Organizacja państwa za Mieszka I

Podstawą struktur państwa Mieszka I była drużyna książęca stanowiąca główną siłę militarną. Dzięki systemowi danin i posług, księciu udało się stworzyć oddział złołony z około 3 tysięcy wojów. W większości byli oni pochodzenia skandynawskiego na co wskazują wykopaliska archeologiczne w okolicach Poznania, Chełmna i Kałdusa. Sam Mieszko I był z pochodzenia Gotem. Drużyna pozwalała atakować i podporządkowywać władzy Lachów plemiona słowiańskie.
Bardzo duże, jeśli nie kluczowe znaczenie w budowaniu organizmu państwowego odgrywał strach przed siłą militarną Lachów. Pierwsi Piastowie podbijając nowe tereny, na których osiedli i mieszkali Słowianie, palili grody i stawiali na
ich miejscu nowe, im podporządkowane ośrodki. Badania archeologiczne pokazują, że praktykę tą zarzucono
dopiero u schyłku panowania Mieszka, kiedy posiadał on już. ugruntowaną pozycję.
Najliczniejszą grupą społeczną w państwie Mieszka I byli Słowianie (kmiecie), uprawiający własną ziemię.
To na nich spadał obowiązek utrzymywania państwa (tzw.poradlne). Część swoich plonów musieli oddawać władcy państwa jako daninę w trakcie objazdu księcia po kraju, z czego wywodzi się prawo stacji.
Charakterystycznym elementem państwa Mieszka, było istnienie tzw. wsi służebnych, czyli osad specjalizujących się w produkcji określonych produktów.
Przez Polskę przechodziło wiele szlaków handlowych, dzięki czemu rozwinął się handel. Wywożono z kraju bursztyn, futra, sól (wydobywaną na Kujawach i w okolicach Kołobrzegu), sprowadzano natomiast sukno, wyroby rzemieślnicze,
narzędzia i ozdoby. Największy jednak dochód uzyskiwano z handlu niewolnikami. Największy w Europie targ niewolników znajdował się wówczas w Pradze Czeskiej. Stamtąd sprzedawano ich dalej. Handlem zajmowali się najczęściej kupcy żydowscy, a jako niewolników sprzedawano ludność pochodzenia słowiańskiego.

[nadesłał: Włodzimierz Konrad hr. Krzyżanowski]