważniejszymi zasadami matematyki i fizyki i mógł się łatwo doskonalić, gdyby później poświęcił się jakiejkolwiek gałęzi przemysłu. W roku szkolnym 1834/35, tj. w pierwszym roku istnienia Instytutu Technicznego, otwarto trzyletnią szkołę niższą techniczną (w pełnym komplecie klas) i dwa pierwsze kursy szkoły wyższej. Zajęcia trwały od początku października do końca lipca. Czasem wolnym od nauki były ferie z okazji świąt Bożego Narodzenia (od 23 grudnia do 2 stycznia), trzy ostatnie dni karnawału (na zapusty) oraz ferie wielkanocne (od niedzieli kwietnej do przewodniej). Dodatkowe dni wolne ogłaszał dyrektor tej placówki oświatowej (do roku 1844 był nim dr Ludwik Kosicki, filolog), za zgodą komisarza rządowego do spraw instytutów naukowych. Dwumiesięczne ferie wielkie wypadały w sierpniu i wrześniu. Żeby dostać się do szkoły wydziałowej, uczeń musiał mieć co najmniej osiem lat i posiadać świadectwo ukończenia tzw. szkoły ludowej. Egzamin wstępny obejmował płynne czytanie po polsku, czytelne pisanie za dyktującym i sprawne wykonywanie działań arytmetycznych na liczbach całkowitych. Z kolei do szkoły wyższej technicznej przyjmowano głównie absolwentów szkoły niższej.
Wskutek decyzji wspomnianej komisji reorganizacyjnej kadrę pedagogiczną Instytutu stanowili przede wszystkim profesorowie zlikwidowanego Liceum św. Barbary w Krakowie. Zgodnie ze statutem opracowanym przez dyrektora L. Kosickiego, celem tej nowo powstałej placówki oświatowej było takie wykształcenie młodzieży, aby niezależnie od jej przyszłej pracy (w przemyśle, w rękodzielnictwie czy na stanowisku umysłowym), mogła ona znaleźć zatrudnienie, a tym samym zabezpieczyć sobie odpowiednie warunki materialne, czyli być użyteczną dla siebie i dla kraju. Plan nauczania w szkole wyższej technicznej obejmował wówczas następujące przedmioty:
Dopiero od roku szkolnego 1838/39 wprowadzono wszystkie kursy. Z powodu braku wykwalifikowanego nauczyciela do 1839 r. nie wykładano technologii. Do kursu trzeciego włącznie wszystkie przedmioty były obowiązkowe. Natomiast w ciągu ostatnich dwóch lat nauki uczeń, spełniający określone warunki (chodziło m.in. o co najmniej dostateczne opanowanie języka francuskiego lub niemieckiego i o obecność na wykładach związanych z przedmiotem głównym), mógł uzyskać zezwolenie na udział jedynie w wybranych przez siebie zajęciach. W roku 1843 zniesiono język łaciński, a wprowadzono kaligrafię. Wtedy zmodyfikowano również liczbę godzin przedmiotów zawodowych.
W początkowym okresie w skład Instytutu wchodziły:
- trzyletnia szkoła niższa techniczna (zwana później szkołą wydziałową),
- pięcioletnia szkoła techniczna (wyższa) wraz ze szkołą sztuk pięknych (katedra malarstwa i
- katedra rzeźby),
- szkoła handlowa,
- szkoła gimnastyczna i szkoła jazdy konnej,
- litografia,
- drukarnia akademicka,
- bursa,
- warsztaty (kierunek stolarski i tokarski).
Począwszy od 1835 roku władze tej placówki oświatowej organizowały (systematycznie, tuż przed feriami letnimi) wystawę wyrobów i płodów krajowych, co miało sprzyjać podniesieniu poziomu przemysłu i rozbudzić szlachetne współzawodnictwo.
Na początku roku szkolnego 1835/36 w klasach szkoły wydziałowej było łącznie 289 uczniów, w szkole technicznej (wyższej) - 63, a w szkole sztuk pięknych (malarstwo) - 27.
Na rozwój placówki oświatowej ufundowanej przez Sz. Humberta wywarły wpływ dwa pożary. Wskutek pierwszego z nich, który wybuchł pod koniec czerwca 1841 r. w bursie Jeruzalem i rozprzestrzenił się na sąsiednie budynki, doszło do oddzielenia szkoły wydziałowej od Instytutu (przeniesiono ją do Kolegium św. Barbary). W zamian zorganizowano kurs dla przyszłych murarzy i kurs dla cieśli. Poza tym część budynku szkolnego udostępniono szkole muzycznej. Odnotujmy tutaj, iż w roku szkolnym 1841/42 kształciło się w tej placówce 312 uczniów. Natomiast w rezultacie pożaru w lipcu 1850 r., który objął prawie czwartą część Krakowa, Instytut nie tylko odbudowano, ale także znacznie rozbudowano. Krakowski Czas z 24 listopada 1852 r. napisał, iż szkoła ta była wówczas najpiękniejsza i najnowocześniejsza w całym grodzie podwawelskim.
Władze Rzeczpospolitej Krakowskiej poważnie interesowały się rozwojem Instytutu Technicznego. Pieniądze przeznaczane systematycznie przez rządzących na szkołę nie były duże, ale znaczące. Dowodem tego zainteresowania władz stało się też przeniesienie katedry mechaniki i budownictwa (wraz z wyposażeniem gabinetów) z UJ do Instytutu. Należy odnotować, że w latach 1834-1846 w placówce tej mogli kształcić się przede wszystkim uczniowie zamieszkali na terenie Krakowa. Chętni z Królestwa Polskiego i z Galicji musieli wykazać się posiadaniem paszportu i starać się o specjalne zezwolenie. Ale tuż po rozpoczęciu okupacji grodu podwawelskiego przez Austriaków nie było to łatwe.
Przekonał się, mimo iż został na obcej ziemi zrodzony, czego krajowi naszemu potrzeba i postanowił osobiście dostrzeżonemu niedostatkowi zaradzić - napisał w roku 1841 o Szczepanie Humbercie w Programie popisu uczniów Instytutu Technicznego dyr. L. Kosicki. Młodzieży szkolna, korzystająca z łaski tego dobroczyńcy, a także i wy, co nie potrzebujecie wsparcia finansowego! Usiłujcie naśladować Fundatora w pilności, w pobożności i innych cnotach. Starajcie się, ucząc się i pracując, nie być dla rodziców ciężarem. Wszak oni już i tak dla ciebie wiele trudów ponieśli. Zawsze wystawiaj sobie za wzór Szczepana Humberta, który za swego życia umiał krajowi korzystnie służyć, który nie szczędził wysiłków, by i po jego śmierci, w najodleglejszych wiekach, być dla ludzi użytecznym.
1803
24 I Ukazem carskim powołuje się Wileński Okręg Naukowy (jeden z sześciu w cesarstwie), a jego pierwszym kuratorem zostaje Adam Jerzy Czartoryski. Okręg obejmuje większość ziem zajętych przez Rosję w czasie rozbiorów.
IV W Warszawie, w Pałacu Saskim, powstaje polskie liceum (sześcioklasowe), kontrolowane przez komitet obywatelski (eforat), kierowany przez Stanisława Kostkę Potockiego
.
30 V Otworzono ponownie uniwersytet polski w Wilnie i nadano mu nowy statut. Rektorem zostaje Jan Śniadecki. Uniwersytet cieszy się niezależnością w działalności edukacyjnej i badawczej, a także pełni rolę kierowniczą w stosunku do szkół niższego szczebla. Uczelnia miała szczególne znaczenie jako centralny ośrodek edukacyjny dla ziem Wielkiego Księstwa Litewskiego.

