Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Maklakiewicz Zdzislaw
28.05.2012 08:14
Zdzisław Maklakiewicz (ur. 9 lipca 1927 w Warszawie, zm. 9 października 1977 w Warszawie) – polski aktorteatralny i filmowy. Syn ekonomisty Ładysława Maklakiewicza, i Czesławy z domu Normark; bratanek kompozytorów Jana, Franciszka i Tadeusza.
Podczas II wojny światowej służył w Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim (pseud. "Hanzen"), walcząc w Śródmieściu jako strzelec w kompanii motorowej "Iskra" batalionu "Kiliński". Po kapitulacji powstańczej Warszawy przewieziony do niemieckiego obozu jenieckiego (stalag XVIII-C Markt Pongau, nr jeniecki: 105022), skąd powrócił do Polski we wrześniu 1945.
Od 1947 roku studia aktorskie w Krakowie, potem PWST w Warszawie – dyplom w 1950 roku. Próbował studiować reżyserię, nie ukończył tych studiów. Był aktorem Teatru Syrena, Teatru Polskiego, Teatru Ludowego w Warszawie. Występował w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie. Od 1958 do 1962 w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. 1962-64 Teatr Kameralny i Teatr Polski we Wrocławiu. 1967-69 Teatr Stary w Krakowie. W latach siedemdziesiątych Teatr Narodowy i Teatr Rozmaitości w Warszawie[.
Został śmiertelnie pobity w pobliżu Hotelu Europejskiego w Warszawie[4], zmarł kilka dni po pobiciu[5].
W wielu filmach (m.in. Andrzeja Kondratiuka) grywał razem z Janem Himilsbachem, którego był przyjacielem.
2 sierpnia 2009 prezydent Lech Kaczyński pośmiertnie odznaczył Maklakiewicza Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za osiągnięcia w działalności na rzecz rozwoju polskiej kultur.
Córka aktora Marta, prowadząca firmę "Maklak Film INC", planuje zrealizować film o swoim ojcu.
Podczas II wojny światowej służył w Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim (pseud. "Hanzen"), walcząc w Śródmieściu jako strzelec w kompanii motorowej "Iskra" batalionu "Kiliński". Po kapitulacji powstańczej Warszawy przewieziony do niemieckiego obozu jenieckiego (stalag XVIII-C Markt Pongau, nr jeniecki: 105022), skąd powrócił do Polski we wrześniu 1945.
Od 1947 roku studia aktorskie w Krakowie, potem PWST w Warszawie – dyplom w 1950 roku. Próbował studiować reżyserię, nie ukończył tych studiów. Był aktorem Teatru Syrena, Teatru Polskiego, Teatru Ludowego w Warszawie. Występował w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie. Od 1958 do 1962 w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. 1962-64 Teatr Kameralny i Teatr Polski we Wrocławiu. 1967-69 Teatr Stary w Krakowie. W latach siedemdziesiątych Teatr Narodowy i Teatr Rozmaitości w Warszawie[.
Został śmiertelnie pobity w pobliżu Hotelu Europejskiego w Warszawie[4], zmarł kilka dni po pobiciu[5].
W wielu filmach (m.in. Andrzeja Kondratiuka) grywał razem z Janem Himilsbachem, którego był przyjacielem.
2 sierpnia 2009 prezydent Lech Kaczyński pośmiertnie odznaczył Maklakiewicza Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za osiągnięcia w działalności na rzecz rozwoju polskiej kultur.
Córka aktora Marta, prowadząca firmę "Maklak Film INC", planuje zrealizować film o swoim ojcu.