Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Chludzińska Celina ()
3.12.2008 16:31
[blok]Celina Chludzińska, zam. Borzęcka. Urodziła się 29 października 1833 roku, na Białorusi, w Antowilu koło Orszy, jako drugie z kolei dziecko Ignacego Dołęgi Chludzinskiego i Klementyny Rozalii z Kossowów. Państwo Chłudzinscy wychowywali swoje dzieci w poszanowaniu dla pracy, wpajali w nie sumienność w spełnianiu obowiązków. Wymagali pracowitości, prawdomówności i posłuszeństwa.
O miłości bliźniego nie tyle mówili, co ją praktykowali. Wychowywali też dzieci w duchu głębokiego i mądrego patriotyzmu. Miłość do Ojczyzny była po miłości Boga na pierwszym miejscu.
Klimat duchowy, w którym wzrastała Celina, był niemal idealny dla ukształtowania wielkich pragnień. Marzyła o wstąpieniu do klasztoru, jednak rodzice i spowiednik byli zdania, że powinna wyjść za mąż. 26 listopada 1853 roku odbył się w katedrze wileńskiej ślub Celiny i Józefa Borzęckiego.
Po ślubie zamieszkali w rodzinnym majątku Józefa w Obrembszczyźnie, niedaleko Grodna.
Mieli czworo dzieci. Dwoje zmarło wcześnie, a dwie córki, Celina i Jadwiga, wzrastały w zdrowych tradycjach patriotycznych, religijnych i rodzinnych.
W 1869 roku Józef Borzęcki przeżył gwałtowny atak paraliżu. Przez pięć lat z bezgranicznym poświęceniem uczyniła wszystko, co tylko mogła, by ratować życie ukochanego męża, zdecydowała się na wyjazd do Wiednia, by zapewnić choremu opiekę najlepszych lekarzy specjalistów. Nie pomogły jednak zabiegi, lekarstwa i kuracje.
Józef Borzęcki zmarł 12 lutego 1874 roku, mając 52 lata, po dwudziestu latach wspólnej z Celiną drogi. W tym okresie powróciło u Celiny pragnienie "miłowania Boga ponad wszystko".
W drugiej połowie 1875 roku Celina zdecydowała się opuścić Wiedeń. W październiku tegoż roku przybyła wraz z Celiną i Jadwigą do Rzymu, gdzie zamieszkały w pobliżu kościoła św. Klaudiusza. Tu nastąpiło jej spotkanie z Ojcem Piotrem Semenenka, przełożonym generalnym Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców.
Był to dzień 8 października 1875 roku, od którego zaczeło kiełkować życie przyszłych Sióstr Zmartwychwstanek. Piekne i wykształcone panny Celina i Jadwiga Borzęckie wzbudziły wielkie zainteresowanie. Wielu starało się o ich ręke. Starsza córka, Celina, wybrała Józefa Hallera – ich slub odbył się w Warszawie 25 listopada 1879 roku, w kościele Panien Wizytek. Młodsza, Jadwiga, majac 18 lat zdecydowała się oddać swe życie Bogu i przystąpiła do współpracy z matką nad tworzeniem nowego Zgromadzenia.
[]
Genealogia Borzęckich
O miłości bliźniego nie tyle mówili, co ją praktykowali. Wychowywali też dzieci w duchu głębokiego i mądrego patriotyzmu. Miłość do Ojczyzny była po miłości Boga na pierwszym miejscu.
Klimat duchowy, w którym wzrastała Celina, był niemal idealny dla ukształtowania wielkich pragnień. Marzyła o wstąpieniu do klasztoru, jednak rodzice i spowiednik byli zdania, że powinna wyjść za mąż. 26 listopada 1853 roku odbył się w katedrze wileńskiej ślub Celiny i Józefa Borzęckiego.
Po ślubie zamieszkali w rodzinnym majątku Józefa w Obrembszczyźnie, niedaleko Grodna.
Mieli czworo dzieci. Dwoje zmarło wcześnie, a dwie córki, Celina i Jadwiga, wzrastały w zdrowych tradycjach patriotycznych, religijnych i rodzinnych.
W 1869 roku Józef Borzęcki przeżył gwałtowny atak paraliżu. Przez pięć lat z bezgranicznym poświęceniem uczyniła wszystko, co tylko mogła, by ratować życie ukochanego męża, zdecydowała się na wyjazd do Wiednia, by zapewnić choremu opiekę najlepszych lekarzy specjalistów. Nie pomogły jednak zabiegi, lekarstwa i kuracje.
Józef Borzęcki zmarł 12 lutego 1874 roku, mając 52 lata, po dwudziestu latach wspólnej z Celiną drogi. W tym okresie powróciło u Celiny pragnienie "miłowania Boga ponad wszystko".
W drugiej połowie 1875 roku Celina zdecydowała się opuścić Wiedeń. W październiku tegoż roku przybyła wraz z Celiną i Jadwigą do Rzymu, gdzie zamieszkały w pobliżu kościoła św. Klaudiusza. Tu nastąpiło jej spotkanie z Ojcem Piotrem Semenenka, przełożonym generalnym Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców.
Był to dzień 8 października 1875 roku, od którego zaczeło kiełkować życie przyszłych Sióstr Zmartwychwstanek. Piekne i wykształcone panny Celina i Jadwiga Borzęckie wzbudziły wielkie zainteresowanie. Wielu starało się o ich ręke. Starsza córka, Celina, wybrała Józefa Hallera – ich slub odbył się w Warszawie 25 listopada 1879 roku, w kościele Panien Wizytek. Młodsza, Jadwiga, majac 18 lat zdecydowała się oddać swe życie Bogu i przystąpiła do współpracy z matką nad tworzeniem nowego Zgromadzenia.
[]
Genealogia Borzęckich