ORZESZKO FLORIAN (FLORENTY) (ok. 1832-1905)Pochodził z pow. kobryńskiego Ziemi Grodzieńskiej, lekarz, szwagier Elizy Orzeszkowej. W powstaniu był lekarzem w oddziale działającym w jego rodzinnych stronach. Skazany na konfiskatę majątku i osiedlenie. Zesłany do Tomska, cieszył się tam szacunkiem i ogólną sympatią, leczył ubogich mieszkańców Syberii i zesłanych na katorgę przestępców - pracował m.in. w tomskim więzieniu transportowym. Po zwolnieniu pozostał na Syberii i tam zmarł. Wdowa po doktorze zajmowała się dobroczynnością i dzięki jej staraniom powróciło do kraju na pocz. XX w. około 20 byłych polskich zesłańców, którzy nie mogli już pracować ze względu na wiek.Portret starszego mężczyzny z siwą brodą, popiersie w owalu. Na fot. podpis: „Orzeszko Florjan". Fotograf: ,,[G. B]ogdanowicz / w Irkutsk" (ros.); zdjęcie musiało zostać zreprodukowane i naklejone na karton irkuckiego fotografa. Lit.: MWP, zb. A. Kr. inf. przy fot. 27kr/66, 4113/1786 MW; arch. A. Kr. 71-H „Zesłani", 67-H 10872 (imię Florenty); J. Maliszewski, Uczestnicy..., cz. 2, s. 52; „Kurier Warszawski" 23.VIII.1908 r.; Том 2, стр. 160 - фото, 162 - текст. 38/6. Źrodlo: Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m.st. Warszawy /Генеалогический форум ВГД/
Florenty Orzeszko (ur. 1835 - zm. 1905 w Tomsku) – polski lekarz, uczestnik powstania styczniowego, zesłaniec syberyjski, działacz polonijny, oraz pierwowzór wielu postaci literackich z utworów Elizy Orzeszkowej. Urodził się w bogatej rodzinie szlacheckiej, mającej swój majątek w powiecie kobryńskim, w guberni grodzieńskiej. Gimnazjum ukończył w Mitawie, a studia z wyróżnieniem w Akademii Medyczno-Chirurgicznej w Petersburgu, w 1861 r. Po studiach, zamieszkał w Ludwinowie, w majątku swojego brata Piotra, męża pisarki Elizy Orzeszkowej. Pisarka uwieczniła swojego szwagra w zbiorze nowel "Gloria victis" poświęconych powstańcom styczniowym. W czasie powstania styczniowego, Florenty Orzeszko był lekarzem oddziału Romualda Traugutta. Za uczestnictwo w powstaniu został skazany na katorgę, oraz pozbawiony majątku i prawa wykonywania zawodu. Na Syberię poszedł pieszo, wraz z nim narzeczoną, Helena Milkiewiczówna, z którą wziął ślub w Tiumeni. Droga na Syberię zajęła mu 18 miesięcy. W 1864 r. dotarł do Tomska gdzie osiadł i pozostał do końca życia. Początkowo pracował razem z innymi więźniami, potem jako pomocnik w aptece, a po odzyskaniu uprawnień (dzięki wyleczeniu gubernatora Tomska) został lekarzem więziennym. Dziennikarz amerykański Georg Kennan, który w latach siedemdziesiątych zeszłego stulecia odbył podroż po Syberii, w swojej dokumentalnej książce "Syberia" kilkakrotnie wspomina o Florentym. Po odbyciu kary zamieszkał jako "posieleniec" poza murami więzienia i odzyskał prawo do praktyki prywatnej. Zamieszkał w Tomsku na ulicy Milionnej 38 (dom ten istnieje do dziś). Za zgodą cara, Florenty w 1872 roku objął zarząd tomskich szpitali - przesyłowego i miejskiego, a w 1873 powierzono mu kierowanie szpitalnym seminarium duchownym. Z Heleną miał dwóch synów - Władysława i Bronisława, po którego urodzeniu 11 listopada 1870 Helena zmarła. Po śmierci pierwszej żony, Florenty Orzeszko ożenił się z córką tomskiego lekarza, Łucją Pocałujewską. Dzięki staraniom państwa Orzeszków w Tomsku, powstały polskie czytelnie i biblioteki, Towarzystwo Dobroczynności, dom dla polskich sierot, a w ich domu odbywały się wieczory literackie i muzyczne. Zmarł 9 marca 1905 roku w Tomsku i tam został pochowany na cmentarzu katolickim, który obecnie już nie istnieje.[Źrodło:Powstańcy styczniowi pl.wikipedia.org]