- We Wrocławiu (Breslau) Jerzy Samuel Bandtke ogłasza memoriał o potrzebie złagodzenia nacisku germanizacyjnego w szkołach. Bandtke jest nauczycielem języka polskiego we wrocławskim Gimnazjum św. Elżbiety i wizytatorem szkół w zaborze pruskim. Uwieńczeniem jego pracy staje się wydany w tym roku Nowy elementarz polski. Austria łączy Galicję Wschodnią (na wschód od Sanu) z Galicją Zachodnią w jedną administracyjną całość ze stolicą we Lwowie.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

w Gazecie Krakowskiej:

10 luty 1844: Dyrektor Instytutu Technicznego prof. Ludwik Kosicki ogłasza konkurs na profesora historii naturalnej i teorii gospodarki wiejskiej
27 czerwca 1844: Dyrektor Instytutu Technicznego prof. Ludwik Kosicki ogłasza konkurs na etat profesora w katedrze Technologii, Chemii i Hutnictwa.
27 grudnia 1844: Rada Wielka Uniwersytetu Jagiellońskiego ogłosiła konkurs na wakującą posadę Dyrektora Szkoły Technicznej w Krakowie... Sekr. UK Czaputewicz
3 marca 1845: Senat Rządzący zamianował p. Józefa Podolskiego dotychczasowego profesora Szkoły Technicznej, Dyrektorem tej Szkoły.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

JEDNYM ZE STUDENTÓW Instytutu Technicznego był z rodu krakowskich Karwackich:
IGNACY KARWACKI (1828) – potem (1852-62) profesor matematyki elementarnej w Instytucie Technicznym w Krakowie :

„kształci się w Instytucie Technicznym jeszcze za Dyrekcji Ludwika Kosickiego; dostaje w nim stypendium na studia matematyczne w UJ, po których obejmuje stanowisko p rofesora matematyki w Instytucie Technicznym Krakowskim. SKĄD TAKA ZAŻYŁOŚĆ KOSICKIEGO z młodym IGNACYM KARWACKIM, a potem ślub Emili Kosickiej (już po śmierci Ludwika) z SEBASTIANEM KARWACKIM, czyżby przez Ignacego ???”

Brat Ignacego KAROL KARWACKI był założycielem klanu Karwackich w Paśmiechach k. Kazimierzy Wielkiej, dziad legionisty beliniaka ZYGMUNTA KARWACKIEGO oraz wiceministra rolnictwa (1929-32) WACŁAWA KARWACKIEGO, znanego myśliwego (ks. Radziwiłł wspomina o polowaniach u Karwackich, gdzie dziennie ubijano 1000 ptactwa), hodowcy koni i karakułow, przyjaciela tragicznie zmarłego Walerego Sławka. Członka ruchu oporu w II Wojnie....

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

RODZINA LUDWIKA KOSICKIEGO

1822 sierpień 26, LUDWIK KOSICKI,.29 lat i KONSTANCJA BULIŃSKA , lat 20 zawarli związek małżeński w kośc. NPM w obecności Nep. Czosnowskiego – kupca, Walentego Wilkowskiego – obywatela, Walentego Kutowskiego, prof..

Kosicki Ludwik i Buliński Konstancja (pra-pradziadkowie)26 augustus 1822, Ludvicus Kosicki, l. 29 et Constancy de Bulinski, l.20; swiadkowie Jan Niepomucen P…. kupiec; Walenty Walkowski, obywatel, trzeci ? Ślub Kraków - NPM (Mariacka), 1822, 48

1802ur KONSTANCJA BULIŃSKA od 1822 Kosicka….JEJ RODZICE Józef Buliński i Regina z Florkowskich Prima voto Berowa, kupili 13 lipca 1804 kamienice Cyrusowską (ul. Floriańska 12, sp.326,Gm.IV.503; sw. Tomasza 19) od Józefata Wislickiego. BULINSCY mieli też drugą kamienicę na ul. Kącik, obecnie św. Tomasza 17 (Gm.IV. 490). W 1831 roku kamienice Cyrusowską dziedziczą: 1) Tekla z Berów Fritzowa, 2) Konstancja z Bulinskich Kosicka (umiera 1832 zostawiając 3 córki) ,żona prof. Gimnazjum św. Anny Ludwika Kosickiego 3) panny Maryanny Bulinskiej. W 1831 w trakcie litcytacji w Rynku cenę 30 000 złp przebił L. Kosicki i stał się ich właścicielem. W roku 1846 właścicielem jest sam prof. Ludwik Kosicki (umiera w tym roku), po nim córka Józefa z męźem Janem Kantym Knowiakowskim (cukiernik), w 1887 już żyje tylko Józefa Knowiakowska, po której w 1905 roku dziedziczy sostrzenica (po Zoffi Krywultowej) , która weszła z nią w rodzinę Laberscheków, ale już w 1906 jest w rękach dentysty Wacława Dłużyńskiego i jego żony Marii.

