Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Borzęcka Jadwiga (1863-1906)
3.12.2008 16:29
[blok]Jadwiga Borzęcka, Urodziła się 1 lutego 1863 roku, w Obrembszczyźnie koło Grodna, jako czwarte dziecko Celiny Chludzińskiej i Józefa Borzęckiego. Przyszła na świat w chwili wybuchu powstania styczniowego. Jako trzyletnie dziecko, Jadwiga, na rękach swej matki, przebywała, w więzieniu rosyjskim w Grodnie, do którego skazano Celinę Borzęcką za pomoc świadczoną powstańcom.
Jadwiga otoczona była czułym sercem i troskliwą opieką obojga rodziców. Miała przed sobą przykład serdecznego i zgodnego pożycia rodziców oraz opieki i życzliwości okazywanej ubogiemu ludowi wiejskiemu, co rozwijało w niej cnoty społeczne
i uczyło miłości bliźniego.
13 lutego 1874 roku, gdy Jadwiga miała zaledwie 11 lat, po długiej i ciężkiej chorobie umiera jej ojciec. W życiu Jadwigi i jej matki rozpoczął się nowy rozdział. W październiku 1875 roku matka z córką przyjechały do Rzymu, gdzie obie poznały księdza Piotra Semenenkę, ówczesnego przełożonego generalnego Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców. Ksiądz Piotr Semenenko, stając się przewodnikiem duchowym Jadwigi Borzęckiej, wywarł szczególny wpływ na kształt jej duchowego życia i powołania.
Decydująca chwila w życiu Jadwigi nastąpiła w dniu 25 marca 1881 roku. Po odbytych kilkudniowych rekolekcjach, Jadwiga dostąpiła łaski zrozumienia sensu swego życia, które pragnie poświęcić Bogu.
Nieprzeciętnie uzdolniona, starannie wykształcona, posłuszna wołaniu Bożemu wypowiedziała za Maryją: "Fiat" i stanęła u boku Matki jako Jej 'Cyrenejczyk', by służyć radą i pomocą w zakładaniu nowego w Kościele Zgromadzenia, "być czułym narzędziem, spełniającym wolę Bożą".
Razem ze swoją matką dała początek nowemu dziełu, jakim jest Zgromadzenie Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego,
w którym pełniła funkcję przełożonej, nauczycielki i dyrektorki szkoły.
Zmarła 27 września 1906 roku w Kętach. Nikt nie przeczuwał wówczas, że dobiega kres jej ziemskiej wędrówki.
[]
Genealogia Borzęckich
Jadwiga otoczona była czułym sercem i troskliwą opieką obojga rodziców. Miała przed sobą przykład serdecznego i zgodnego pożycia rodziców oraz opieki i życzliwości okazywanej ubogiemu ludowi wiejskiemu, co rozwijało w niej cnoty społeczne
i uczyło miłości bliźniego.
13 lutego 1874 roku, gdy Jadwiga miała zaledwie 11 lat, po długiej i ciężkiej chorobie umiera jej ojciec. W życiu Jadwigi i jej matki rozpoczął się nowy rozdział. W październiku 1875 roku matka z córką przyjechały do Rzymu, gdzie obie poznały księdza Piotra Semenenkę, ówczesnego przełożonego generalnego Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców. Ksiądz Piotr Semenenko, stając się przewodnikiem duchowym Jadwigi Borzęckiej, wywarł szczególny wpływ na kształt jej duchowego życia i powołania.
Decydująca chwila w życiu Jadwigi nastąpiła w dniu 25 marca 1881 roku. Po odbytych kilkudniowych rekolekcjach, Jadwiga dostąpiła łaski zrozumienia sensu swego życia, które pragnie poświęcić Bogu.
Nieprzeciętnie uzdolniona, starannie wykształcona, posłuszna wołaniu Bożemu wypowiedziała za Maryją: "Fiat" i stanęła u boku Matki jako Jej 'Cyrenejczyk', by służyć radą i pomocą w zakładaniu nowego w Kościele Zgromadzenia, "być czułym narzędziem, spełniającym wolę Bożą".
Razem ze swoją matką dała początek nowemu dziełu, jakim jest Zgromadzenie Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego,
w którym pełniła funkcję przełożonej, nauczycielki i dyrektorki szkoły.
Zmarła 27 września 1906 roku w Kętach. Nikt nie przeczuwał wówczas, że dobiega kres jej ziemskiej wędrówki.
[]
Genealogia Borzęckich