Witam jeszcze raz.Zapomniałemo Helszczynej Woli, później ŁAZNOWSKIEJ Woli. Zresztą puszczę kawałek jeszcze nieskończony, nigdzie nie publikowany, tej historii.
Historia wsi Rudnik, Cieniawy i Wola Drzazgowa.
Marek Stanisław Rudnicki.
Rudnik, Ceniawy, Drzazgowa Wola położone są w Gminie Będków, we wsch. części woj. Łódzkiego w dolinie rzeki Wolbórki , Miazgi i Łaznowianki, niegdyś w woj. Łęczyckim, pow. brzezińskim, gminie Będków. Oddalone od Piotrkowa ok 20 wiorst, od Brzezin ok 28 i Wolborza 5 wiorst .
O majątku wsi Rudnik w parafii Rosocha, a od 1523 r. należącej do parafii Będków nie można pisać jako o odrębnej, wydzielonej miejscowości ponieważ przez wieki nierozerwalnie była złączona dziedzictwem i losami z Cieniawami i Wolą Drzazgową.
Majątek Rudnik należący do klucza Drzazgowej Woli od już ok. 1550 r. należał do Rudnickich z Rudnik h.Lis. Zapisy historyczne z rejestrów podatkowych z tego okresu wspominają Annę Rudnicką żonę Stanisława Rudnickiego w 1576 r. dziedziczkę Helszczynej Woli dziś Woli Łaznowskiej po tymże zm. Stanisławie. Dziedzicem tych majatków był również Stanisław Rudnicki dziedzic na Rudniku, siedzący na 6 ½ łana ziemi ornej, którego odnotowują także rejestry podatkowe z 1576 r, w tym założonej kuźni i karczmy w Rudniku , 9 km poniżej, wsi niegdyś graniczącej ze wspomnianą Wolą Helszczyną. Już w XVI w z łanów folwarcznych odprowadzano dziesięcinę plebanowi w Rososze, natomiast z łanów kmiecych dziesięcina szła na scholastyka łęczyckiego, a plebanowi kolenda po groszu z łanu . Rudnik za czasów tegoż Stanisława liczył 2 zagrodnikow, folwark, karczmę na wsi 13 zagr. Nastepnym włascicielem jest jego syn także Stanisław odnotowany w ks.gr.sier. i potw. Szlachectwa jego potomków jako nabywca Miłakowa . Po nim dziedzicem tych dóbr był Wojciech Rudnicki i żona jego Barbara Majówna pisana też Silnicka lub Sielnicka z Sobiekurska, współwłaściciele wraz z N. z Rudnickich Paradowską zapewne siostrą, wspomnianą podczas procesów potomków Wojciecha. Ten Wojciech z Barbarą Majówną zawierali ślub 7.01.1681 w parafi Żytno i tam już 27.11.1681 r. przyszła na świat ich córka Anna Rozalia trzymana do chrztu przez Mikołaja i Annę, małżeństwo Majów
- Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Będków lipiec 2005r - “Proj - Art” w Łodzi, UPR. URB. 1057/90.
- Słown.Geograf.Król.Pol.i Inn.Kraj.Słowiańk.- F.Sulimierskiego, B.ChlebowskiegoT-I, str.688; T-II, str.181;
- Słown.Geograf.Król.Pol.i Inn.Kraj.Słowiańk.- F.Sulimierskiego, B.Chlebowskiego, W.Walewskiego. T-13 str.790, 1576 r.
- (Teki Pawiński Wielkopolska II,97, 265)1576 r.
- Słown.Geograf.Król.Pol.i Inn.Kraj.Słowiańk.- F.Sulimierskiego, B.Chlebowskiego, W.Walewskiego. T-IX str.932, 1576 r.
- (Teki Pawiński Wielk.II.96) 1576 r.
- Słown.Geograf.Król.Pol.i Inn.Kraj.Słowiańk.- F.Sulimier, B.Chleb, W.Walewskiego. T- XIII str.781.
- Sier. gr. sygn.22, mikr.10051, kart.264, (Stan. s. Stan.)
- Potwierdzenie szlachectwa leg. 1837, Rudniccy z Rudnika h. Lis. Od Tytusa, którego pradziad Wojciech po Stanisławie dziedz. Na Modrzewiu i Drzazgowej Woli.. - Łęcz. gr. 1664.