Teściowie Ludwika Kosickiego : Praprapradziadkowie Józef Bulinski i Regina z Florkowskich prima voto Berowa, kupili 13 lipca 1804 kamienicę Cyrusowską (ul. Floriańska 12, sp.326,Gm.IV.503) od Józefata Wislickiego. BULINSCY mieli też drugą kamienicę na ul. Kącik, obecnie św. Tomasza (Gm.IV. 490) ( obecnie kompleks Camelota i Swarovskiego) ale także dobra ziemskie Rudno Górne pod Proszowicami, które w 1831 roku odziedziczyły ich córki: 1) Tekla z Berów Fritzowa, 2) Konstancja z Bulińskich Kosicka (umiera 1832 zostawiając 3 córki : Józefę 1824 za Janem Knowiakowskim, Emilię 1826 za Sebastianem Karwackim, Zofię 1828 za Krywultem), żona prof. Gimnazjum św. Anny Ludwika Kosickiego 3) panna Maryanna Bulinska. W tym majątku poznali się najpewniej prapradziadkowie Emilia Kosicka i Sebastian Karwacki, i pobrali tutaj około 1848/1849 roku #

1758-1823 JÓZEF BULIŃSKI
Parafia NPM 1823/ zgony 175
Zmarł 11 grudnia 1823 w wieku lat 57, zgłosili zgon WPan LUDWIK KOSICKI lat 31, Prorektor Gimnazjym Krakowskiego, zięć zmarłego mieszkający przy ul. Florianskiej 503 i Józef Sreitter lat 36, rymarz w tym samym domu zamieszkały co porzedni, oświadczyli ze 11 grudnia i godz. 18.00 zmarł JMPan Józef BULINSKI, Obywatel Krakowski, małżonek niegdy Reginy Ber – Bulińskiej, w domu przy ul. Floriańskiiej 503

1765-1815 REGINA 1 voto BEROWA 2voto BULINSKA, małżonka JMPana JÓZEFA
Parafia NPM 1815/ zgony 269
21 grudnia 1815 JMPanStanisław Ber syn zmarłej handlarz drzewa lat 26 zam. przy il. Sławkowskiej nr 377 i JMPan Jerzy Fryte zięć zmarłej, krawiec lat 30 zam. przy ul. Sławkowskiej 419, oświadczyli że 19 grudnia zmarła JMPani REGINA 1 voto BEROWA 2voto BULINSKA, małżonka JMPana JÓZEFA BULIŃSKIEGO profesji rymarskiej (rymarza); rodem z Kosocic, lat 50 c. TOMASZA i REGINY z RYBICKICH FLORKOWSKICH już zmarłych; zmarła przy ul. Floriańskiej nr 503 w domu zamieszkania męża swego

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Aneks 351

Sluby prapradziadków Kosickich
w Krakowie (NPM, sw. Marcina)

xxxxxxxxxxxxxxx

W Genetece polskiej pojawiły się ostatnio znakomite skany metryk ślubnych:

1) 1822/48 NPM LUDWIK KOSICKI & KONSTANCJA BULIŃSKA

Roku 1822 sierpnia 24 o godz. 5 wieczorem przed nami Wikariuszem Zastępcą Urzędnika Stanu Cywilnego Parafii Panny Parafii w Wolnem Miescie Krakowie. Stawił się osobiście Ur. Ludwik Kosicki stanu wolnego Kawaler, Professsor w Gimnazyum przy Ulicy Gołębiej pod liczba 277 zamieszkały, dowodzący złożona przed Nami Metryką Chrztu wyjęta z Ksiąg Kościoła Parafialnego w Bolesławcu iż liczy lat 29 skończonych syn Alexego Kosickiego Obywatela w Bolesławcu w Królestwie Polskim Obwodzie Wieluńskim mieszkającego i zmarłej Jadwigi z Łukowskich Kosickiey, a gdy Oyciec temu Aktowi przytomny być nie może składa nam wywód słowny na uwierzytelnienie listu pisanego od Oyca i niemożność złożenia sepultury Matki w Sadzie Pokoju Wolnego Miasta Krakowa Okręgu Pierwszego na dniu 13 miesiąca i roku bieżącego sporządzony.

Stawiła się także osobiście JMosci Panna Konstancja, Józefa, Katarzyna 3-jga imion Bulińska…. Przy czym dowodzącą przed Nami Metryką Chrztu wyjętą z Ksiąg Kościoła Archiprezbiterialnego NPMarii, iż liczący lat dwadzieścia skończonych; w asystencji swego Oyca JMosci Pana Józefa Bulińskiego, Obywatela przy ulicy Floryanskiej pod liczbą 503 zamieszkałego, któremu uczyniła Akt Uszanowania prawem przepisany i zmarłej Reginy z Berów*) Bulińskiej; iak dowodzi Wypis Aktu Zeyscia iey z Ksiąg Cywilnych Parafii NPM w Krakowie. Żądaniem jest stron stawających, żebyśmy przystąpili do obchodu małżeństwa religijnego między nimi umawianych, którego Zapowiedz pierwsza przedstawiona domu naszego gminnego wyszła na dzień iedynastego miesiąca i roku bieżących w niedziele o godzinie dwunastej w południe , iak i świadectwo o wyszłej zapowiedzi iednej w Gminie trzeciej miasta Wolnego Miasta Krakowa jako miejscu zamieszkania zaślubić się mającego dowodzi, druga zaś nie nastąpiła na mocy uwolnienia wydanego w Imieniu Rządu przez Prezesa Trybunału Pierwszej Instancji Wolnego, Niepodległego i Sciśle Neutralnego Miasta Krakowa i Jego Okręgi w dniu 22 lipca roku bieżącego, które to uwolnienie nam okazane złożone zostało w Aktach korespondujących z Aktami Stanu Cywilnego. Gdy żadne tamowanie przeciw rzeczonemu małżeństwu nie nastąpiło, a oyciec zaślubić się mającej niniejszym na obchód małżeństwa zezwolił. My przeczytawszy wymienione Akta, z których okazuje się iż formalności prawem przepisane zachowane zostały, przychylając się do wspomnianego żądania, po przeczytaniu wymienionym i świadkom wszystkich wymienionych wyżej papierów i Działu szóstego Kodeksu Cywilnego w tytule O Małżenstwie; zapytaliśmy przyszłego małżonka i przyszłej małżonki czy chcą pobrać się z sobą ? na co gdy każde z nich oddzielnie odpowiedziało, ze taka jest ich wola – oświadczamy w Imieniu Prawa, ze Ur.(nobil) LUDWIK KOSICKI młodzian z JMPanną KONSTACJĄ JÓZEFA KATARZYNA trojga Imion BULINSKA są połączeni ze sobą węzłem małżeńskim.

Tego wszystkiego Akt spisaliśmy w przytomności:
WJP Jana Nepomucena Czarnowskiego, Kupca i Obywatela Krakowskiego przy Ulicy Mikołajskiej pod liczbą 626 zamieszkałym, i
Ur. (nobil) Walentego Witkowskiego Obywatela Krakowskiego przy rynku wielkim pod Liczbą 239 zamieszkałego,
Tudzież Ur (nobil) Stanisława Zukowskiego Aptekarza i Obywatela przy ul. Floryanskiej pod Liczba 549 mieszkającego i
JMciPana Józefa Kuhna Kupca i Obywatela Krakowskiego przy ul. Floryanskiej pod liczbą 554 mieszkającego.
Swiadków wiek do dania świadectwa prawem przepisany mających. AKT niniejszy został stawającym odczytany i wraz z Nami - oprócz Oyca zaślubionej, który pisać nie umie – podpisany: Ksiądz Hipolit Wilant Z-ca Urzędnika Stanu Cywilnego, LUDWIK KOSICKI, KONSTANCJA BULINSKA zaślubiona, Jan Nepomucen Czarnowski, Walenty Witkowski, Stanisław Zukowski, Józef Kuhn.

