Jaworowski Kazimierz

JAWOROWSCY KAZIMIERZ i WIKTORIA
z FERYNICH (ok. 1839-po 1915)

Urodził się w Białymstoku, szlachcic. Ukończył medycynę na Uniwersytecie w Moskwie, następnie pracował jako młodszy lekarz w szpitalu w Kownie. Za udział w powstaniu styczniowym na Litwie i w Królestwie Polskim aresztowany w Łomży, sądzony w Grodnie, został skazany na 10 (lub 8) lat ciężkich robót w twierdzach. Katorgę odbywał w okr. nerczyń-skim, potem w Siwakowej, pracował też jako lekarz w Czycie. Po amnestiach, już w 1868 r. miał prywatną praktykę i bezpłatnie pełnił obowiązki ordynatora Miejskiego Szpitala w Irkucku (oficjalne zezwolenie na praktykę medyczną w gub. irkuckiej otrzymał w 1870 r.). Ożenił się z Włoszką Wiktorią z Ferynich. Po przywróceniu mu praw objął stanowisko lekarza w złotonośnych kopalniach w okręgu ilimskim (?) nad rzeką Bodajbo. Mimo znakomitych zarobków, opuścił Syberię w 1886 r., odbył długą podróż po Europie, a następnie osiadł w Kownie. Prowadził rozległą praktykę lekarską i z oddaniem udzielał się w środowisku lekarskim: założył i był wieloletnim prezesem Towarzystwa Lekarskiego w Kownie, wiceprezesem Towarzystwa Dobroczynności, przez wiele lat zarządzał ambulatorium dla biednych, był dyrektorem Komitetu Opiekuńczego nad więźniami, ordynatorem i lekarzem w lecznicy Stowarzyszenia Sióstr Miłosierdzia Czerwonego Krzyża, kilkanaście lat pełnił obowiązki lekarza sanitarnego i prezesa komisji sanitarnej.
Oprócz tych zajęć, przez szesnaście lat był radnym w Zarządzie Miejskim Kowna i wiele czasu poświęcał pracy społecznej we wszelkich polskich instytucjach. Napisał pamiętniki z zesłania i pracy na Syberii, które opublikowano tylko we fragmencie.

100 w katalogu
zrodlo: Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m.st. Warszawy/forum.vgd.ru/