- 1681. Metrykalia - p.Żytno, - 7.01.1681 2. – par.Żytno – „Roku 1681 dnia 7 stycznia ja Mikołaj Gorecki proboszcz Żytnieński udzieliłem sakramentu małżeństwa między G.Wojciechem Rudnickim i G.Barbarą Maiówną ze wsi Sobiekursko w obecności świadków G.Piotra Kozierowskiego i Franciszka Kowalskiego.” < Sobiekursko-obecnie Sekursko i Żytno pow.Radomszczański 20 km. pod Radomskiem 30 km nad Irządzem, Barbara Majówna z Silnicy - wieś obok Żytna.>
1681. Metrykalia - p. Żytno - 27.11.1681 r. chrz.Anna Rozalia c. GG.Wojciecha i Barbary Rudnickich z Sobiekurska małżeństwa. Rodz.chrz.- G.Mikołaj Maj i G.Anna małżeństwo współdz. wsi Sobiekursko.
str ........
. Około 1907 r. wraz z bratem sprzedają dotąd dziedziczną Drzazgowa Wolę Ignacemu Balickiemu. Z pewnością te fundusze pozwoliły braciom na zakupy i inwestycje w nowo pozyskanych majątkach. Po 1907 r. nabywa majatek Borowno koło Piotrkowa, po zm. hodowcy i prezesie Warzsawskiego Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni, Adamie Michalskim . 26.08.1910 r. widzimy go Kłomnicach na wystawie koni w składzie komisji wraz ksieciem Stanisławem Lubomirskim . Po 1920 r. wraz z bratem piastujący najwyższe stanowiska wsród chodowców koni. Od 1926 r. pełnił funkcję prezesa Piotrkowskiego Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni przemianowanego z niegdyś Pławieńskiego Towarzystwa Chowu Koni i Wyścigów, piastujacy ją do schylku swojego życia. 18.06 1926 r. Jeszcze tuż przed objęciem tego stanowiska zmarła jego matka hr. Jadwiga z Niesierowskich Skarbkowa. On sam zmarł 14.09.1930 r. w wieku 54 lat w Borownie do końca pozostając miłośnikiem koni.
- (Teki Dworzaczka ) - Metrykalia - 6830 (Dziennik Poznański) 1889
- Dziennik Poznański 1889 nr 200.
- Uczestniczył w identyfikacji zwłok kuzynki, Krystyny Skarbek c. Jerzego 15 czerwca 1952 r
- Metrykalia - par. Wierzhlas 34/1875.
- „Gazeta Radomskowska”, 1929,nr 20, s. 6.
- „Kronika Piotrkowska" 08.1910. w Drukarni Estetycznej M. Dobrzańskiego w Piotrkowie.
26 sierpnia 1910 roku w Kłomnicach zorganizowano wystawę koni. W skład komisji sędziowskiej wchodził m.in. książę Stanisław Lubomirski i hrabia Karol Skarbek. Dla najlepszych koni włościańskich przyznawano nagrody.
- publikacje - Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Częstochowie Koło w Radomsku
ZESZYTY RADOMSZCZAŃSKIE Prace z dziejów Radomska i powiatu radomszczańskiego TOM II Radomsko 2008 ISBN 978-83-926865-0-7. ISSN 1898-5858
Andrzej J. Zakrzewski (Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie) WYŚCIGI PŁAWIEŃSKIE
Aneks 6. 50-lecie Pławieńskiego T-wa Chowu Koni i Wyścigów przemienionego na Piotrkowskie T-wo Zachęty do Hodowli Koni. („Gazeta Radomskowska”, 1929,nr 20, s. 6.
W roku bieżącym upływa 50 lat od założenia Pławieńskiego T-wa Chowu Koni i Wyścigów przemienionego na Piotrkowskie T-wo Zachęty do Hodowli Koni. Pierwszym prezesem jeszcze w czasach przed zatwierdzeniem statutu Pławieńskiego Tow. Był August hr. Ostrowski z Maluszyna od roku 1877-79, zaś od r. 1879 do 1907 godność tę z wielkim dla Tow. pożytkiem piastował śp. Adam Michalski, właściciel majątku Borowno, późniejszy wielce zasłużony prezes warszawskiego Tow. Zachęty do Hodowli Koni. Od r. 1907 do wybuchu wojny światowej był prezesem Aleksander mgr. Wielopolski, a po wznowieniu działalności Tow. W r. 1921 do 1926 godność tę piastował Jerzy hr. Skarbek, a następnie Karol. hr. Skarbek z Borowna. (To Karol Konstanty Tadeusz Skarbek)
- „Gazeta Radomskowska”, 1929,nr 20, s. 6.
- Miesięcznik Heraldyczny Nr 7/1930 Str.151
itd.