4 1822 48 Ludwik Kosicki Konstancja Buliński Kraków WNMP (Mariacki)

*) Regina 1voto Berowa 2voto Bulinska de domo Florkowska

(Nazywam się Bożena K. i zajmuję się ziemiaństwem. Podczas poszukiwań znalazłam informację o rodzinie Bulińskich. Ta rodzina posiadała dobra Rudno Górne koło Wawrzeńczyc. Własność kształtowała się następująco: Katarzyna z Bulińskich Kosicka i Marianna Bulińska odziedziczyły po rodzicach Józefie i Reginie z Florkowskich majątek w roku 1831. Majątek pozostawał ich własnością do 1854 roku. Kim była rodzina Bulińskich ? Gdzie w Krakowie mieszkali i czym mogli się zajmować? Nie są to wyczerpujące informacje, ale może wniosą coś nowego do historii rodziny Karwackich. Pozdrawiam serdecznie. Bożena K.)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

2) 1832/2 św. Marcina; LUDWIK KOSICKI & KAROLINA FRYDERYKĄ BANDTKIE

Po 2 zapowiedziach u sw. Anny i sw. Marcina akt małżeński podobny jak poprzedni, ale niestaranne pismo:
1832/2 z par. aug-ewangielickiej sw. Marcina; ślubu
Urodzonego (nobil) LUDWIKA KOSICKIEGO, wdowca katolika *) , Nauk Wyzwolonych i Filozofii Doktora; prorektora Liceum sw. Anny w Krakowie, s. Pana Aleksego Kosickiego Obywatela w Bolesławcu i zmarłej Jadwigi z Łukowskich; ur. W Bolesławcu kolo Kalisza; zamieszkałego w Krakowie pod Liczbą 503
z panna **) KAROLINA FRYDERYKĄ BANDTKIE, wiary ewangielickiej c. zmarłych Kajetana Bogumiła Bandtkie / Bandtke i Joanny z Kockow; zamieszkała u rodziny w Krakowie

świadkowie wszyscy podpisani:
Wielmożnego Maxmiliana Waniewicza lub Wiszniewskiego ?, kasjera akademickiego lat 45 przy sw. Anny 300 zamieszkałego
Wielmożnego Jana Bąkowskiego lub Bukowski lat 30 Obywatela i właściciela domu przy ul. Szewskiej 326….
WPan Jerzy Samuel Bandtkie/Bandke lat 60 professor tutejszego Uniwersytetu, ; zam. sw. Anny 300
Tudziez Pan Fryderyk Fredlein lat 60 zam przy Rynku Wielkim 26?,
*) wdowiec po Konstancji Bulinskiej; ojciec Józefy (1824) Knowiakowskiej, Emilli (1826) Karwackiej, Zofii (1828) Krywultowej Kosickich oraz ur, i zmarłego 1833 Ludwika
**) wychowanica Jerzego Samuela i Zuzanny Bandtkie / Bandtke; matka Ludwika Kosickiego 1833-1833
3 1832 2 Ludwik Kosicki Karolina Fryderyka Bandtkie Kraków św. Marcin (ewang.)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

3) 1843/19 NPM JAN KANTY Piotr KNOWIAKOWSKI & JÓZEFA LUDWIKA KOSICKA

Roku 1843 marca 15 o 4 popoludniu przed nami Wikariuszem Zastępcą Urzędnika Stanu Cywilnego Parafii Panny Parafii w Wolnem Miescie Krakowie. Stawił się osobiście JMosc Pan JAN KANTY PIOTR dwoja Imion KNOWIAKOWSKI, kawaler, cukiernik przy Floryanskiej pod Liczba 503 zamieszkały, tu w Krakowie urodzony, lat wieku swego 24 skończonych, jak dowodzi Wyciag Aktu Urodzenia z Ksiąg Cywilnych Parafii NPM w Krakowie , syn Wojciecha Knowiakowskiego zmarłego, iak swiadczy wyciąg aktu zejścia z Ksiąg Cywilnych rzeczonej parafii i zyjącej JMość Pani Marianny z Kirlow Knowiakowskiej, cukierniczki, obywatelki przy ul. Floryanskiej 543 zamieszkałej, która gdy temu aktowi jest przytomna, uczymił iej rzeczony syn Akt uszanowania prawem przepisany, Matka zaś oświadczyła, że temuż synowi na wnijście w związek małżenski zezwala.

Stawiła się także osobiście Wielmożna JÓZEFA LUDWIKA dwóch imion KOSICKA
, przy Oycu zostająca, tu w Krakowie urodzona, lat wieku swego skończonych 19 licząca, jak dowodzi Wypis Aktu Urodzenia Akt Cywilnych Parafii NPM w Krakowie, córka Wielmożnego Ludwika Kosickiego, Dyrektora Szkół Technicznych, przy Floryanskiej ulicy pod liczbą 503 zamieszkałego i zmarłej Konstancji z Bulinskich iego małżonki, iak świadczy wypis Aktu Zejscia z Akt Cywilnych rzeczonej parafii. A gdy Ojciec swej córce przy tym akcie asystuje, uczyniła mu Akt uszanowania prawem przepisany, Oyciec zas oświadczył ze tejże swej córce na wnijście w związki małżeńskie zezwala,

Strony stawajace żadająch, żebyśmy przystąpili do obchodu małżeństwa religijnego między nimi umawianych, którego Zapowiedzi przedstawione u drzwi domu naszego gminnego w dniach 5 i 20 lutego. Gdy żadne tamowanie przeciw rzeczonemu małżeństwu nie nastąpiło, a oyciec zaślubić się mającej niniejszym na obchód małżeństwa zezwolił. My przeczytawszy wymienione Akta, z których okazuje się iż formalności prawem przepisane zachowane zostały, przychylając się do wspomnianego żądania, po przeczytaniu wymienionym i świadkom wszystkich wymienionych wyżej papierów i Działu szóstego Kodeksu Cywilnego w tytule O Małżenstwie; zapytaliśmy przyszłego małżonka i przyszłej małżonki czy chcą pobrać się z sobą ? na co gdy każde z nich oddzielnie odpowiedziało, ze taka jest ich wola – oświadczamy w Imieniu Prawa, ze JMPAn JAN KANTY PIOTR dwojga imion KNOWIAKOWSKI młodzian z JMPanną JÓZEFĄ LUDWIKĄ dwojga imion KOSICKĄ są połączeni ze sobą węzłem małżeńskim.

