Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Ostrowski Kazimierz (1907-1999)
4.05.2012 20:59
Ostrowski Kazimierz (ur. w Krakowie 29. 05. 1907, zm. w Krakowie 1999), syn Witolda Tadeusza i Kazimiery z Sosnickich, miał syna Witolda Macieja. Pochodził z rodziny o mocnych tradycjach patriotycznych. W czasie studiów zaangażowany w Organizacji Młodzieży Radykalnej, a następnie w Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej (w latach 1927-32 pełnił funkcję prezesa), studia prawnicze zakończył doktoratem z zakresu prawa administracyjnego (praca na temat służby cywilnej). W latach trzydziestych prowadził kancelarię adwokacką ze zdecydowaną przewagą spraw cywilnych, będąc jednocześnie syndykiem Gminy Miasta Krakowa.
Po napaści hitlerowskiej bierze udział w ruchu oporu, uczestnicząc w organizowaniu Związku Odbudowy Rzeczpospolitej, którego zostaje komendantem, a następnie przechodzi wraz z tą organizacją do Armii Krajowej (pseudonimy: "Łaski", "Nowina", "Olesza", "Sulima", "Zaleski"). Od 1942 r. pracuje w Komendzie Głównej AK jako kierownik Referatu Prasowego, przebywając w Warszawie: Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy), - Placówka Informacyjno-Radiowa "Anna" (radiostacja "Anna")]. Wyjazd z Krakowa wiąże się z próbą aresztowania go przez gestapo, co powoduje pozostawanie w stałej konspiracji pod przybranymi nazwiskami. Bierze udział w Powstaniu Warszawskim jako dowódca placówki radiowo-informacyjnej „Anna”.
Po zakończeniu wojny w 1945 r. adwokat Kazimierz Ostrowski podjął w Krakowie praktykę adwokacką, ale z racji swej działalności okupacyjnej i powiązań środowiskowych był inwigilowany przez władze. Kształtująca się po wojnie rzeczywistość narzucała konieczność skierowania zainteresowań zawodowych adw. Kazimierza Ostrowskiego w stronę karnistyki. Był obrońcą w procesie załogi obozu w Auschwitz toczącym się przed Najwyższym Trybunałem Narodowym w Krakowie, a potem w procesach przeciwko działaczom podziemia (np. WiN) czy uczestnikom wydarzeń z 3 maja 1946 r. w Krakowie, i w głośnym procesie kurii krakowskiej. Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Żródło: S. J. Jaźwiecki, ‘Adwokat dr Kazimierz Ostrowski (1907-1999)’, „Palestra” r. 2007, nr 11-12.
Po napaści hitlerowskiej bierze udział w ruchu oporu, uczestnicząc w organizowaniu Związku Odbudowy Rzeczpospolitej, którego zostaje komendantem, a następnie przechodzi wraz z tą organizacją do Armii Krajowej (pseudonimy: "Łaski", "Nowina", "Olesza", "Sulima", "Zaleski"). Od 1942 r. pracuje w Komendzie Głównej AK jako kierownik Referatu Prasowego, przebywając w Warszawie: Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy), - Placówka Informacyjno-Radiowa "Anna" (radiostacja "Anna")]. Wyjazd z Krakowa wiąże się z próbą aresztowania go przez gestapo, co powoduje pozostawanie w stałej konspiracji pod przybranymi nazwiskami. Bierze udział w Powstaniu Warszawskim jako dowódca placówki radiowo-informacyjnej „Anna”.
Po zakończeniu wojny w 1945 r. adwokat Kazimierz Ostrowski podjął w Krakowie praktykę adwokacką, ale z racji swej działalności okupacyjnej i powiązań środowiskowych był inwigilowany przez władze. Kształtująca się po wojnie rzeczywistość narzucała konieczność skierowania zainteresowań zawodowych adw. Kazimierza Ostrowskiego w stronę karnistyki. Był obrońcą w procesie załogi obozu w Auschwitz toczącym się przed Najwyższym Trybunałem Narodowym w Krakowie, a potem w procesach przeciwko działaczom podziemia (np. WiN) czy uczestnikom wydarzeń z 3 maja 1946 r. w Krakowie, i w głośnym procesie kurii krakowskiej. Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Żródło: S. J. Jaźwiecki, ‘Adwokat dr Kazimierz Ostrowski (1907-1999)’, „Palestra” r. 2007, nr 11-12.