Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Jabłonowscy h. Prus III
20.01.2012 20:00
JABŁONOWSCY
Ród magnacki herbu Prus III; pochodzą z województwa płockiego lub z ziemi dobrzyńskiej. Prawdopodobnie już w XV w. osiedlili się w województwie ruskim.
Karierę rodziny zapoczątkował Jan Stanisław(1606 lub 1607-47), podczaszy królowej Cecylii Renaty i miecznik koronny, który dzięki małżeństwu z Anną Ostrożanką, wojewodzianką poznańską, wszedł w koligacje z czołowymi rodami Rzeczypospolitej i wydatnie powiększył majatek.
Jego syn Stanisław Jan (1634-1702), hetman wielki koronny, kasztelan krakowski, polityk, zdolny dowódca i organizator armii, zgromadził wielki majątek, był jedną z najważniejszych osobistości w kraju.
Jeden z jego synów, Jan Stanisław (1669-1731), wojewoda ruski, poeta i publicysta, żonaty z Joanną de Bethune, siostrzenicą królowej Marysieńki, z ramienia swego siostrzeńca, króla Stanisława Leszczyńskiego, był kanclerzem koronnym.
Jego synowie: Stanisław Wincenty (1694-1754), wojewoda rawski, poeta, fundator wielu kościołów, i Jan Kajetan (1699 lub 1700-64), wojewoda bracławski, aktywny przeciwnik Rosji i dynastii Wettynów w Polsce - 1744 otrzymali od cesarza Karola VII tytuły książęce (w Polsce uznane 1775); żona Jana Kajetana, Anna z Sapiehów (1728-1800), była znaną autorką pism gospodarczych, reformatorką stosunków społecznych i gospodarczych w majątkach męża.
Antoni Barnaba (1732-99), wojewoda poznański, później kasztelan krakowski, przeciwnik Familii i Czartoryskich, był konfederatem barskim, uczestnikiem powstania kościuszkowskiego 1794.
Józef Aleksander (1711-77), wojewoda nowogrodzki, mecenas sztuki i nauki, genealog-panegirysta, wydawca, szwagier Michała Kazimierza Radziwiłła "Rybeńki", założył 1774 w Lipsku Towarzystwo Naukowe Jabłonowskich.
W XIX w. ważną rolę w życiu publicznym odgrywali:
Maksymilian (1785-1846), senator-wojewoda Królestwa Polskiego;
Stanisław (1799-1878), uczestnik powstania listopadowego 1830-31, później działacz polityczny w Galicji;
Karol (1807-85), konserwatywny polityk galicyjski pełniący wiele funkcji publicznych.
Ostatni męski potomek książęcej linii Jabłonowskich zmarł 1925.
Istnieją nieutytuowane linie tej rodziny.
Na podstawie "Rody magnackie Rzeczypospolitej" Wydawnictwo Naukowe PWN
Ród magnacki herbu Prus III; pochodzą z województwa płockiego lub z ziemi dobrzyńskiej. Prawdopodobnie już w XV w. osiedlili się w województwie ruskim.
Karierę rodziny zapoczątkował Jan Stanisław(1606 lub 1607-47), podczaszy królowej Cecylii Renaty i miecznik koronny, który dzięki małżeństwu z Anną Ostrożanką, wojewodzianką poznańską, wszedł w koligacje z czołowymi rodami Rzeczypospolitej i wydatnie powiększył majatek.
Jego syn Stanisław Jan (1634-1702), hetman wielki koronny, kasztelan krakowski, polityk, zdolny dowódca i organizator armii, zgromadził wielki majątek, był jedną z najważniejszych osobistości w kraju.
Jeden z jego synów, Jan Stanisław (1669-1731), wojewoda ruski, poeta i publicysta, żonaty z Joanną de Bethune, siostrzenicą królowej Marysieńki, z ramienia swego siostrzeńca, króla Stanisława Leszczyńskiego, był kanclerzem koronnym.
Jego synowie: Stanisław Wincenty (1694-1754), wojewoda rawski, poeta, fundator wielu kościołów, i Jan Kajetan (1699 lub 1700-64), wojewoda bracławski, aktywny przeciwnik Rosji i dynastii Wettynów w Polsce - 1744 otrzymali od cesarza Karola VII tytuły książęce (w Polsce uznane 1775); żona Jana Kajetana, Anna z Sapiehów (1728-1800), była znaną autorką pism gospodarczych, reformatorką stosunków społecznych i gospodarczych w majątkach męża.
Antoni Barnaba (1732-99), wojewoda poznański, później kasztelan krakowski, przeciwnik Familii i Czartoryskich, był konfederatem barskim, uczestnikiem powstania kościuszkowskiego 1794.
Józef Aleksander (1711-77), wojewoda nowogrodzki, mecenas sztuki i nauki, genealog-panegirysta, wydawca, szwagier Michała Kazimierza Radziwiłła "Rybeńki", założył 1774 w Lipsku Towarzystwo Naukowe Jabłonowskich.
W XIX w. ważną rolę w życiu publicznym odgrywali:
Maksymilian (1785-1846), senator-wojewoda Królestwa Polskiego;
Stanisław (1799-1878), uczestnik powstania listopadowego 1830-31, później działacz polityczny w Galicji;
Karol (1807-85), konserwatywny polityk galicyjski pełniący wiele funkcji publicznych.
Ostatni męski potomek książęcej linii Jabłonowskich zmarł 1925.
Istnieją nieutytuowane linie tej rodziny.
Na podstawie "Rody magnackie Rzeczypospolitej" Wydawnictwo Naukowe PWN