Tego wszystkiego Akt spisaliśmy w przytomności Wielmożnych:
SZYMONA SZCZYGIELSKIEGO posesora przy ulicy Sławkowskiej 341 mieszkającego
IGNACEGO NIKODERONA Urzędnika Senatu , przy przecznicy Sw. Anny pod liczbą 313 mieszkającego
Tudzież JMosc Panów
KASPRA SOKOŁOWSKIEGO , obywatela przy Floryanskiej ulicy pod liczba 501 zamieszkałego,
TOMASZA MARCINKOWSKIEGo obywatela przy Grodzkiej ulicy pod liczbą 36 nieszkajaćego

Wszystkich swiadków wiek do dania świadectwa prawem przepisany mających. AKT niniejszy został stawającym odczytany i wraz z Nami - oprócz Matki zaślubiającego która nie pisze – podpisali (wszyscy wymienieni wcześniej)

1 1843 19 Jan Kanty Knowiakowski Józefa Kosicki Kraków WNMP (Mariacki)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

4) 1848/27 NPM ADAM JAN KRYWULT & AMELIA PELAGIA ZOFIA KOSICKA

Roku 1848 maja 13 o 8 z południa przed nami Wikariuszem Zastępcą Urzędnika Stanu Cywilnego Parafii Panny Parafii w Wolnem Miescie Krakowie. Stawił się osobiście Wielmożny Pan ADAM JAN dwojga imion KRYWULT, Obywatel Miasta Krakowa, stanu wolnego kawaler, lat 32 liczący, w Krakowie przy ul. Wiślnej pod numerem 308 zamieszkały; syn niegdy WP. Stanisława Krywulta już zmarłego i żyjącej dotąd Ludwiki z Rybarskich pochodzącej jego małżonki; wieku swego dowiódł nam Aktem Znania w C.K. Sądzie Pokoju Okręgu Iw dniu 12 maja br. Na mocy rezolucji Urzędu Cyrkularnego Miasta Krakowa zadziałanej, a ze na niemożność złożenia Synultury Oyca i Akta uznawania nieobecnej Matki złożył Nam wywód słowny w tymże C.K. Sądzie Pokoju Okregu I… 12 maja…

Stawiła się także osobiście Wielmożna Amalia Pelagia Zofia trojga imion KOSICKA, panna Małoletnia lat 19 skończonych licząca, jak świadczy akt urodzin z Ksiąg Cywilnych Parafii NPM w Krakowie wyjęty; w asystencji Kuratora Wielmożnego Herkulana Komar Adwokata z mocy uchwały Rady Familijnej w C.K. Sądu pokoju Okręgu I pod dniem 11 marca 1848 roku zapadły, a przez C.K. Trybunał Miasta Krakowa pod 4 maja zatwierdzony, do zawarcia związku małżeńskiego zezwalający, jak świadczy załączony odpis uchwały tejże Rady Familijnej z C.K. Trybunału Miasta Krakowa wyjętej – w Krakowie u famili przy Floriańskiej pod liczbą 503, córka Wielmożnych Ludwika Kosickiego Dyrektora Szkół Technicznych i Konstancji z Bulinskich niegdyś małżonków już zmarłych jak świadczą Akta Zejscia wyjęte z Akt Cywilnych Parafii NPM w Krakowie;

Strony stawajace żadająch, żebyśmy przystąpili do obchodu małżeństwa religijnego między nimi umawianych, którego Zapowiedzi przedstawione u drzwi domu naszego gminnego w dniach 30 kwietnia i 7 maja 1848. Gdy żadne tamowanie przeciw rzeczonemu małżeństwu nie nastąpiło, a Kurator na mocy uchwały Rady familijnejo niniejszym na obchód małżeństwa zezwolił. My przeczytawszy wymienione Akta, z których okazuje się iż formalności prawem przepisane zachowane zostały, przychylając się do wspomnianego żądania, po przeczytaniu wymienionym i świadkom wszystkich wymienionych wyżej papierów i Działu szóstego Kodeksu Cywilnego w tytule O Małżenstwie; zapytaliśmy przyszłego małżonka i przyszłej małżonki czy chcą pobrać się z sobą ? na co gdy każde z nich oddzielnie odpowiedziało, ze taka jest ich wola – oświadczamy w Imieniu Prawa, ze Wielmożny ADAM JAN dwojga imion KRYWULT kawaler z Wielmożną AMELIA PELAGIA ZOFIĄ trojga imion KOSICKĄ są połączeni ze sobą węzłem małżeńskim.

Tego wszystkiego Akt spisaliśmy w przytomności Wielmożnych:
JANA KANTEGO KNOWIAKOWSKIEGO lat 30, pod liczba 503 przy ul. Floryanskiej zamieszkałego,
TOMASZA GÓRECKIEGO lat 33 pod Liczba 252 przy ulicy Brackiej,
Tudzież Wielmoznych
ANTONIEGO KAMINSKIEGO lat 32 pod liczbą 503 przy ul. Florianskiej zamieszkałego,
ADAMA GRUDNIEWICZA lat 34 pod liczba 209 Nowy Swiat zamieszkały.

Wszystkich swiadków wiek do dania świadectwa prawem przepisany mających. AKT niniejszy został stawającym odczytany i wraz z Nami – podpisali (wszyscy wymienieni wcześniej)

6 1848 27 Adam Jan Krywult Amalia Pelagia Zofia Kosicki Kraków WNMP (Mariacki)

(Pani Katarzyna Raczkowska)
Amelia Pelagia Zofia Kosicka i Adam Jan Krywult (syn Stanisława i Ludwiki z d. Rybarskiej) mieli siedmioro dzieci, byli to:

1849 1 * Amelia Ludwika (1849-1908), mąż Władysław Martinkowicz (ślub 1870)
4 czerwiec 1859 metryka 134. WP Adam Krywult lat 32 kupiec i obywatel krakowski zamieszkały RG 17
mąz Zofii z Kosickich lat 21 zglosil narodziny córki AMALI LUDWIKI swiadek Pan Jan Kanty Knowiakowski
cukiernik lat 31 zam Florianska 503
1851 2 * Władysław Józef (1851-1884)
20 marzec 1851 akt 93 WP Adam Krywult kupiec i obywatel krakowski, lat 35 , zam RG 17, mąz Zofii z Kosickich lat 23
zgłosił narodziny syna WŁADYSŁAWA JÓZEFA
swiadkowie Pan jan Kanty Knowiakowski cukiernik lat 32 zam Florianska 503
Pan Kasper Sokołowski lat 39 zam Florianska 501
1854 3 * Zofia Maria Waleria (1854-1933), mąż Herman Ludwik Laberschek (1846-1925)
9 kwiecin 1854 akt 70
Pan Adam Krywult lat 37 zam RG 17 mąz Zofii z Kosickich lat 25 zglosil narodziny córki
ZOFII MARII WALERII
sw. Jan Jaknty Knowiakowski lat 36 Florianska 503 i Pan Stanisław Rybarski RG 17 zamieszkaly

1855 4 * Stanisław Adam (1855-1911)
9 wrzesien 1855 akt 44
Pan Adam Krywult lat 38 maz Zofii z Kosickich lat 26 zgłosił narodziny syna
STANISŁAWA ADAMA
sw. Feliks Wijcicki lat 33 zam Zwierzyniec 37 oraz Władysław Poller lat 32 mydlarz zam Zwierzyniec 194

1858 5 * Adam (1858- po 1904),
rok śmierci (1900) podany przy cytowanych przez Pana wspomnieniach Waleriana jest błędny, ??
ponieważ - znalazłam metryki jego dwojga dzieci z lat 1902 i 1904
Walerian w swoim liście do mego Dziadka podał błędnie rok 1840, znalazłam metrykę z 1830,
a w 1843 umarł jego syn, także Michał.

