Stanisław Frankowski (ur. 1840 w Liwkach Szlacheckich, zm. w 1899) – działacz demokratyczny i niepodległościowy. Był starszym bratem Jana i Leona Frankowskich. Współuczestniczył w zorganizowaniu i uruchomieniu pierwszej tajnej drukarni w Warszawie. Uczestniczył w zorganizowanej w 1861 manifestacji niepodległościowej, został wybrany na komisarza narodowego zaboru pruskiego, od jesieni 1862 był komisarzem województwa mazowieckiego, a od marca 1863 województwa kaliskiego. Działał w organizacjach lewicowych wśród tzw. „czerwonych”. Od września 1863 był jednym z członków Rządu Narodowego, który od daty powstania nazywany był „wrześniowym”. Po upadku Powstania Styczniowego wyemigrował do Francji, po latach powrócił i osiadł w Galicji. Zmarł w 1899, jego prochy spoczęły na lwowskim Cmentarzu Łyczakowskim[wikipedia.org]