Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Zawołanie rodu Dębno
2.12.2008 17:04
Zawołanie "Dębno" należy do grupy proklam o charakterze topograficznym.
Także jego związek z miejscowością o tej samej nazwie nie budzi większych wątpliwości (Semkowicz, 1910).
Ograniczając poszukiwania do ziemi sandomierskiej, możemy wskazać na trzy miejscowości o nazwie Dębno.
Pierwsza, wieś Dębno leży pod Rakowem. Istnieją wyraźne ślady historyczne, że terytorium to należało w XV w. do rodu Dębno.
Raków, na gruntach wsi Dębno, założył w końcu XVI w. Jan Sienieński, kasztelan żarnowski, z rodu Dębno.
Pobliski Cisów był w połowie XV w. w posiadaniu Jana Oleśnickiego herbu Dębno. Druga wieś Dębno, to stara osada,
która już na początku XVI w. była wsią parafialną, leży na północnych stokach pasma łysogórskiego, w odległości kilku kilometrów od klasztoru Świetokrzyskiego. Położenie jej wskazuje na to, że i ona mogła być niegdyś rodowym gniazdem Dębnów.
Trzecia wieś Dębno, obecnie zaginiona, istniała tuż obok Ocina pod wsią parafialną Góry Wysokie, która jak wiemy z przekazów historycznych była w XV w. w rękach Oleśnickich herbu Dębno.
Dzisiaj nie jest łatwo ustalić, która z wymienionych miejscowości o nazwie Dębno udzieliła nazwy zawołaniu rodu Dębno. Można się jednak domyślać, że spośród wymienionych osad tej nazwy, gniazdem rodu była najznaczniejsza i najstarsza.
Taką, osadą była już w XIV w. osada Dębno pod klasztorem Swiętokrzyskim, omówiona przeze mnie jako druga.
[Włodzimierz Konrad hr. Krzyżanowski, Arystokracja rodowa w Polsce]
Także jego związek z miejscowością o tej samej nazwie nie budzi większych wątpliwości (Semkowicz, 1910).
Ograniczając poszukiwania do ziemi sandomierskiej, możemy wskazać na trzy miejscowości o nazwie Dębno.
Pierwsza, wieś Dębno leży pod Rakowem. Istnieją wyraźne ślady historyczne, że terytorium to należało w XV w. do rodu Dębno.
Raków, na gruntach wsi Dębno, założył w końcu XVI w. Jan Sienieński, kasztelan żarnowski, z rodu Dębno.
Pobliski Cisów był w połowie XV w. w posiadaniu Jana Oleśnickiego herbu Dębno. Druga wieś Dębno, to stara osada,
która już na początku XVI w. była wsią parafialną, leży na północnych stokach pasma łysogórskiego, w odległości kilku kilometrów od klasztoru Świetokrzyskiego. Położenie jej wskazuje na to, że i ona mogła być niegdyś rodowym gniazdem Dębnów.
Trzecia wieś Dębno, obecnie zaginiona, istniała tuż obok Ocina pod wsią parafialną Góry Wysokie, która jak wiemy z przekazów historycznych była w XV w. w rękach Oleśnickich herbu Dębno.
Dzisiaj nie jest łatwo ustalić, która z wymienionych miejscowości o nazwie Dębno udzieliła nazwy zawołaniu rodu Dębno. Można się jednak domyślać, że spośród wymienionych osad tej nazwy, gniazdem rodu była najznaczniejsza i najstarsza.
Taką, osadą była już w XIV w. osada Dębno pod klasztorem Swiętokrzyskim, omówiona przeze mnie jako druga.
[Włodzimierz Konrad hr. Krzyżanowski, Arystokracja rodowa w Polsce]