1861 6 * Walerian (1861-1939)

1867 7 * Janina (1867-1889), mąż Aleksander Żurawski. Aptekarz w Krośnie potem w Krakowie
syn malarz Stanisław Żurawski, ojciec Lukasza Żurawskiego

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

5) Szukamy miejsca i metryki ślubu SEBASTIANA JANA KARWACKIEGO (ur 1824) i EMILI z Kosickich (ur 1826 w Krakowie), średniej z córek Ludwika Kosickiego i Konstancji z Bulińskich – śłub najpewniej 1849 rok. SLUB W IGŁOMNI (patrz wyszukiwarka tutaj)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

1822 roku LUDWIK KOSICKI żeni się z Konstancją Bulińską
1832 roku LUDWIK KOSICKI zostaje wdowcem z 3 córkami Józefą (1824), Emilią (1826) i Zofią (1828).
1832 roku LUDWIK KOSICKI bierze w św. marcina ślub z Karoliną Bantdke, wychowanicą swojego Mistrza prof. Samuela Jerzego Bandtke,

Kosicki Ludwik i Bandtkie Karolina Fryderyka Kraków - św. Marcin (ewang.), 1832, 2

Maja syna Ludwika urodzonego i zmarłego w listopadzie 1833 roku w rodzinnym domu Florianska 12 (obecnie Lodzinskich: salon Sworovski):

„1833zg.. zm 1833ur…..zm. listopad 1833, w domu 503/326/Floriańska 12 (w II poł XIX,własn. Jana Knowiakowskiego), obecnie narożna Florianska i Tomasza . obok hotelu Pod Różą, LUDWIK KOSICKI, atetas 7/365; Pror.S.Bcer, et faro Bandtke, Con. Leg. Filiar ??? (zgon: konwulsje) par. NPM. UWAGA w przyległej kamienicy od Tomasza „

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

RODZINNY DOM KOSICKICH Floriańska 12 / Tomasza 15/17 (obecnie „Camelot” i „Sworovski” w rękach pp. Łozińskich)

Jeszcze w latach 50 tych XX wieku mieszkali tutaj w oficynie Karwaccy – pamiętam listę lokatorów lata 50.te (MARIA KARWACKA – siostra ojca). Dziedziniec pomiędzy domami Florianska 12 i Tomasza 15 z drewnianymi gankami był starsznie zdemolowany, groził zawaleniem. W pomieszczeniach gdzie obecnie jest „ Camelot” i Galeria Łozińskich ; był zakład ślusarski, gdzie dorabiałem klucze i naprawiałem rowery, Było to najbrudniejsze miejsce na ziemi jakie pamiętam jako kilkuletni chłopak krakowski (niedaleko rodzice prowadzili sklep przy Sławkowskiej 11, w rękach rodziny było też mieszkanie przy Sławkowskiej 6, zajęte po wojnie przez siostry Taty Marię i Julię Karwackie).

Obecnie (2011 rok) „Camelot” został uznany przez WashPost za najpiękniejszą kawiarnię w świecie, WPROST zaliczył ją do 10 najpiękniejszych miejsc w Polsce (Zaułek niewiernego Tomasza). Udział w powstaniu klimatu CAMELOTA miała arch. wnętrz. Joasia Kubicz ., obecnie profesor ASP, córka Barbary Karwackiej-Kubicz, nie mając w świadomości, że bada i przekształca rodzinny dom swoich prapraprapradziadków Bulińskich, praprapradziadków Kosickich. !

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

W 1832 roku PRAWDOPODOBNIE KONSTANCJA NIE ZYŁA, zmarło też dwoje jej dzieci:

1830-1831 ELEONORA KOSICKA 6 mies.
Parafia NPM / 1831 zg. Str. 73, akt 218
Eleonora Kosicka c. zacy prof. UJ Ludwika Kosickiego i zmarłej już Konstancji z
Bulinsklich, zmarła w domu nr 503

1826-1832 WALERY KOSICKI lat 6
Parafia NPM / 1832 zg. Str. 76, akt 227
22 grudnia 1832 Wielmożny Pan LUDWIK KOSICKI lat 39, PROREKTOR liceum św. Anny, ojciec zmarłego zam. Florianska 503 i Pan Józef Kuhn, lat 59 kupiec krakowski zam. Florianska 548, oświadczyli ze 22 grudnia zmarł WALERY KOSICKI lat 6 syn wspomnianego Ludwika i zmarłej już Konstancji z Bulinskich Kosickiej.

Kosicki ożenił się z Karoliną Bandtke (wychowanicą Samuela i Zuzanny), i ona urodziła i straciła syna Ludwika.

Według spisu 1847/50 w domu przy ul. Florianskiej 12/503
własność JAN KANTY KNOWIAKOWSKI rocznik 1818,cukiernik, poprzednio LUDWIK KOSCICKI
mieszka żona Józefa 1824 rocznik
Ilonnina... rocznik 1828
KAROLINA KOSICKA 1803
ZOFIA KOSICKA 1828
EMILIA KOSICKA 1826
Oraz Emma 1836 (córka Ludwika i Karoliny)

Kosicki Jakub i Lacek Teresa Kraków - Wszyscy Święci, 1825, 30
Kosicki Józefa c. Ludwika i Knowiakowski Jan Kanty Kraków - Mariacka, 1843, 19
Kosicki Ludwik i Bandtkie Karolina Fryderyka Kraków - św. Marcin (ewang.), 1832, 2
Kosicki Ludwik i Buliński Konstancja Kraków - Mariacka, 1822, 48
Kosicki Mateusz i Biliński Agnieszka Kraków - Wszyscy Święci, 1826, 44

