Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.
Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.
Żurów, pow. rohatyński
31.12.2011 16:28
Żurów, miasteczko, pow. rohatyński, 18 kim. na płn-zach. od Rohatyna, 15 kim. na płn.-zach. od sądu pow. w Bursztynie, 8 kim. na płn.-zach. od urz. poczt, w Bukaczowcach. Na płn.-zach. leży Hrehorów, na płn. Podmichałowce i Wasiuczyn, na wsch. Kołokolin,, na płd. Czeraiów, na płd.-zach. Wiszniów. Środkiem obszaru płynie Świrz, dopływ Dniestru. W dolinie rzeki leżą zabudowania miejskie; na zach. od nich Teodorówka. Druga część miasteczka (Żurów II) leży o 9 kim. na płd.-zach. od Żurowa (część I), i sąsiaduje na zach. z Holeszowem, na płn. z Mołodyńcami, na wsch. z Wiszniowem, na płd. z Żurawnem (w pow. żydaczowskim).
Własn. wiek. ma roli or. 565, łąk i ogr. 440, pastw. 64, lasu 1777 mr.; wł. nnJroli or. 377, łąk i ogr. 315, pastw. 12 mr. W r. 1880 było 108 dm., 723 mk. w miasteczku, 15 dm., 90 mk, na obsz. dwór., a mianowicie 10 dm,, 64 mk. w Żurowie część I a 5 dm., 26 mk. w Żurowie cz. II (349" gr.-kat., 260 rz.-kat., 202 izr., 2 inn. wyzn.; 479 Pol., 334 Rus.).
Parafia rz.-kat. w miejscu, dek. doliński, archidyec. przemyska. Par. założył w r. 1621 Mikołaj Daniłowicz. Do par. należą: Bortniki, Czeremehów, Hrehorów, Jawcze,, Józefowka, Kołokolin, Łukowice, Oskrzesińce, Ostrów, Podmichałowce, Wasiuczyn z Olchową i Wierzbica. Kościół parafialny murowany, konsekrowany w r. 1774 p. w. św. Stanisława. Par. gr.-kat. w miejscu, dek. żurawieński. Do par. należą Podmichałowce. Cerkiew par. p. w. św. Dymitra. Jest tu szkoła 1-klas., kasa poź. gm. z kapit. 3221 złr. i gorzelnia. Łaciński kościół par., pierwotnie ostrołukowy założony został przed r. 1568 przez przodka Daniłowiczów, spustoszony przez pożar, odnowiony i uposażony został r. 1668 przez Mikołaja Daniłowicza według podania inwentarza tegoż kościoła. Napis zaś nad drzwiami pobocznemi umieszczony opiewa: „Nicolaus Daniłowiez, Regni Poloniae Supremus Thesau-rarius, loci hujus saneti fundator hanc ecclesiam erezit A. D. 1621 d. 15 Septembris*. Roku 1816 kościół ten zamknięto z powodu ruiny. Odrestaurowali go Bartłomiej Małuja, dzierżawca dóbr, i proboszcz Antoni Tarnawski. Sklepienie w presbiteryum gotyckie, w nawie dawne sklepienie zdjęte i zaszalowane deskami płasko. Szkarpy z cegły podpierają całą budowę, szczególnie od wejścia, nad którem wznosi się wysoka wieża. Wnętrze kościoła mieści w presbiteryum ołtarz pięknej rzeźbiarskiej roboty, a w nawie dwa ołtarze, z których jeden dla nabożeństwa grec. obrządku. W presbiteryum po lewej stronie od głównego ołtarza, naprzeciw drzwi prowadzących do zakrystyi, umieszczony jest w śeianie piękny pomnik, przedstawiający matronę w zawieiu i w stroju z wieku XVI, postać naturalnej wielkości, w pozycyi leżącej, z głową ku nawie zwróconą, wykuta z alabastru, w tej okolicy często spotykanego. Tablica z napisem została przy restauracyi kościoła zatracona. Według inwentarza ma to być nagrobek Konstancyi Daniłowiczowej. Była ona starościanką parczewską, wdową po Małachowskim, staroście smotryckim, następnie trzecią żoną Jana Potockiego, podstolego kijowskiego. Żyła w drugiej połowie XVII w. Z małżeństwa Jana Potockiego z Konstancyą Daniłowiczową pochodził syn Teodor, ożeniony z córką Sapiehy, kanclerza w. ks. litewskiego. Portret olejno malowany na płótnie Jana Potockiego zawieszonym jest na przeciwległej od grobowca ścianie (ob. Pomnik Konstancyi Daniłowiczównej w kościele obrz. łacin, w Żurowie. Podał Dr. J. Szaraniewicz. Przegląd archeol, Lwów, 1882, str. 22).
