Józef Anzelm Żuliński (ur. 1841 w Krakowie, zm. 6 stycznia 1908 we Lwowie) – działacz społeczny, powstaniec styczniowy, brat Romana, Tadeusza i Kazimierza. Po likwidacji Rzeczypospolitej Krakowskiej rodzina przeniosła się do Warszawy. Tamże rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim. Następnie przeniósł się do Kijowa, gdzie popadł w konflikt z władzami w związku z działalnością w środowisku polskich studentów. Ostatecznie ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, uwieńczone doktoratem z filozofii. W czasie powstania styczniowego został naczelnikiem Krakowa z ramienia Rządu Narodowego, w skład którego wchodził jego brat Roman. Z bratem Tadeuszem, Józefem Szujskim i Janem Darosławem Amborskim redagował konspiracyjne pismo "Wolność". Dwukrotnie aresztowany, uwolniony wskutek interwencji rektora UJ Józefa Dietla. Po upadku Powstania udał się na wychodźstwo do Paryża, gdzie z braćmi Tadeuszem i Kazimierzem współtworzył "Towarzystwo Słowiańskie", mające wspierać dążenia emancypacyjne tych narodów. Po ustanowieniu autonomii galicyjskiej powrócił w 1871 roku do Lwowa, gdzie w duchu korporacjonistycznego solidaryzmu zakładał zrzeszenia włościan, robotników i rzemieślników, a także w ramach propagowanej przez siebie pracy organicznej tworzył niedzielne szkoły dla służących. Był pomysłodawcą i organizatorem pierwszych kolonii dla młodzieży w Rymanowie. Spoczął na Cmentarzu Łyczakowskim. [wikipedia.org]