Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Barbarycze
6.12.2008 15:52
Barbarycze
Po przebyciu 3 kilometrów drogi asfaltowej od Nowej Hoży, skręcamy w lewo, przejeżdżamy przez mostek, a za nim wjeżdżamy do wsi Barbarycze. Drogą w prawo wjeżdżamy w uliczkę. Po lewej stronie przy skręcie stoją dwa krzyże ogrodzone parkanem. Pierwszy mieszkańcy wioski postawili w latach dziewiędziesiątych XX wieku, drugi – drewniany, w tradycyjnej formie obelisku – oznaczony jest datą 1953. A jednak nie ugięli się mieszkańcy przed groźbą represji!
Wioskę otaczają lasy. Powietrze jest czyste, krzaki umyte rosą... Każdy poranek witają chóry ptactwa z solowymi popisami słowików, a w ciągu dnia koncerty skowronków. Ciche miejsce, brak samochodów i hałasu. Za wioską śliczniutkie, podmokłe i kwiaciaste łąki z zagajnikami. Dusza odpoczywa, gdzież ma się człowiek spieszyć? A pozostali tu głównie ludzie starsi.
[]
Po przebyciu 3 kilometrów drogi asfaltowej od Nowej Hoży, skręcamy w lewo, przejeżdżamy przez mostek, a za nim wjeżdżamy do wsi Barbarycze. Drogą w prawo wjeżdżamy w uliczkę. Po lewej stronie przy skręcie stoją dwa krzyże ogrodzone parkanem. Pierwszy mieszkańcy wioski postawili w latach dziewiędziesiątych XX wieku, drugi – drewniany, w tradycyjnej formie obelisku – oznaczony jest datą 1953. A jednak nie ugięli się mieszkańcy przed groźbą represji!
Wioskę otaczają lasy. Powietrze jest czyste, krzaki umyte rosą... Każdy poranek witają chóry ptactwa z solowymi popisami słowików, a w ciągu dnia koncerty skowronków. Ciche miejsce, brak samochodów i hałasu. Za wioską śliczniutkie, podmokłe i kwiaciaste łąki z zagajnikami. Dusza odpoczywa, gdzież ma się człowiek spieszyć? A pozostali tu głównie ludzie starsi.
[]