Miasteczko Żurów, niegdyś „Dżurów" zwane, założył na mocy przywileju Zygmunta I, Michał Daniłłowicz r. 1510, i odtąd pisali się Daniłowiczowie z Żurowa. Z rodu tego pochodziła matka Jana Sobieskiego, Teofila, córka Jana Daniłowicza, wojewody ruskiego.
[SGKP]
Własn. wiek. ma roli or. 565, łąk i ogr. 440, pastw. 64, lasu 1777 mr.; wł. nnJroli or. 377, łąk i ogr. 315, pastw. 12 mr. W r. 1880 było 108 dm., 723 mk. w miasteczku, 15 dm., 90 mk, na obsz. dwór., a mianowicie 10 dm,, 64 mk. w Żurowie część I a 5 dm., 26 mk. w Żurowie cz. II (349" gr.-kat., 260 rz.-kat., 202 izr., 2 inn. wyzn.; 479 Pol., 334 Rus.).
Parafia rz.-kat. w miejscu, dek. doliński, archidyec. przemyska. Par. założył w r. 1621 Mikołaj Daniłowicz. Do par. należą: Bortniki, Czeremehów, Hrehorów, Jawcze,, Józefowka, Kołokolin, Łukowice, Oskrzesińce, Ostrów, Podmichałowce, Wasiuczyn z Olchową i Wierzbica. Kościół parafialny murowany, konsekrowany w r. 1774 p. w. św. Stanisława. Par. gr.-kat. w miejscu, dek. żurawieński. Do par. należą Podmichałowce. Cerkiew par. p. w. św. Dymitra. Jest tu szkoła 1-klas., kasa poź. gm. z kapit. 3221 złr. i gorzelnia. Łaciński kościół par., pierwotnie ostrołukowy założony został przed r. 1568 przez przodka Daniłowiczów, spustoszony przez pożar, odnowiony i uposażony został r. 1668 przez Mikołaja Daniłowicza według podania inwentarza tegoż kościoła. Napis zaś nad drzwiami pobocznemi umieszczony opiewa: „Nicolaus Daniłowiez, Regni Poloniae Supremus Thesau-rarius, loci hujus saneti fundator hanc ecclesiam erezit A. D. 1621 d. 15 Septembris*. Roku 1816 kościół ten zamknięto z powodu ruiny. Odrestaurowali go Bartłomiej Małuja, dzierżawca dóbr, i proboszcz Antoni Tarnawski. Sklepienie w presbiteryum gotyckie, w nawie dawne sklepienie zdjęte i zaszalowane deskami płasko. Szkarpy z cegły podpierają całą budowę, szczególnie od wejścia, nad którem wznosi się wysoka wieża. Wnętrze kościoła mieści w presbiteryum ołtarz pięknej rzeźbiarskiej roboty, a w nawie dwa ołtarze, z których jeden dla nabożeństwa grec. obrządku. W presbiteryum po lewej stronie od głównego ołtarza, naprzeciw drzwi prowadzących do zakrystyi, umieszczony jest w śeianie piękny pomnik, przedstawiający matronę w zawieiu i w stroju z wieku XVI, postać naturalnej wielkości, w pozycyi leżącej, z głową ku nawie zwróconą, wykuta z alabastru, w tej okolicy często spotykanego. Tablica z napisem została przy restauracyi kościoła zatracona. Według inwentarza ma to być nagrobek Konstancyi Daniłowiczowej. Była ona starościanką parczewską, wdową po Małachowskim, staroście smotryckim, następnie trzecią żoną Jana Potockiego, podstolego kijowskiego. Żyła w drugiej połowie XVII w. Z małżeństwa Jana Potockiego z Konstancyą Daniłowiczową pochodził syn Teodor, ożeniony z córką Sapiehy, kanclerza w. ks. litewskiego. Portret olejno malowany na płótnie Jana Potockiego zawieszonym jest na przeciwległej od grobowca ścianie (ob. Pomnik Konstancyi Daniłowiczównej w kościele obrz. łacin, w Żurowie. Podał Dr. J. Szaraniewicz. Przegląd archeol, Lwów, 1882, str. 22).
Miasteczko Żurów, niegdyś „Dżurów" zwane, założył na mocy przywileju Zygmunta I, Michał Daniłłowicz r. 1510, i odtąd pisali się Daniłowiczowie z Żurowa. Z rodu tego pochodziła matka Jana Sobieskiego, Teofila, córka Jana Daniłowicza, wojewody ruskiego.
[SGKP]