Kosicki Józefa c. Ludwika i Knowiakowski Jan Kanty Ślub Kraków - NPM (Mariacka), 1843, 19
Knowiakowski Jan Kanty i Kosicki Józefa ślub Kraków - NPM (Mariacka), 1843, 19
Knowiakowski Regina i Sokołowski Kasper Ślub Kraków – NPM (Mariacka), 1839, 35

LUDWIK KOSICKI ZMARŁ 20.X.1846 roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w grobowcu Kosickich, gdzie leży także J.S. Bandtke. Był żonaty z Karoliną Bandtkie(od 1832 roku, w 1833 urodziłs się im syn Ludwik, zmarł zaraz po urodzeniu) .....,(pierwszą żoną Kosickiego była Konstancja Bulińska), ich córka Emilia wyszła za Sebastiana Karwackiego (syna Marcina i Heleny Kamińskiej) i utworzyli ród Karwackich w Skale, starsza za Knowiakowskiego , młodsza za Krywulta.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Zapewne już po śmierci Ojca około 1849/50 roku średnia z córek EMILIA wyszła za SEBASTIANA KARWACKIEGO (ur.1824, syna krakowinaina MARCINA KARWACKIEGO 1768, potem aptekarza jedrzejowskiego i Heleny z Kasińskich), urzędnika administracji ziemskiej (sekretarz prowentowy w Igłomni), niedługo po wyjściu z twierdzy zamojskiej, gdzie odsiadywał wyrok za pomoc Mazarakiemu (organizował oddział powstańczy dla niego).

Poz.57 : „ Sporządzono w osadzie Skała 31 października/12 listopada 1890 roku, o godzinie 11 rano, stawili się Wojciech Paterek, lat 60 i Szymon Żmudzki, lat 45, obaj „krupniki” gospodarujący we wsi Zagrody, i zgłosili, że 30 października/11 listopada o godzinie pierwszej po południu zmarła EMILIA KARWACKA, lat 66, urodzona w mieście Sułoszowa (?,,, Susachr ..Łusarchw, Kusarchw), zamieszkała we wsi Zagrody, córka zmarłych LUDWIKA KOSICKIEGO, profesora Krakowskiego, Jagiellońskiego Uniwersytetu i zaślubionej KONSTANCJI urodzonej jako BOLIŃSKA/ Karolina Bandtke-Kosicka.. F. Pod nieobecność ślubnego Sebastiana Karwackiego po potwierdzeniu zejścia E. Karwackiej akt ten sporządzono i w obecności przybyłych spisano. Ks. Wacław (?) Wojciechowski ..”„ Sporządzono bezpośrednio 20 marca/2 kwietnia 1903 roku o godzinie 10 rano, stawili się Stefan Pawelski, 42 lata i Piotr Dercz, lat 60, (...........................) że we wsi Zagrody dzisiaj o godzinie ósmej rano zmarł

SEBASTIAN KARWACKI, liczący osiemdziesiąt lat (80 lat.) syn MARCINA KARWACKIEGO i jego żony HELENY urodzonej jako KAMIEŃSKA, wdowiec po poślubionej żonie Emilli urodzonej jako Kosicka, urodzony w „posadi” Andreew/Andrzejew/Andrzejów, i zamieszkujący we wsi Zagrody. Po stwierdzeniu wiarygodnosci śmierci Sebastiana Karwackiego w obecności przybyłych [?) spisano ...” Ks. Wojciechowski, Stefan Pawelski i Piotr Dercz..

Sebastian ( w latach 1878-1881 sedzia pokoju- ławnik w gminie Minoga) i Emilia leża w Skale w katakumbie pod murem cmentarnym.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Rok 1900
Mieszkańcy Floriańska 12/326

821/ KIEN Peregryn, prakt. Cukier. Sta. Wolny. Rzym-kat. Ur 14 IX 1882 w Krakowie
822/ STREB Bolesław prakt cukier. Stan. Wolny. Rzym. Kat. Ur 1.I. 1888 Podkosciele, pow. Dąbrowa
823/ KOWALCZYK Józef, sluzacy; wolny, rzym. Kat. Ur 1879, Jurcyce, Podgorze
824/LUPA Teofil sluxscy, wolny, rzym-kat. Ur 1881 Jurczyce Podgorze
825/ KUDZIA Marianna sluzaca, wolny, rzym-kat. Ur IX. 1870 Grzechinia Myslenice
826/ HArdecka Franciszka sluzaca , wolny, rzym-kat, ur. 1881 Pobiedzo Wadowice
827/ FLOREK Bronisława, sluzaca, wolny. Rzym-kat. Ur 1870 Lanckorona Wadowice
828/KLASOWNA ZOFIA prakt. W cukierni; wolna rzym-kat,ur 13. V. 1887 w Krakowie
829/DLUZYNSKI WACLAW zonaty, rzym-kat. Ur 22/II 1858, w mci BUK wks.pozn. Prusy; zona MARIA ze Schneiderow, ur 9.IV 1872 Krakow; dzieci Janina Paulina 1901, Irena Wanda 1907; obywa. Otrzym. NABYWCY KAMIENICY w 1903 roku ?
830/ SCHNEIDER Wanda, iczennica pryw. Wolny, rzym-kat. Ur 13. VI. 1881 w Krakowie,
830/ GASIOREK ROZALIA sluzaca, wolnu, rzym-kat, ur. 5/III/1870 Walowa Gora, Limanowa
832/ KRYWULT WALERIAN ck prof. Wyz. Szk.realnych, wolny rzym-kat, ur 21. XI 1861 w Krakowie; syn Zofii Kosickiej-Krywultowej
833/ KNOWIAKOWSKA Józefa z d. Kosicka wdowa, wlasc. Realności. Rzym-kat. Ur. 21. III. 1824 w Krakowie
834/ ZABOROWSKA FERDYNANDA, panna do towarzystawa , wolna, rzym=kat, ur. 18 I 1848, Pinczow
835/ CHOCHURA MAGDALENA sluzaca, wolna rzym-kat, ur 22 VI 1863 Jawornik Polski Rzeszow
836/ KAWIAK JAN sluzacy-stroz domu; wolny rzym kat.ur 26.IV. 1879, Makow Myslenice
837/ KWIATUSZYNSKA Julia z Koplinskich, emerytka; wdowa, rzym-kat, ur 25.XI.1834 we Lwowie
838/ JANISZEWSKA Natalia, sluzaca, wdowa, rzym-kat.ur 1844 Warszawa
839/ KACZMARCZYK FRANCISZEk majster slusarski, zonaty rzym-kat, ur 30 X 1842 w Wielczce; zona Aniela ur 15.VII 1843 Myslenice
840/ SZIDOR JAN terminator slusarski, wolny rzym-kat. Ur 13 VIII 1883, w mci LIPNIK Wegry
841/ KLASSA WŁADYSŁAW, terminator slusarski, wolny, rzym-kat. Ur 28II 1884, Biała Galicja.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Po drugiej stronie Florianskiej w kierunku bramy Florianska 11/348 siedziba wnuczki Ludwika Kosickiego; Zofii z Krywultów-Laberschek; córki Zofii Kosickiej-Krywult.

