PTPOW i Polska Szkoła w Kijowie - lata wojny

[blok]W sierpniu 1914 roku utworzono w Piotrogrodzie Polskie Towarzystwo Pomocy Ofiarom Wojny (PTPOW) . Była to wielka organizacja ratownicza stworzona i kierowana przez polskich emigrantów w Rosji, zajmująca się udzielaniem pomocy ofiarom wojny. Posiadała liczne oddziały, komitety terenowe i sekcje. Najsilniejszą placówką PTPOW był Komitet Polski w Moskwie, na czele którego stał wzięty adwokat Aleksander lednicki. Komitet ten był w istocie wielką autonomiczną organizacją posiadającą ponad dwadzieścia specjalistycznych wydziałów. Działał wśród licznej, skupiającej kilkadziesiąt tysięcy emigrantów z Królestwa Polskiego, kolonii polskiej w Moskwie. Od początku swojej działalności przejawiał duże zainteresowanie losami polskich więźniów politycznych, przetrzymywanych na terenie Rosji. Więźniowie polityczni stanowili stosunkowo niewielką, bo liczącą około 3 tysiące grupę osób, jednak posiadając duże wyrobienie polityczne byli szczególnie cenni w latach, gdy miały się rozstrzygnąc losy Polski. Stąd wynikło to szczególna zainteresowanie nimi przez PTPOW. Towarzystwo to posiadało też liczne sekcje w Kijowie. Jedną z nich była sekcja szkolna zajmująca się oświatą. 8-o klasowa Szkoła Średnia Polska w Kijowie była utrzymywana przez tę sekcję. Świadectwo ukończenia Szkoły dawało wstęp na wyższe uczelnie. Oceny na świadectwie ukończenia szkoły przyznawała Komisja Egzaminacyjna z udziałem delegatów Warszawskiego Okręgu Naukowego. Do Rady Pedagogicznej należeli między innymi : Stefan Czaplińskui, M. Tylusińska, M. Majkowska, J. Pierowska, Bolesław Zajączkowski, M. Otocka, Józef Stołyka, Helena Klichowa. Przełożoną szkoły była pani M. Pereświet – Sołtan.

zdjęcie świadectwa Wiktorii Krukowskiej w Albumie "Dokumenty"

źródła: archiwumlbc.w.interia.pl , mat. wł.