811/ Maliga Katarzyna Sluzaca ur 1875 wolny
812) Jarecki Stanisław kucharz ur 1849 Biezdziatko k. Jasła,wdowiec
813) Knap Pawel pomoc kucharza ur 1876 Humniska Brzozow
814/ CZERWIAKOWSKI FELIKS dr med. Zonaty rzym-kat, 20 XI 1842 w Krakowie, zona ZNAKOMITY LEKARZ KRAKOWSKI
815/ Nowak Tomasz posług.publiczny zonaty, rzym-kat,i zona Rozalia
816/ Mozdyniewicz Wladyslaw, wolny, rzym-kat, ur w Rabie Dolnej Limanowa
817/ Drobniak Ludwik wolny Jaworzno
818/ Panek Jozef maszyn drukarz, wolny, rzym kat. Tarnow

819/ LABERSCHEK HERMAN cukiernik urodz. 26 IX 1846 Rzaska
Zona Zofia z Krywultow ur 7.IV. 1854, córka Zofii z Kosickich 1828, wnuczka prof.Ludwika Kosickiego;
dzieci Hermana i Zofii:
* FELIKS 30 V 1876
* MARIA 1 II 1878
* IGNACY 27 VII 1881
* JOZEFA 16 VII 1882
* WLADYSLAW 22 VII 1883
* WALERIA 6 XII 1886
* EUGENIUSZ 31 V 1889
820/SIDEŁKO Czesław subiekt cukierniczy, wolny ze Spytkowic

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ZOFIA z Krywultów LABERSCHEK 1854-1933
HERMAN LUDWIK LABERSCHEK 1846-1928 (pomocnik cukierniczy, cukiernik, wlasciciel kamienic przy Florianskiej)
Par. Sw. Szczepana 221/1846
Karol Laberscheck schlachmayster przy kolei zelaznej lat 24, zamieszkały we wsi Rzaska 5, zgłosil narodziny syna jego i małzonki Renaty Szwarców lat 24;świadkami są Benon Kaydel lat 30 z Zabierzowa i Jan Girszberg lat 36, obydawaj szlachmajstrowie z koleii żelaznej (wszyscy niepiśmienni)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

NEKROPOLIĄ RODZINY Ludwika Kosickiego są grobowce w najstarszej cześci Cmentarza Rakowickiego w Krakowie.

Wielki grobowiec Knowiakowskich,i Krywultów i laberscheckow – córek i wnuków Ludwika Kosickiego

Jest to wielkie mauzoleum z dużą liczba pochówków, wśród nich są;

KNOWIAKOWSCY:
*JAN KANTY KNOWIAKOWSKI 1818-1886
*JÓZEFA z Kosickich Knowiakowska (1824-1903), żona Jana Kantego Knowiakowskiego (1818-1886) prawdopodobnie starsza siostra Emilii Kosickiej Karwackiej (ur.1826),
REGINA z Knowiakowskich 1. Szrejterowa 2. Sokołowska 1800 – 1870
JÓZEFA ze Szrejterów Marcinkowska 1828-1885
JAN KNOWIAKOWSKI 1828-1885

KRYWULTOWIE-LABERSCHEKOWIE:
* ADAM KRYWULT 1815-1879
* ZOFIA z Kosickich Krywultowa (1828-1897), żona Krywulta .... młodsza siostra Józefy i Emili,
* AMELIA z Krywultów Marinkiewicz 1849-1968

* TADEUSZ KRYWULT 1893-1910
* STANISŁAW KRYWULT 1855-1911- radca skarbowy
* WALERIAN KRYWULT, prof. 1861 – 1939 – radca szkolny, profesor

* ZOFIA z Krywultów LABERSCHEK 1854-1933
* HERMAN LUDWIK LABERSCHEK 1846-1928
* ADAM LABERSCHEK (1879-1900)
* WŁADYSŁAW LABERSCHEK – 1924-1978

Obok starszy grobowiec pomnik Kosickich.

pomnik na nim postawiła Karolina z Bandtków KOSICKA, żona Ludwika dla:
1) JERZEGO SAMUELA BANDTKIEGO, ur. w Lublinie 25.XI. 1768, zm. W Krakowie 11.VI.1839, prof. dr h.c. UJ, dyr. BJ,- tablica od frontu
2) SUSANNY DOROTEA BANDTKIE, z d. Bandtkie, zm. 21 marca 1847, - tablica po prawej
3) LUDWIKA KOSICKIEGO ur. 24. VIII.1795 zm, 26.X.1846. – tablica z tyłu,

ponadto leżą tutaj: - tablica z lewej

* Adam Laberschek (1879-1900)
* Tekla Weidler (zm.1907) – nie ma na tablicy
* Wanda z Karwackich-Greyber (1857 - zm.24.IV.1925) (córka Sebastaina i Emili z Kosickich Karwackich w Skale; właścicielka pałacu w Pękowicach, znanego salonu bohemy Krakowskiej, którego bywalcem był m.in. Przybyszewski- patrz aneks)
* Aleksander Greyber (1846 - 1927) po I wojnie (pałac został zburzony przez wojsko dla odsloniecia lini strzału fortu Pekowice) mieszkali przy al. Słowackiego 19/36b; ale dolna kondygnacja pałacu dalej pełniła funkcje mieszkalne Mitarskich do 1945 roku’
* Marceli HIRSCHBERG, em. Radca skarbowy (1868-1943) – tablica z tyłu na ziemi
* Wilhelm Mitarski (1879- 1923 – tablica z lewej (malarz uczeń Malczewskiego) zięć Wandy Karwackiej-Greyber, maż poznanej w Paryżu Anieli Greyber;
* Aniela Mitarska (1885 -1953) – tablica z lewej; cówka Wandy karwackiej-Greyber
* Jan Mitarski (1920-1985) mieszkał przy Fredleina,- tablica z przodu; znany psychiatra krakowski, współpracownik prof. A.Kępińskiego’ (ma córkę JOLANTA SARNECKA-MITARSKA, jej wnuki de Junien-Sarneccy).

Aktualnie pomnik ten jest po raz drugi (był pierwszym odremontowanym w 1980 roku na Rakowicach z funduszy społecznych) odbudowywany po zniszczeniach wichury w 2009 roku.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Pomiędzy tymi kryptami jest miejsce grobowe oznaczone tylko fragmentem kolumny. Czy jest to kolejny grobowiec rodziny ? Nie znamy miejsca pochówku Karoliny Bandtke-Kosickiej...

ANDRZEJ KARWACKI Kraków